22a de junio: Paŭleno el Nola ☐

Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Junio > 22. Paŭleno el Nola

Memoro libervola:

Sankta Paŭleno el Nola

Episkopo

Natus est Burdigalæ (Bordeaŭ) in Gallia, anno 355; cursum honorum perfecit, ŭorem dŭit et filium generavit. Vitam austeram cupiens, baptismum recepit et, bonis omnibus abdicatis, anno 393 vitam monasticam agere cœpit et Nolam in Campania se contulit. Episcopus civitatis factus, cultum sancti Felicis promovit, peregrinos adiuvit et miserias temporis studiose sublevavit. Carmina composuit ornato sermone insignia. Mortuus est anno 431.

---

Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj

PREĜO

###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Deus,
qui beátum Paulínum epíscopum paupertátis amóre et pastoráli sollicitúdine claréscere voluísti,
concéde propítius, ut,
cuius mérita celebrámus, caritátis imitémur exémpla.
Per Dóminum.

HORO DE LA LEGAĴOJ

Dua Legaĵo – Paulinus Nolanus

El la leteroj de la sankta episkopo Paŭleno el Nola

Dio ĉie verkas Sian amon en la Siaj per la Sankta Spirito
Hæc est vera cáritas, hæc perfécta diléctio, quam tibi circa humilitátem nostram inésse docuísti, dómine vere sancte et mérito beatíssime ac desiderábilis. Accépimus enim per hóminem nostrum Iuliánum de Carthágine reverténtem lítteras tantam nobis sanctitátis tuæ lucem afferéntes, ut nobis caritátem tuam non agnóscere, sed recognóscere viderémur. Quia vidélicet ex illo, qui nos ab orígine mundi prædestinávit sibi, cáritas ista manávit, in quo facti sumus ántequam nati, quia ipse fecit nos et non ipsi nos, qui fecit quæ futúra sunt. Huius ígitur præsciéntia et ópere formáti, in similitúdinem voluntátum et unitátem fídei vel unitátis fidem, præveniénte notítiam, caritáte conéxi sumus, ut nos ínvicem ante corporáles conspéctus revelánte spíritu noscerémus.

Gratulámur ítaque et gloriámur in Dómino, qui unus atque idem ubíque terrárum operátur in suis dilectiónem suam Spíritu Sancto, quem super omnem carnem effúdit, flúminis ímpetu lætíficans civitátem suam, in cuius te cívibus principálem cum princípibus pópuli sui Sede Apostólica mérito collocávit nosque étiam, quos eréxit elísos et de terra ínopes suscitávit, in vestra vóluit sorte numerári. Sed magis gratulámur in eo Dómini múnere, quo nos in péctoris tui habitatióne constítuit quoque ita viscéribus tuis insinuáre dignátus est, ut peculiárem nobis caritátis tuæ fidúciam vindicémus, his offíciis atque munéribus provocáti, ut nos diffidénter aut léviter te amáre non líceat.

De me ne quid ignóres, scias antiquíssimum peccatórem non ita olim de ténebris et umbra mortis edúctum spíritum auræ vitális hausísse nec ita olim posuísse in arátro manum et crucem Dómini sustulísse, quam ut in finem perférre valeámus, oratiónibus tuis adiuvémur. Accumulábitur hæc méritis tuis merces, si intervéntu tuo ónera nostra releváveris. Sanctus enim laborántem ádiuvans, quia fratrem non audémus dícere, exaltábitur sicut cívitas magna.

Panem unum sanctitáti tuæ unitátis grátia mísimus, in quo étiam Trinitátis solíditas continétur. Hunc panem eulogíam esse tu fácies dignatióne suméndi.

Dua Responsorio

Feliĉa estas la riĉulo, kiu montriĝas senriproĉa, kiu ne postiradas la oron, nek postkuras monon kaj trezorojn. Firmigita estos lia feliĉo en Dio.

Feliĉa estas la riĉulo, kiu montriĝas senriproĉa, kiu ne postiradas la oron, nek postkuras monon kaj trezorojn. Firmigita estos lia feliĉo en Dio.

Li kapablis peki kaj ne pekis. Li povis fari malbonon kaj ne faris ĝin.

Firmigita estos lia feliĉo en Dio.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Feliĉa estas la riĉulo, kiu montriĝas senriproĉa, kiu ne postiradas la oron, nek postkuras monon kaj trezorojn. Firmigita estos lia feliĉo en Dio. – kp. Sir 31, 8.11.10