27a de januaro: Anĝela Merici ☐


Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Januaro > 27. Anĝela Merici
Stato:


Memoro libervola:


Sankta Anĝela Merici


Virgulino



Circa annum 1470 nata est Desentiani in dicione Veneta. Tertii Ordinis sancti Francisci habitum sumpsit et puellas convocavit, quas in operibus caritatis instrueret. Anno 1535 Brixiæ, sub nomine S. Ursulæ, societatem instituit mulierum ad puellas pauperes erudiendas in vita christiana. Mortua est anno 1540.

Preĝejo de Sankta Anĝela Merici, Brescia • fotis: Wolfgang Moroder • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA



Komunaj Tekstoj > Virgulinoj
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Edukistoj


PREĜO


###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Pietáti tuæ, quæsumus, Dómine, nos beáta virgo Angela commendáre non désinat,
ut,
eius caritátis et prudéntiæ documénta sectántes,
tuam valeámus doctrínam custodíre et móribus profitéri.
Per Dóminum.



HORO DE LA LEGAĴOJ


Dua Legaĵo – Angela Merici


El la spirita testamento de la sankta virgulino Anĝela Merici

Ŝi administras ĉion bone – Saĝ 8, 1

Dulcíssimæ mihi matres et soróres in Christo Iesu, in primis omni ope atque stúdio conámini, ut, Deo aŭiliánte, consílium eiúsmodi in vobis bonum concipiátis, quo únice Dei amóre et salútis animárum zelo ductæ, hanc curam et gubernatiónem suscipiátis.

Solúmmodo enim in hac dúplici caritáte radicáta et fundáta, vestra cura et gubernátio bonos et salutíferos fructus áfferet, Salvatóre nostro dicénte: Bona arbor non potest malos fructus fácere.

Bona arbor, dicit, id est bonum cor, et ánimus caritáte accénsus, fácere nequit nisi bona et sancta ópera, unde et sanctus Augustínus aiébat: Ama et fac quod vis; amórem scílicet et caritátem habe et dein fac quod vis, ac si palam díceret: Cáritas peccáre non potest.

Rogo étiam vos, ut singulárum filiárum vestrárum ratiónem habeátis eásque quasi in corde inscúlptas ferátis, non nomínibus tantum, sed quálibet ipsárum condicióne ac statu. Quod vobis diffícile non erit, si eas viva cum caritáte amplectémini.

Quæ enim natúra sunt matres, etiámsi mille líberos hábeant, síngulos univérsos in corde fixos gerunt, nec umquam alicúius eórum obliviscúntur, veríssimo in eis amóre ita operánte. Vidétur immo, quanto plures habent líberos, eo magis amor et cura singulórum in ipsis augéri. Amplius ergo quæ spíritu matres sunt, possunt et debent ita se gérere, quia spiritális amor poténtior est quam qui ex sánguinis coniunctióne procédit.

Ideóque, caríssimæ mihi matres, si diligétis hasce fílias vestras viva et sincéra caritáte, impossíbile erit ut eas omnes et síngulas in memória et in ánimo vestro inscúlptas non habeátis.

Rogo adhuc vos ut eas tráhere conémini amóre, modéstia et caritáte, non vero supérbia et asperitáte, ómnibus factæ ex ánimo iucúndæ ut opórtet, iŭta illud Dómini nostri: Díscite a me, quia mitis sum et húmilis corde, Deum imitántes, de quo légitur: Dispósuit ómnia suáviter. Et íterum Iesus dicit: Iugum enim meum suáve est et onus meum leve.

Páriter et vos omnímodam suavitátem erga omnes adhibeátis, cavéntes præcípue ne vi fiant quæ a vobis iubéntur: Deus enim unicuíque largítus est libertátem, ideóque néminem cogit, sed tantum signíficat, vocat, suádet. Aliquándo tamen et severióre império erit agéndum, opportúne sane et iŭta statum et necessitátes personárum; áttamen et tunc caritáte tantum impélli debémus et animárum zelo.


Originala teksto: Angela Merici, Testamentum Spiritale

Dua Responsorio


Vi estas lumo en la Sinjoro; iru kiel infanoj de lumo. Ĉar la frukto de la lumo estas en ĉia boneco kaj justeco kaj vero.

Vi estas lumo en la Sinjoro; iru kiel infanoj de lumo. Ĉar la frukto de la lumo estas en ĉia boneco kaj justeco kaj vero.

Vi estas la lumo de la mondo. Via lumo lumu antaŭ homoj.

Ĉar la frukto de la lumo estas en ĉia boneco kaj justeco kaj vero.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Vi estas lumo en la Sinjoro; iru kiel infanoj de lumo. Ĉar la frukto de la lumo estas en ĉia boneco kaj justeco kaj vero. – el Efe 5, 8-9; el Mat 5, 14.16