21a de junio: Aloizo Gonzaga ☐


Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Junio > 21. Aloizo Gonzaga
Stato:


Memoro:


Sankta Aloizo Gonzaga


Ordenano



Natus est anno 1568 prope Mantuam in Longobardia, ex principibus Castellionis. A matre pie educatus, ad religionem maxime inclinatus apparuit. Aviti principatus iure in fratrem transmisso, Societati Iesu Romæ se adiunxit, et dum ægrotis in nosocomiis inserviebat, morbo correptus, mortuus est anno 1591.

Sant'Ignazio, Romo, kie estas lia tombo • fotis: Lalupa • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA



Komunaj Tekstoj > Ordenanoj

PREĜO


###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Deus, cæléstium auctor donórum,
qui in beáto Aloísio miram vitæ innocéntiam cum pæniténtia sociásti,
eius méritis et intercessióne concéde,
ut, innocéntem non secúti, pæniténtem imitémur.
Per Dóminum.



HORO DE LA LEGAĴOJ


Dua Legaĵo – Aloisius Gonzaga


El letero de Aloizo Gonzaga al la patrino

La favoron de la Eternulo mi eterne prikantos

Spíritus Sancti grátiam et consolatiónem tibi, illustríssima dómina, perpétuam precor. Versábar équidem, cum tuæ lítteræ afferréntur, adhuc in hac mortuórum regióne. Verum age nunc, ad cælum aliquándo aspirándum est, ut in terra vivéntium Deum ætérnum laudémus. Quod quidem iter nuper sperábam ante hoc tempus a me conféctum iri. Si cáritas est, ut ait sanctus Paulus, flere cum fléntibus, gaudére cum gaudéntibus, ingens omníno te gáudium, mater illustríssima, ex eo hauríre necésse est, quod benefícii gratiæque in te causa, veram mihi Deus lætítiam, atque a metu eius umquam amitténdi securitátem desígnat.

Equidem, fatébor enim tibi, illustríssima dómina, cum in consideratióne divínæ bonitátis, quæ instar est maris, cui nec fundus sit nec litus, mentem ingúrgito, ea mihi, illíus amplitúdine abrépta, aberráre neque satis compétere vidétur, quippe cum ille me, pro tam brevi et exíguo labóre, ad ætérnam réquiem accérsat, et me de cælo ad summam felicitátem, quam ádeo neglegénter quæsívi, vocet, fructúmque lacrimárum polliceátur, quas tam parce profúdi.

Vide étiam atque étiam, illustríssima dómina, et cave ne hanc infinítam Dei benignitátem víoles; quod profécto fáceres, si eum velut mórtuum lamentarére, qui in Dei conspéctu vivat longéque plus rebus tuis, quam in hac vita, sua commendatióne adiuménti áfferat. Non erit hæc diutúrna seiúnctio; in cælo revisémus inter nos, simúlque cum salútis nostræ víndice copuláti, tota ánimi contentióne eum laudántes eiúsque misericórdias in ætérnum cantántes, immortálibus lætítiis perfruémur. Adimit nobis quod ante commodáverat non álio consílio, nisi ut immunióre et tutióre loco repónat, iísque nos bonis ornet quæ nobis optarémus ipsi.

Hæc ómnia, eo dumtáxat a me dicta sunt, ut morigerárer desidério quo téneor, uti tu, illustríssima dómina, ceteráque omnis família, hunc meum discéssum in iucúndi benefícii loco habeátis, tuque hoc fretum traiciéntem, dum litus contíngam in quo spes omnes meæ sitæ sunt, matérna tua benedictióne prosequáre. Quod idcírco feci libéntius, quod nihil mihi supérfuit, quo evidéntius amórem ac reveréntiam quam ut fílius matri débeo, tibi significárem.


Originala teksto: Epístola sancti Aloísii Gonzága ad matrem conscrípta; en: Acta Sanctorum, Iunii, 5, 878

Dua Responsorio


Vi min subtenos pro mia senkulpeco. Kaj Vi starigos min antaŭ Via vizaĝo por ĉiam.

Vi min subtenos pro mia senkulpeco. Kaj Vi starigos min antaŭ Via vizaĝo por ĉiam.

Mi preferas stari sur la sojlo de la domo de mia Dio, ol loĝi en tendoj de malvirto.

Vi starigos min antaŭ Via vizaĝo por ĉiam.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Vi min subtenos pro mia senkulpeco. Kaj Vi starigos min antaŭ Via vizaĝo por ĉiam. – Psa 41, 13; el Psa 84, 11