Vespera Laŭdo ☐

Breviero > Ordinara Tempo > Kvar-semajna Psalmaro > Tria Semajno > Ĵaŭdo > Vespera Laŭdo

MALFERMO

Dio, atentu helpi min.

Rapidu subteni min. – kp. Psa 70 (69), 2

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam kaj en eterno. Amen. Haleluja.

HIMNO

Magnæ Deus potentiæ

El akvoj Vi, potenca Di',
vivaĵojn kreis en ĉi tag',
ke parte ili en la mar'
kaj parte vivu en l' aer'.

La fiŝoj en la ocean',
la birdoj alte sub ĉiel',
venintaj el la sama font'
diversa-loke setlas nun.

Ni, ĉiuj Viaj, petas Vin,
savitaj, Krist', per Via sang',
ke ne glitigu nin kulpem',
nek spertu naŭzon ni de l' mort'.

Neniun premu ajna ŝuld',
orgojlo ne tro-levu nin,
ke ne kolapsu sub deprim'
aŭ falu pro arog' la mens'.

Al Vi, ho Patro, estu glor'.
Kun Via sam-substanca Fil'
kaj kun la sankta Paraklet'
Vi regas nun kaj en etern'. Amen.

PSALMODIO

Unua Antifono

¶ Viaj fideluloj triumfu
irante en Vian loĝejon.

Unua Psalmo – Psa 132 (131), 1-10

Rememoru, ho Eternulo, *
Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;

ke li ĵuris al la Eternulo, *
kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:

Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, *
mi ne supren-iros sur la liton, pretigitan por mi;

mi ne donos dormon al miaj okuloj, *
nek dormeton al mia palpebroj,

ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, *
loĝejon por la Potenculo de Jakob. ¶

Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; *
ni ĝin trovis sur arbara kampo.

Ni iru en Lian loĝejon, *
ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj. ¶

Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, *
Vi kaj la kesto de Via potenco.

Viaj pastroj vestiĝu per justeco, *
kaj Viaj fideluloj triumfu. ¶

Pro David, Via sklavo, *
ne for-turnu la vizaĝon de Via sankt-oleito. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Unua Antifono

¶ Viaj fideluloj triumfu
irante en Vian loĝejon.

Dua Antifono

¶ La Eternulo elektis Cionon,
kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li.

Dua Psalmo – Psa 132 (131), 11-18

La Eternulo ĵuris al David veron, *
kaj Li ne dekliniĝos de ĝi:

Frukton de via ventro *
Mi sidigos sur via trono. ¶

Se viaj filoj observos Mian interligon *
kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili,

tiam ankaŭ iliaj filoj *
eterne sidos sur via trono. ¶

Ĉar la Eternulo elektis Cionon, *
kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:

Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; *
ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris. ¶

Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, *
ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.

Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; *
kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos. ¶

Tie Mi elkreskigos kornon al David, *
tie Mi aranĝos lumilon por Mia sankt-oleito.

Liajn malamikojn Mi kovros per honto; *
sed sur li brilos lia krono. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Dua Antifono

¶ La Eternulo elektis Cionon,
kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li.

Tria Antifono

¶ Dio donis al li regnon, potencon, forton, kaj gloron.
Ĉiuj popoloj lin servu. – Dan 2, 37; Psa 72 (71), 11

Kantiko – Apo 11, 17-18; 12, 10b-12a

Ni dankas Vin, ho Dio, *
la Sinjoro, la Plej-potenca,

kiu estas kaj estis; *
ĉar Vi alprenis Vian grandan potencon kaj reĝis. ¶

Kaj la nacioj furiozis, / kaj venis Via kolero, *
kaj la tempo de la mortintoj, por esti juĝataj,

kaj la tempo doni la rekompencon al Viaj servistoj, la profetoj, *
kaj al la sanktuloj,

kaj al la timantoj de Via nomo, / malgrandaj kaj grandaj, *
kaj pereigi la detruantojn de la tero. ¶

Nun fariĝis la savo kaj la potenco / kaj la reĝeco de nia Dio, *
kaj la aŭtoritato de Lia Kristo;

ĉar ĵetiĝis malsupren la akuzanto de niaj fratoj, *
kiu tage kaj nokte akuzas ilin antaŭ nia Dio. ¶

Kaj ili venkis ĝin pro la sango de la Ŝafido, *
kaj pro la vorto de sia atesto;

kaj ili ne amis sian vivon *
ĝis morto mem.

