Matena Laŭdo ☐
Breviero > Memoro de Mortintoj > Matena Laŭdo
Stato:
En Paska Tempo fine de Malfermo, Antifonoj kaj Responsorio oni laŭplaĉe povas aldoni: Haleluja.
Laŭbezone oni adaptu la tekstojn al la nombro kaj sekso de la (ge)mortint(in)o(j).
MALFERMO
Dio, atentu helpi min.
Rapidu subteni min. – kp. Psa 70 (69), 2
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito,
kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam kaj en eterno. Amen.
HIMNO
Spes, Christe, nostræ veniæ
Ho, Krist', espero de l' pardon',
Vi nia vivo kaj leviĝ',
al Vi sin turnas kor' kaj vid',
dum mort-dolor' atakas nin.
Vi mem suferis sub la ted'
de l' mort', sub ĝia akra dorn',
klinante Vian kapon Vi
redonis al la Patro Vin.
Malsanojn niajn portis Vi,
paŝtist', kompatas Vi kun ni.
Suferi povas ni kun Vi
kaj morti en la Patra sin'.
Per brakoj etenditaj Vi
al Via traborita kor'
altiras, kiujn morto-sort'
afliktas, feblo kaj angor'.
Vi rompis pordojn de l' infer',
apertas la ĉiel' al ni.
Vi nun nin levu el sufer',
vivigu nin post nia mort'.
6a strofo por unu mortinta viro:
Ĉi frato, kiu dormas nun
laŭkorpe tie ĉi en pac',
per Vi beate viglu jam
laŭdante kaj glorante Vin.
6a strofo por unu mortinta virino:
Fratino, kiu dormas nun
laŭkorpe tie ĉi en pac',
per Vi beate viglu jam
laŭdante kaj glorante Vin.
6a strofo por pluraj mortintoj:
Ĉi fratoj / Fratinoj / Gefratoj, kiuj dormas nun
laŭkorpe tie ĉi en pac',
per Vi beate viglu jam
laŭdante kaj glorante Vin.
Amen.
latina T: nekonata verkinto • E: Kloster Kirchberg 2008
PSALMODIO
Unua Antifono
¶ Regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis. – el Psa 51, 10
Unua Psalmo – Psa 51 (50)
Kor-favoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; *
laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.
Lavu min tute pure de mia krimo, *
kaj purigu min de mia peko. ¶
Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; *
kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.
Antaŭ Vi sola mi pekis, *
kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj.
Tial Vi estas justa en Via vorto *
kaj pura en Via juĝo. ¶
Mi estas ja naskita en krimo; *
kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.
Vi amas ja veron en la koro, *
kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon. ¶
Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; *
lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.
Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, *
kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis. ¶
Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, *
kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.
Koron puran kreu al mi, ho Dio, *
kaj spiriton fidelan novigu en mi.
Ne for-puŝu min de Via vizaĝo, *
kaj Vian sanktan Spiriton ne for-prenu de mi.
Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; *
kaj spirito bon-fara fortikigu min. ¶
Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; *
kaj pekuloj revenos al Vi.
Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; *
mia lango kantos Vian justecon. ¶
Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; *
kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.
Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; *
brul-ofero ne plaĉas al Vi.
Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; *
koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas. ¶
Bon-faru al Cion laŭ Via favoro, *
konstruu la murojn de Jerusalem;
tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, / brul-ofero kaj plen-ofero; *
tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn. ¶
Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,
kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.
Unua Antifono
¶ Regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis. – el Psa 51, 10
Dua Antifono
¶ De la pordo de l' infero
savu min, ho Eternulo.
Kantiko – Jes 38, 10-14.17-20
Mi pensis, ke en la mezo de mia vivo / mi malsupreniros en la pordegon de Ŝeol, *
ke mi estos senigita je la resto de miaj jaroj;
mi pensis, ke mi ne plu vidos Dion, la Eternulon, *
sur la tero de la vivantoj,
kaj mi ne plu rigardos homon *
inter la loĝantoj de la vantejo;
ke mia estado demoviĝas, kaj for-portiĝas de mi *
kiel tendo de paŝtisto;
ke mi fin-teksis mian vivon kiel teksisto, *
kaj Li detranĉos min de la teks-bazo;
ke antaŭ ol la tago cedos al la nokto, *
Vi faros al mi finon.
Mi atendis ĝis mateno, / ke simile al leono *
Li frakasos ĉiujn miajn ostojn,
ke antaŭ ol la tago cedos al la nokto, *
Vi faros al mi finon.
Kiel hirundo plendanta mi plor-pepis, *
mi ĝemis kiel kolombo;
miaj okuloj estis direktitaj malsupren: *
Ho Eternulo, mi suferas, protektu min! ¶
Jen en bonon ali-formiĝis mia sufero; / Vi ame eltiris mian animon el pereo, *
ĉar Vi ĵetis malantaŭ Vin ĉiujn miajn pekojn.
Ĉar ne Ŝeol Vin gloros, / ne la morto Vin laŭdos; *
la irantaj en la ter-internon ne esperos Vian verecon.
