11a de februaro: Maria en Lurdo ☐
Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Februaro > 11. Maria en Lurdo
Stato:
Memoro libervola (aŭ por eventuala kunmemorado):
Sankta Maria en Lurdo
Anno 1858, Virgo Maria immaculata se manifestavit Bernardæ Soubirous, prope Lapurdum in Gallia, intra cavernam «de Massabielle». Per hanc humilem puellam, Maria peccatores vocat ad conversionem, in Ecclesia excitans magnum zelum orationis et caritatis, præsertim ad infirmorum pauperumque servitium.
Lourdes • fotis: Roland Darré • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA
Komunaj Tekstoj > Maria
PREĜO
###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium,
ut, qui immaculátæ Dei Genetrícis memóriam ágimus,
intercessiónis eius auxílio, a nostris iniquitátibus resurgámus.
Per Dóminum.
HORO DE LA LEGAĴOJ
Dua Legaĵo – Bernadette Soubirous
El letero de la sankta virgulino Maria Bernardeta Soubirous
Quadam die, cum me contulíssem ad ripam flúminis Gavi ut ligna collígerem cum duábus puéllis, rumórem quendam audívi. Me verti ad pratum, sed árbores vidi mínime agitári. Unde caput levávi et antrum aspéxi. Dóminam autem vidi véstibus albis indútam: cándido enim hábitu erat amícta zonáque cærúlea cincta, et gilvam super utróque pede rosam habébat, quæ eiúsdem colóris erat ac coróna eius rosárii.
Quæ cum vidi, óculos perfrícui, putans me falli; manus autem in vestis sinu insérui, ubi meam invéni corónam rosárii. Vólui étiam frontem cruce signáre, sed manum illuc attóllere non válui, quæ décidit. Cum vero Dómina illa signum fecísset crucis, ego quoque, treménte licet manu, conáta sum, et tandem pótui. Simul rosárium recitáre cœpi, ipsa quoque Dómina corónæ rosárii sui volvénte gránula nec tamen lábia movénte. Cum rosário finem dedi, vísio statim evánuit.
Quæsívi ígitur a duábus puéllis num quidquam conspexíssent: quod illæ negárunt; quin étiam interrogavérunt quid habérem sibi revelándum. Quas certióres feci vidísse me Dóminam albis vestiméntis indútam, nescíre autem quæ esset; sed ut hoc tacérent admónui. Hortátæ sunt me dein et illæ, ne illuc redírem; quod ego recusávi. Revérsa sum ígitur die domínico, cum intérius me ciéri sentírem...
Dómina illa nónnisi tértium mihi locúta est, atque rogávit num ire ad se per dies quíndecim vellem. Quod me velle respóndi. Adiécit autem illa debére a me presbýteros admonéri ut sacéllum ibídem ædificándum curárent; deínde iussit ut e fonte bíberem. Cum nullum conspícerem fontem, ibam ad flúvium Gavum; at ipsa significávit non de illo se loqui, et dígito fontem monstrávit. Cumque ad hunc adiíssem, non invéni nisi parum lutuléntæ aquæ. Admóta manu, nihil cápere pótui; unde scálpere cœpi, ac tandem paulum aquæ hauríre valens, ter proiéci, quarta autem vice bíbere pótui. Vísio dein dilápsa est et ego recéssi.
Per dies vero quíndecim illuc rédii, atque Dómina síngulis diébus, præter quandam fériam secúndam et fériam sextam, mihi appáruit, idéntidem mandans debére me presbýteros monére de sacéllo ibídem erigéndo, et fontem ad me lavándam pétere, et pro peccatórum conversióne deprecári. Plúries quidem eam interrogávi quæ esset, at illa léniter arridébat; demum suspénsa tenens brácchia oculósque in cælum élevans, dixit mihi se esse Immaculátam Conceptiónem.
Intra quíndecim dies illos tria quoque mihi secréta patefécit, quæ omníno ne cuíquam pánderem interdíxit; quod fidéliter hucúsque servávi.
Originala teksto: Bernadette Soubirous, Ep. ad P. Gondrand, a. 1861; en: A. Ravier, Les écrits de sainte Bernadette, Paris 1961, pp. 53-59
Dua Responsorio
Mia animo altigas la Eternulon. Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, kaj sankta estas Lia nomo.
Mia animo altigas la Eternulon. Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, kaj sankta estas Lia nomo.
Jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.
Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, kaj sankta estas Lia nomo.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Mia animo altigas la Eternulon. Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, kaj sankta estas Lia nomo. – el Luk 1, 46.49.48
MATENA LAŬDO
Antifono por la Laŭdkanto de Zeĥarja (Benedictus)
¶ Belega Aŭroro de la savo!
El vi, ho Virgulino Maria, eliris la Suno de la justeco,
vizitis nin la Sunleviĝo de supre. – el Luk 1, 78
VESPERA LAŬDO
Antifono por la Laŭdkanto de Maria (Magnificat)
¶ Saluton, Maria, gracoplena.
La Sinjoro estas kun vi.
Benata vi estas inter la virinoj,
kaj benata estas la frukto de via sino. – el ADORU 001.5