13a de januaro: Hilaro ☐
Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Januaro > 13. Hilaro
Stato:
Memoro libervola:
Sankta Hilaro el Poitiers
Episkopo, Doktoro de la Eklezio
Hilaro naskiĝis ĉ. 315 kaj mortis komence de 367. De ĉ. 350 li estis episkopo de Puatiero. Li scribis multajn verkojn por defendi kaj pliprofundigi la kredon.
Katedralo de Poitiers • fotis: Copyleft • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA
Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Doktoroj de la Eklezio
PREĜO
Dio,
komprenigu al ni pli kaj pli la Diecon de Via Filo,
kiun la beata episkopo Hilaro ĉiam substrekis,
por ke ni ĝin kredinde konfesu.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Præsta, quæsumus, omnípotens Deus,
ut divinitátem Fílii tui,
quam beátus Hilárius epíscopus constánter asséruit,
et conveniénter intellégere valeámus, et veráciter profitéri.
Per Dóminum.
HORO DE LA LEGAĴOJ
Dua Legaĵo – Hilarius Pictaviensis
El traktato de la sankta episkopo Hilaro el Puatiero pri la Triunuo
Ego quidem hoc vel præcípuum vitæ meæ offícium debére me tibi, Pater omnípotens Deus, cónscius sum, ut te omnis sermo meus et sensus loquátur.
Neque enim ullum áliud maius præmium hic ipse usus mihi a te concéssus loquéndi potest reférre, quam ut prædicándo te tibi sérviat, teque quod es, Patrem, Patrem scílicet unigéniti Dei, aut ignoránti sæculo, aut negánti hærético demónstret.
Et in hoc quidem tantum voluntátis meæ proféssio est, céterum aŭílii et misericórdiæ tuæ munus orándum est, ut exténsa tibi fídei nostræ confessionísque vela flatu Spíritus tui ímpleas, nosque in cursum prædicatiónis ínitæ propéllas. Non enim nobis infidélis sponsiónis istíus auctor est, dicens: Pétite, et dábitur vobis; quærite, et inveniétis; pulsáte, et aperiétur vobis.
Nos quidem ínopes ea quibus egémus precábimur, et in scrutándis prophetárum tuórum Apostolorúmque dictis stúdium pérvicax afferémus, et omnes observátæ intellegéntiæ áditus pulsábimus; sed tuum est, et orátum tribúere, et quæsítum adésse, et patére pulsátum.
Torpémus enim quodam natúræ nostræ pigro stupóre, et ad res tuas intellegéndas intra ignorántiæ necessitátem ingénii nostri imbecillitáte cohibémur; sed doctrínæ tuæ stúdia ad sensum nos divínæ cognitiónis instítuunt, et ultra naturálem opiniónem fídei obœdiéntia próvehit.
Exspectámus ergo ut trépidi huius cœpti exórdia íncites, et proféctu accrescénte confírmes, et ad consórtium vel prophetális vel apostólici spíritus voces: ut dicta eórum non álio quam ipsi locúti sunt sensu apprehendámus, verborúmque proprietátes iísdem rerum significatiónibus exsequámur.
Locutúri enim sumus quæ ab iis in sacraménto prædicáta sunt: te ætérnum Deum, ætérni unigéniti Dei Patrem; et unum te sine nativitáte, et unum Dóminum Iesum Christum ex te nativitátis ætérnæ, non in deórum númerum veritátis diversitáte referéndum, neque non ex te génitum, qui Deus unus es, prædicándum, neque áliud quam Deum verum, qui ex te Deo vero Patre natus est, confiténdum.
Tríbue ergo nobis verbórum significatiónem, intellegéntiæ lumen, dictórum honórem, veritátis fidem; et præsta, ut quod crédimus, et loquámur, scílicet ut contíngat nobis, unum te Deum Patrem et unum Dóminum Iesum Christum de prophétis atque Apóstolis cognoscéntibus, nunc advérsum negántes hæréticos, ita Deum et te celebráre, ne solum, et eum prædicáre, ne falsum.
Originala teksto: Hilarius Pictaviensis, Lib. 1, 37-38; en: Patrologia Latina 10, 48-49
Dua Responsorio
Ĉiu spirito, kiu konfesas, ke Jesuo Kristo venis en la karno, estas el Dio; kaj ĉiu spirito, kiu ne konfesas Jesuon, ne estas el Dio. Jen kiel ni ekkonas la spiriton de vero, kaj la spiriton de eraro.
Ĉiu spirito, kiu konfesas, ke Jesuo Kristo venis en la karno, estas el Dio; kaj ĉiu spirito, kiu ne konfesas Jesuon, ne estas el Dio. Jen kiel ni ekkonas la spiriton de vero, kaj la spiriton de eraro.
En ĉiu ajn, kiu konfesas, ke Jesuo estas la Filo de Dio, Dio restas, kaj li en Dio.
Jen kiel ni ekkonas la spiriton de vero, kaj la spiriton de eraro.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Ĉiu spirito, kiu konfesas, ke Jesuo Kristo venis en la karno, estas el Dio; kaj ĉiu spirito, kiu ne konfesas Jesuon, ne estas el Dio. Jen kiel ni ekkonas la spiriton de vero, kaj la spiriton de eraro. – el 1 Joh 4, 2-3.6.15