23a de februaro: Polikarpo ☐
Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Februaro > 23. Polikarpo
Stato:
Memoro (aŭ por eventuala kunmemorado):
Sankta Polikarpo
Episkopo, Martiro
Polycarpus, discipulus Apostolorum et episcopus Smyrnensis, hospes Ignatii Antiocheni, Romam profectus est ad quæstionem de festo Paschatis cum Aniceto papa tractandam. Martyrium subiit circa annum 155, in stadio civitatis igne crematus.
Preĝejo de Sankta Polikarpo, Romo • fotis: LPLT • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA
Komunaj Tekstoj > Unu Martiro
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj
PREĜO
###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Deus univérsæ creatúræ,
qui beátum Polycárpum epíscopum in número mártyrum dignátus es aggregáre,
eius nobis intercessióne concéde,
ut,
cum illo partem cálicis Christi capiéntes,
in vitam resurgámus ætérnam.
Per Dóminum.
HORO DE LA LEGAĴOJ
Dua Legaĵo – De martyrio sancti Polycarpi
El letero de la eklezio de Smirno pri la martiriĝo de Sankta Polikarpo
Cum rogus apparátus esset, Polycárpus, sibi detráctis ómnibus vestiméntis et cíngulo solúto, conabátur étiam se excalceáre, quod prius non faciébat, quia semper cuncti fidéles contendébant, quisnam celérius corpus eius tángeret; omni enim bono, propter sanctos mores suos, ille étiam ante martýrium ornátus erat.
Illico nunc ille ómnibus instruméntis circumdabátur, quæ pro rogo paráta erant. Cum vero et clavis ipsum affígere vellent, dixit: «Sínite me sic; qui enim dat ignem pati, dabit et sine vestra ex clavis cautióne imperturbátum in pyra permanére». Illi ergo non clavis defixérunt, sed alligavérunt eum.
Hic vero mánibus in tergum reiéctis ac vinctus, tamquam áries insígnis ex magno grege ad oblatiónem, víctima acceptábilis Deo præparáta, cælum intúitus, dixit:
«Dómine Deus omnípotens, Pater dilécti ac benedícti Fílii tui Iesu Christi, per quem tui notítiam accépimus, Deus angelórum et virtútum et univérsæ creatúræ totiúsque géneris iustórum in conspéctu tuo vivéntium; benedíco tibi, quóniam me hac die atque hac hora dignátus es, ut in número mártyrum accíperem partem cálicis Christi tui, ad resurrectiónem in vitam ætérnam ánimæ et córporis in incorruptióne per Spíritum Sanctum; inter quos útinam suscípiar hódie coram te tamquam sacrifícium pingue et accéptum, quemádmodum præparásti et mihi præmonstrásti et nunc adimplevísti, Deus, mendácii néscius ac verax.
Quaprópter de ómnibus te laudo, tibi benedíco, te glorífico per sempitérnum et cæléstem pontíficem Iesum Christum, diléctum tuum Fílium, per quem tibi, cum ipso et Spíritu Sancto, glória et nunc et in futúra sæcula. Amen».
Et postquam «Amen» emisísset precationémque complevísset, minístri ignis ignem accendérunt.
Cum vero ingens flamma emicásset, miráculum vídimus nos, quibus illud spectáre concéssum fuit, qui et ídeo reserváti sumus, ut áliis, quæ contigérunt, annuntiarémus. Ignis enim fórnicis spéciem præbens, tamquam navis velum a vento replétum, in círculo corpus mártyris circúmdedit; quod in médio pósitum, non ut caro assa videbátur, sed véluti panis coctus vel sicut aurum et argéntum in fornáce candens. Tantam autem nos percépimus suavitátem odóris, ac si tus aut áliud quoddam pretiosórum arómatum oluísset.
Originala teksto: Epistola Ecclesiæ Smyrnensis de martyrio sancti Polycarpi, Cap. 13, 2 - 15, 3; en: Funk 1, 297-299
Dua Responsorio
Al la anĝelo de la eklezio en Smirna skribu: Tiele diras la unua kaj la lasta, kiu fariĝis senviva kaj vivis: Mi scias vian aflikton kaj vian malriĉecon (vi tamen estas riĉa). Estu fidela ĝis morto, kaj mi donos al vi la kronon de vivo.
Al la anĝelo de la eklezio en Smirna skribu: Tiele diras la unua kaj la lasta, kiu fariĝis senviva kaj vivis: Mi scias vian aflikton kaj vian malriĉecon (vi tamen estas riĉa). Estu fidela ĝis morto, kaj mi donos al vi la kronon de vivo.
Ne timu tion, kion vi suferos; jen la diablo ĵetos iujn el vi en malliberejon, por ke vi estu elprovataj.
Estu fidela ĝis morto, kaj mi donos al vi la kronon de vivo.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Al la anĝelo de la eklezio en Smirna skribu: Tiele diras la unua kaj la lasta, kiu fariĝis senviva kaj vivis: Mi scias vian aflikton kaj vian malriĉecon (vi tamen estas riĉa). Estu fidela ĝis morto, kaj mi donos al vi la kronon de vivo. – el Apo 2, 8-10
MATENA LAŬDO
Antifono por la Laŭdkanto de Zeĥarja (Benedictus)
¶ Okdek ses jarojn mi servis al Kristo,
kaj li neniam traktis min malĝuste.
Kial mi povus nun malkonfesi mian Reĝon,
kiu savis min?
VESPERA LAŬDO
Antifono por la Laŭdkanto de Maria (Magnificat)
¶ Ĉiopova Dio, mi benas Vin,
ĉar Vi faris min digna,
en la aro de la martiroj
partopreni en la kaliko de Via Kristo.