26a de januaro: Timoteo kaj Tito ☐


Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Januaro > 26. Timoteo kaj Tito
Stato:


Memoro:


Sankta Timoteo kaj Sankta Tito


Episkopoj



Ambaŭ estis disĉiploj kaj kunlaborantoj de Paŭlo.
Laŭ la tradicio Timoteo estis la unua episkopo de Efezo, Tito de Kreto.
Al ili estas adresitaj tri el la kvin tiel nomataj Paŝtistaj Epistoloj de la Nova Testamento, du al Timoteo, unu al Tito.


Preĝejo de Sankta Maria, Ruinoj de Efezo • fotis: Matthias Holländer • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: 0
Preĝejo de Sankta Tito, Heraklion (sur la insulo Kreto): Marc Ryckaert • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA



Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj

PREĜO


###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Deus,
qui beátos Timótheum et Titum apostólicis virtútibus decorásti,
utriúsque intercessióne concéde, ut,
iuste et pie vivéntes in hoc sæculo,
ad cæléstem mereámur pátriam perveníre.
Per Dóminum.



HORO DE LA LEGAĴOJ


Dua Legaĵo – Ioannes Chrysostomus


El prediko de la sankta episkopo Johano Krizostomo

Mi batalis la bonan batalon – el 2 Tim 4, 7

Coarctátus cárcere, Paulus habitábat cælum, ac libéntius vérbera excipiébat et vúlnera, quam álii bravía dirípiunt; et dolóres non minus quam præmia diligébat, cum ipsos útique dolóres loco dúceret præmiórum; proptérea enim illos et grátiam nominábat. Quem sensum diligénter expénde. Præmium certe erat dissólvi et esse cum Christo; permanére autem in carne, certámen; sed tamen propter Christi desidérium præmia differébat cupiditáte certáminis, idque magis necessárium esse ducébat.

E regióne vero anáthema a Christo fíeri certámen erat et dolor, magis autem et supra certámen, supráque omnem dolórem. At vero esse cum Christo erat præmium singuláre; Paulus tamen propter Christum illud máluit quam istud elígere.

Sed profécto dicat hic áliquis quóniam hæc ómnia propter Christum suávia esse dicébat. Hoc plane étiam ipse confíteor; quóniam quæ nobis sunt causa tristítiæ, hæc illi pariébant máximam voluptátem. Et quid ego perícula ærumnásque commémoro? In mæróre enim máximo ille versabátur, propter quod dicébat: Quis infirmátur, et ego non infírmor? quis scandalizátur, et ego non uror?

Vos autem rogo ut non mirémini solum, verum étiam imitémini hoc tam clarum virtútis exémplum: sic namque potérimus coronárum eius esse partícipes.

Quod si áliquis nos dixísse mirátur, quia quicúmque habúerit Pauli mérita, éadem sit étiam habitúrus præmia, ipsum áudiat ita dicéntem: Certámen, inquit, bonum certávi, cursum consummávi, fidem servávi; de cétero repósita est mihi coróna iustítiæ, quam reddet mihi Dóminus in die illa iustus iudex; non solum autem mihi, sed et iis qui díligunt advéntum eius. Vides certe quómodo cunctos in eándem glóriæ communiónem vocet?

Quia ígitur ómnibus éadem coróna glóriæ propósita est, studeámus omnes fíeri digni illis bonis, quæ promíssa sunt.

Neque solum magnitúdinem atque eminéntiam in illo debémus consideráre virtútum et promptum illud ánimi eius atque robústum propósitum, per quod ad tantam méruit grátiam perveníre; sed et natúræ societátem, per quam et nobis in cunctis ille partícipat: et sic étiam quæ valde sunt árdua, nobis facília videbúntur et lévia, brevíque hoc témpore laborántes incorruptíbilem illam gestábimus atque immortálem corónam, grátia et misericórdia Dómini nostri Iesu Christi, cui est glória et impérium nunc et semper et in sæcula sæculórum. Amen.


Originala teksto: Ioannes Chrysostomus, Hom. 2 de laudibus sancti Pauli; en: Patrologia Græca 50, 480-484

Dua Responsorio


Vi, ho homo de Dio, sekvu justecon, piecon, fidon, amon, paciencon, mildecon. Batalu la bonan batalon de la fido, kaj ektenu la eternan vivon.

Vi, ho homo de Dio, sekvu justecon, piecon, fidon, amon, paciencon, mildecon. Batalu la bonan batalon de la fido, kaj ektenu la eternan vivon.

Parolu vi tion, kio konvenas al la sana doktrino.

Batalu la bonan batalon de la fido, kaj ektenu la eternan vivon.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Vi, ho homo de Dio, sekvu justecon, piecon, fidon, amon, paciencon, mildecon. Batalu la bonan batalon de la fido, kaj ektenu la eternan vivon. – el 1 Tim 6, 11-12; el Tit 2, 1


MATENA LAŬDO


Antifono por la Laŭdkanto de Zeĥarja (Benedictus)


¶ Prediku la vorton;
insistu ĝustatempe, malĝustatempe;
konvinku, admonu, konsilu,
en ĉia pacienco kaj instruado. – 2 Tim 4,2


VESPERA LAŬDO


Antifono por la Laŭdkanto de Maria (Magnificat)


¶ Juste kaj pie ni vivadu,
atendantaj la feliĉan esperon
kaj la alvenon de la Sinjoro. – kp. Tit 2, 12-13

aŭ:

¶ Ni vivadu sobre, juste, kaj pie en la nuna mondo,
atendantaj la feliĉan esperon
kaj la malkaŝon de la gloro de nia granda Dio kaj Savanto, Jesuo Kristo. – Tit 2, 12b-13