22a de majo: Rita el Cascia ☐


Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Majo > 22. Rita el Cascia
Stato:


Memoro libervola:


Sankta Rita el Cascia


Ordenanino



In Umbria floruit sæculo quintodecimo. Primum violento viro nupta, eius sævitias patienter toleravit eumque Deo conciliavit; dein, coniuge et filiis orbata, monasterium Ordinis Sancti Augustini utpote religiosa ingressa est, ómnibus patientiæ et compunctionis sublime præbens exemplum, ubi requievit ante annum 1457.

Baziliko de S-ta Rita, Cascia, Italujo • fotis: Cantalamessa • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY



Komunaj Tekstoj > Ordenanoj

PREĜO


###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Largíre nobis, quæsumus, Dómine, sapiéntiam crucis et fortitúdinem,
quibus beátam Ritam ditáre dignátus es,
ut,
in tribulatióne cum Christo patiéntes,
pascháli eius mystério intímius participáre valeámus.
Qui tecum.



HORO DE LA LEGAĴOJ


Dua Legaĵo – Augustinus


El la traktatoj de la sankta episkopo Aŭgusteno pri Johano

La vortoj de Kristo restas en ni

«Si manséritis in me — inquit — et verba mea in vobis mánserint, quodcúmque voluéritis petétis, et fiet vobis». Manéndo quippe in Christo, quid velle possunt nisi quod cónvenit Christo? Quid velle possunt manéndo in Salvatóre, nisi quod non est aliénum a salúte? Aliud quippe vólumus, quia sumus in Christo, et aliud vólumus, quia sumus adhuc in hoc sæculo. De mansióne namque huius sæculi nobis aliquándo subrépit, ut hoc petámus quid nobis non expedíre nescímus. Sed absit ut fiat nobis, si manémus in Christo, qui non facit quando pétimus, nisi quod éxpedit nobis.

Manéntes ergo in eo, cum verba eius in nobis manent. Quodcúmque voluérimus petémus, et fiet nobis. Quia si pétimus et non fiet, non hoc pétimus quod habet mánsio in eo, nec quod habent verba eius quæ manent in nobis, sed quod habet cupíditas et infírmitas carnis, quæ non est in eo et in qua non manent verba eius. Nam útique ad verba eius pértinet orátio illa quam dócuit, ubi dícimus: «Pater noster, qui es in cælis». Ab huius oratiónis verbis et sénsibus non recedámus petitiónibus nostris, et quidquid petiérimus, fiet nobis.

Tunc enim dicénda sunt verba eius in nobis manére, quando fácimus quæ præcépit, et dilígimus quæ promísit; quando autem verba eius manent in memória, nec inveniúntur in vita, non computátur palmes in vite, quia vitam non áttrahit ex radíce. Ad hanc differéntiam valet quoad scriptum est: Et memória retinéntibus mandáta eius, ut fáciant ea. Multi enim memória rétinent, ut contémnant, vel étiam derídeant et oppúgnent ea. In his verba Christi non manent, qui attíngunt quodámmodo, non cohærent; et ídeo illis non erunt in benefícium, sed in testimónium. Et quia sic insunt eis, ut non máneant in eis, ad hoc tenéntur ab eis, ut iudicéntur ex eis.


Originala teksto: Augustinus, Tractatus 81, 4; en: CCL 36, 531-532

Dua Responsorio


Gardu vian piedon, kiam vi iros en la domon de Dio, kaj estu preta por aŭskultado.

Gardu vian piedon, kiam vi iros en la domon de Dio, kaj estu preta por aŭskultado.

Pli bona estas obeemo, ol oferdonado de malsaĝuloj.

Estu preta por aŭskultado.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Gardu vian piedon, kiam vi iros en la domon de Dio, kaj estu preta por aŭskultado. – kp. Koh 4, 17