La vivanto, nur la vivanto Vin gloros, / kiel mi hodiaŭ; *
patro al la filoj konigos Vian verecon.
La Eternulo min helpas; / kaj miajn kantojn ni kantados *
dum nia tuta vivo en la domo de la Eternulo. ¶
Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,
kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.
Dua Antifono
¶ De la pordo de l' infero
savu min, ho Eternulo.
Tria Psalmo:
Tria Antifono
¶ Mi gloros la Eternulon
en la daŭro de mia tuta vivo. – el Psa 146, 2
Tria Psalmo – Psa 146 (145)
Gloru, ho mia animo, la Eternulon. / Mi gloros la Eternulon en la daŭro de mia tuta vivo, *
mi kantos al mia Dio tiel longe, kiel mi estos. ¶
Ne fidu eminentulojn, *
homidon, kiu ne povas helpi.
Eliras lia spirito, li reiras en sian teron; *
kaj en tiu tago neniiĝas ĉiuj liaj intencoj. ¶
Bone estas al tiu, kies helpo estas la Dio de Jakob,*
kiu esperas al la Eternulo, lia Dio,
kiu kreis la ĉielon kaj la teron, / la maron, kaj ĉion, kio estas en ili, *
kiu gardas la veron eterne;
kiu faras justecon al la prematoj, *
donas panon al la malsataj. ¶
La Eternulo liberigas la malliberulojn; *
la Eternulo malfermas la okulojn al la blinduloj;
la Eternulo restarigas la kurbigitojn; *
la Eternulo amas la virtulojn.
La Eternulo gardas la enmigrintojn, / subtenas orfon kaj vidvinon; *
sed la vojon de malvirtuloj Li pereigas. ¶
La Eternulo reĝas eterne, *
via Dio, ho Cion, por ĉiuj generacioj. ¶
Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,
kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.
Tria Antifono
¶ Mi gloros la Eternulon
en la daŭro de mia tuta vivo. – el Psa 146, 2
aŭ:
Tria Antifono
¶ Ĉio spiranta
gloru la Eternulon. – Psa 150, 6
Tria Psalmo – Psa 150
Gloru Dion en Lia sanktejo, *
gloru Lin en la firmaĵo de Lia forto.
Gloru Lin por Liaj potencaj faroj, *
gloru Lin laŭ Lia granda majesto. ¶
Gloru Lin per sonado de trumpeto, *
gloru Lin per psaltero kaj harpo.
Gloru Lin per tamburino kaj danco, *
gloru Lin per kord-instrumentoj kaj fluto. ¶
Gloru Lin per laŭtaj cimbaloj, *
gloru Lin per tintantaj cimbaloj.
Ĉio spiranta *
gloru la Eternulon. ¶
Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,
kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.
Tria Antifono
¶ Ĉio spiranta
gloru la Eternulon. – Psa 150, 6
VORTO DE DIO
Legaĵo – 1 Tes 4, 14
Se ni kredas, ke Jesuo mortis kaj releviĝis,
tiel ankaŭ tiujn, kiuj endormiĝis en Jesuo, Dio venigos kun li.
Responsorio
Mi gloros Vin alte, ho Eternulo, ĉar Vi levis min.
Mi gloros Vin alte, ho Eternulo, ĉar Vi levis min.
Vi anstataŭigis al mi mian plendon per ĝojo.
Vi levis min.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Mi gloros Vin alte, ho Eternulo, ĉar Vi levis min. – el Psa 30, 2.12
LAŬDKANTO
Antifono por la Laŭdkanto de Zeĥarja (Benedictus)
ekster Paska Tempo:
¶ Mi estas la releviĝo kaj la vivo;
kiu kredas al mi, eĉ se li estos mortinta, tiu vivos,
kaj ĉiu, kiu vivas kaj kredas al mi, por ĉiam ne mortos. – el Joh 11, 25-26
en Paska Tempo:
¶ Kristo resurektis.
Li lumas al sia popolo,
kiun li reaĉetis
per sia sango.
Haleluja.
Laŭdkanto de Zeĥarja (Benedictus) – Luk 1, 68-79
Benata estu la Eternulo, la Dio de Izrael, *
ĉar Li vizitis Sian popolon kaj faris por ili elaĉeton,
kaj levis kornon de savo por ni *
en la domo de Sia servanto David,
kiel Li parolis per la buŝo de Siaj sanktaj profetoj, *
de post la komenco de la mondo,
savadon el niaj malamikoj *
kaj el la mano de ĉiuj niaj malamantoj;
por montri Sian bonecon ĉe niaj patroj, / kaj por memori Sian sanktan interligon; *
la ĵuron, kiun Li ĵuris al nia patro Abraham;
ke Li donos al ni, ke, liberigite el la mano de niaj malamikoj, *
ni servu Lin sentime,
en sankteco kaj justeco antaŭ Li *
ĉiujn niajn tagojn. ¶
Kaj vi, infano, estos nomata profeto de la Plejaltulo, / ĉar vi iros antaŭ la vizaĝo de la Sinjoro, *
por pretigi Liajn vojojn,
por doni al Lia popolo scion de savo *
en la pardonado de iliaj pekoj,
pro la kompata koro de nia Dio, *
per kiu nin vizitis la sun-leviĝo de supre,
por lumi sur tiujn, kiuj sidas en mallumo kaj en la ombro de morto, *
por gvidi niajn piedojn en la vojon de paco. ¶
Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,
kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.