Pro tio ĝoju, ho ĉieloj, *
kaj vi, kiuj en ili loĝas. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Tria Antifono

¶ Dio donis al li regnon, potencon, forton, kaj gloron.
Ĉiuj popoloj lin servu. – Dan 2, 37; Psa 72 (71), 11

VORTO DE DIO

Legaĵo – 1 Pet 3, 8-9

Estu ĉiuj sam-ideaj, simpatiaj, frat-amemaj, kompatemaj, humil-animaj; ne repagantaj malbonon kontraŭ malbono, nek insulton kontraŭ insulto, sed kontraŭe benadantaj; ĉar al tio vi estas vokitaj, por ke vi heredu benon.

Responsorio

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon. Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon. Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

Li satigas vin per mielo el roko.

Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon. Li satigas vin per la plej bona el la tritiko. – Psa 147, 12 (147, 1); 81 (80), 17

LAŬDKANTO

Antifono

¶ Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj,
kaj Li altigis humilulojn.

Laŭdkanto de Maria (Magnificat) – Luk 1, 46-55

Mia animo altigas la Eternulon, *
kaj mia spirito ĝojis en Dio, mia Savanto,

ĉar Li rigardis la humilecon de Sia sklavino; *
ĉar jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.

Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, *
kaj sankta estas Lia nomo.

Kaj Lia boneco estas por ĉiuj generacioj *
al tiuj, kiuj Lin timas. ¶

Li montris forton per Sia brako, *
Li dispelis fierulojn en la penso de ilia koro.

Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj, *
kaj Li altigis humilulojn.

Malsatulojn Li plenigis per bonaĵo, *
kaj riĉulojn Li forsendis malplenaj. ¶

Li helpis Sian servanton Izrael, *
memorante Sian kor-favoron.

Kiel Li parolis al niaj patroj, *
al Abraham kaj al lia idaro eterne. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Antifono

¶ Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj,
kaj Li altigis humilulojn.

PREĜADO

Petoj

Christum, pastórem, adiutórem et consolatórem pópuli sui, devótis méntibus deprecémur:

Deus, refúgium nostrum, exáudi nos.

Benedíctus es, Dómine, qui nos ad tuam sanctam Ecclésiam vocáre dignátus es:
—in ea iúgiter nos consérva.

Tu, qui sollicitúdinem ómnium ecclesiárum Papæ nostro N. tradidísti,
—fidem indeficiéntem, spem vivam, atténtam illi tríbue caritátem.

Da peccatóribus conversiónem lapsísque virtútem:
—ómnibus pæniténtiam et salútem concéde.

Tu, qui in regióne aliéna habitáre voluísti,
—meménto illórum, qui procul a família et pátria degunt.

Omnibus defúnctis, qui in te speravérunt,
—pacem tríbue sempitérnam.

¶ Dio, nia rifuĝejo, elaŭdu nin.

Patro nia

Patro nia, kiu estas en la ĉielo,
sanktigata estu Via nomo.
Venu Via regno.
Fariĝu Via volo,
kiel en la ĉielo, tiel ankaŭ sur la tero.

Nian panon ĉiutagan donu al ni hodiaŭ.
Kaj pardonu al ni niajn ŝuldojn,
kiel ankaŭ ni pardonas al niaj ŝuldantoj.
Kaj ne konduku nin en tenton,
sed liberigu nin de la malbono.

Ĉar Via estas la regno
kaj la potenco
kaj la gloro
eterne. Amen. – Mat 6, 9-13

Preĝo

Ni dankas, Dio, al Vi pro la tago, kiu nun finiĝas.
Restu ĉe ni kun Via kor-favoro,
kaj pardonu, kion ni pekis en nia malforto.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

FINA RITO

Se oni preĝas sola,
aŭ, en komunumo, se ne ĉeestas pastro aŭ diakono:

Beno

Dio benu nin.
Li gardu nin de ĉio malbona
kaj konduku nin al la vivo eterna. Amen.

Sed en komunumo, se ĉeestas pastro aŭ diakono:

Beno kaj Elsendo

La Sinjoro estu kun vi.

Kaj kun via spirito.

Benu vin la ĉiopova Dio, la Patro kaj la Filo kaj la Sankta Spirito.

Amen.

La vespera laŭdo finiĝis. Iru en paco.

Al Dio estu danko. – laŭ Meslibro p. 166, ADORU 095.21