16a de julio: Maria de la monto Karmel ☐


Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Julio > 16. Maria de la monto Karmel
Stato:


Memoro libervola:


Sankta Maria de la monto Karmel


###



Sacris Scripturis celebratur pulchritudo Carmeli, ubi Elias propheta defendebat puritatem fidei Israel in Deo viventi. Sæculo XII, quidam eremitæ in eodem monte secesserunt, postea Ordinem constituerunt, ad vitam contemplativam ducendam sub patrocinio sanctæ Dei Genetricis Mariæ.

Monaĥejo «Stella Maris» sur la Karmelo, Haifa • fotis: Oyoyoy • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA



Komunaj Tekstoj > Maria

PREĜO


###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Adiuvet nos,
quæsumus, Dómine,
gloriósæ Vírginis Maríæ intercéssio veneránda,
ut,
eius muníti præsídiis,
ad montem, qui Christus est, perveníre valeámus.
Qui tecum vivit.



HORO DE LA LEGAĴOJ


Dua Legaĵo – Leo Magnus


El la predikoj de la sankta papo Leono la Granda

Antaŭ ol koncipi korpe, Maria koncipis mense

Virgo régia davídicæ stirpis elígitur, quæ sacro gravidánda fetu divínam humanámque prolem prius concíperet mente quam córpore. Et ne supérni ignára consílii ad inusitátos pavéret efféctus, quod in ea operándum erat a Spíritu Sancto, collóquio discit angélico. Nec damnum credit pudóris, Dei Génetrix mox futúra. Cur enim de conceptiónis novitáte despéret, cui efficiéntia de Altíssimi virtúte promíttitur? Confirmátur credéntis fides étiam præeúntis attestatióne miráculi, donatúrque Elísabeth inopináta fecúnditas, ut qui concéptum déderat stérili, datúrus non dubitarétur et vírgini.

Verbum ígitur Dei Deus, Fílius Dei, qui in princípio erat apud Deum, per quem facta sunt ómnia et sine quo factum est nihil, propter liberándum ab ætérna morte hóminem, factus est homo; ita se ad susceptiónem humilitátis nostræ sine diminutióne suæ maiestátis inclínans, ut manens quod erat, assuménsque quod non erat, veram servi formam ei formæ, in qua Deo Patri est æquális, uníret et tanto fœdere natúram utrámque conséreret, ut nec inferiórem consúmeret glorificátio nec superiórem minúeret assúmptio.

Salva ígitur proprietáte utriúsque substántiæ et in unam coeúnte persónam, suscípitur a maiestáte humílitas, a virtúte infírmitas, ab æternitáte mortálitas; et ad dependéndum nostræ condiciónis débitum, natúra inviolábilis natúræ est uníta passíbili, Deúsque verus et homo verus, in unitátem Dómini temperátur; ut quod nostris remédiis congruébat, unus atque idem Dei hominúmque mediátor et mori posset ex uno et resúrgere posset ex áltero. Mérito ígitur virgíneæ integritáti nihil corruptiónis íntulit partus salútis, quia custódia fuit pudóris, edítio veritátis.

Talis ígitur, dilectíssimi, natívitas décuit Dei virtútem et Dei sapiéntiam Christum, qua nobis et humanitáte congrúeret et divinitáte præcélleret. Nisi enim esset Deus verus, non afférret remédium; nisi esset homo verus, non præbéret exémplum.

Ab exsultántibus ergo ángelis, nascénte Dómino, Glória in excélsis Deo cánitur, et pax in terra bonæ voluntátis homínibus nuntiátur. Vident enim cæléstem Ierúsalem ex ómnibus mundi géntibus fabricári; de quo inenarrábili divínæ pietátis ópere, quantum lætári debet humílitas hóminum, cum tantum gáudeat sublímitas angelórum?


Originala teksto: Leo Magnus, Sermo I in Nativitate Domini, 2. 3; en: Patrologia Latina 54, 191-192

Dua Responsorio


Ni solenas la memoron de la gloroplena Virgulino Maria, kies humilecon rigardis la Eternulo. Laŭ la anonco de la anĝelo ŝi koncipis la Savanton de la mondo.

Ni solenas la memoron de la gloroplena Virgulino Maria, kies humilecon rigardis la Eternulo. Laŭ la anonco de la anĝelo ŝi koncipis la Savanton de la mondo.

Al Kristo ni kantas gloron, dum ni celebras la mirindan Dipatrinon.

Laŭ la anonco de la anĝelo ŝi koncipis la Savanton de la mondo.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Ni solenas la memoron de la gloroplena Virgulino Maria, kies humilecon rigardis la Eternulo. Laŭ la anonco de la anĝelo ŝi koncipis la Savanton de la mondo. – kp. Luk 1, 48


MATENA LAŬDO


Antifono por la Laŭdkanto de Zeĥarja (Benedictus)


¶ Mi serĉis Saĝecon publike, en miaj preĝoj.
Kaj Ŝi ekfloris, kvazaŭ maturiĝanta vinbero. – kp. Sir 51, 13.15


VESPERA LAŬDO


Antifono por la Laŭdkanto de Maria (Magnificat)


¶ Maria aŭdis la vorton de Dio.
Ŝi konservis ĝin
kaj pripensis ĝin en sia koro. – kp. Luk 2, 19