Antifono por la Laŭdkanto de Zeĥarja (Benedictus)
ekster Paska Tempo:
¶ Mi estas la releviĝo kaj la vivo;
kiu kredas al mi, eĉ se li estos mortinta, tiu vivos,
kaj ĉiu, kiu vivas kaj kredas al mi, por ĉiam ne mortos. – el Joh 11, 25-26
en Paska Tempo:
¶ Kristo resurektis.
Li lumas al sia popolo,
kiun li reaĉetis
per sia sango.
Haleluja.
PREĜADO
Petoj
Deum Patrem omnipotentem, qui suscitavit Iesum Christum a mortuis et vivificabit
mortalia corpora nostra, deprecemur, clamantes: Domine, vivifica nos in Christo.
¶ Dio, vivigu nin en Kristo.
Pater sancte, nos consepultos per baptismum in mortem cum Filio tuo et conresuscitatos in resurrectionem eius sic tribue in novitate vitae ambulare,
—ut etiam, cum mortui fuerimus, cum Christo semper vivamus.
Providens Pater, qui dedisti nobis panem vivum, qui de caelo descendit, sancte semper manducandum,
—fac ut vitam aeternam habeamus et resuscitemur in novissimo die.
Domine, qui Filium tuum in agonia factum ab angelo confortari dedisti,
—in exitu nostro spe nos suavi consolari digneris.
Qui tres pueros de medio ignis eruisti,
—libera animas defunctorum a poenis, quas pro peccatis patiuntur.
Deus vivorum et mortuorum, qui Iesum a mortuis suscitasti,
—suscita defunctos, et nos cum ipsis in gloria aeterna constitue.
Patro nia
Patro nia, kiu estas en la ĉielo,
sanktigata estu Via nomo.
Venu Via regno.
Fariĝu Via volo,
kiel en la ĉielo, tiel ankaŭ sur la tero.
Nian panon ĉiutagan donu al ni hodiaŭ.
Kaj pardonu al ni niajn ŝuldojn,
kiel ankaŭ ni pardonas al niaj ŝuldantoj.
Kaj ne konduku nin en tenton,
sed liberigu nin de la malbono.
Ĉar Via estas la regno
kaj la potenco
kaj la gloro
eterne. Amen. – Mat 6, 9-13
Preĝo
aŭ:
Preces nostras, quaesumus, Domine, benignus exaudi, ut, dum extollitur nostra fides in Filio tuo a mortuis suscitato, in huius famuli tui N. praestolanda resurrectione, spes quoque nostra firmetur. Per Dominum.
aŭ:
Deus, gloria fidelium et vita iustorum, cuius Filii morte et resurrectione redempti sumus, propitiare famulo tuo N., ut, qui resurrectionis nostrae mysterium agnovit, aeternae beatitudinis gaudia percipere mereatur. Per Dominum.
aŭ:
Inclina, Domine, aurem tuam ad preces nostras, quibus misericordiam tuam supplices deprecamur, ut famulum tuum N., quem in hoc saeculo tuo populo misericorditer aggregasti, in pacis ac lucis regione constituas, et sanctorum tuorum concedas esse consortem. Per Dominum.
en Paska Tempo:
Omnipotens et misericors Deus, cuius Filius voluntarie pro nobis carnis subiit mortem, concede propitius famulo tuo N. admirabili eius resurrectionis victoriæ sociari. Per Dóminum.
por pluraj mortintoj:
Deus, qui Unigenitum tuum, devicta morte, ad caelestia transire fecisti, concede famulis tuis (N. et N.), ut, huius vitae mortalitate destructa, te conditorem et redemptorem possint perpetuo contemplari. Per Dominum.
por parencoj, geamikoj, bonfarintoj:
Deus, veniae largitor et humanae salutis amator, quaesumus clementiam tuam, ut nostrae congregationis fratres, propinquos et benefactores, qui ex hoc saeculo transierunt beata Maria semper Virgine intercedente cum omnibus sanctis tuis, ad perpetuae beatitudinis consortium pervenire concedas. Per Dominum.
FINA RITO
Se oni preĝas sola,
aŭ, en komunumo, se ne ĉeestas pastro aŭ diakono:
Beno
Dio benu nin.
Li gardu nin de ĉio malbona
kaj konduku nin al la vivo eterna. Amen.
Sed en komunumo, se ĉeestas pastro aŭ diakono:
Beno kaj Elsendo
La Sinjoro estu kun vi.
Kaj kun via spirito.
Benu vin la ĉiopova Dio, la Patro kaj la Filo kaj la Sankta Spirito.
Amen.
La vespera laŭdo finiĝis. Iru en paco.
Al Dio estu danko. – laŭ Meslibro p. 166, ADORU 095.21