23a de julio: Birgita ☐


Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Julio > 23. Birgita
Stato:


Memoro libervola:


Sankta Birgita


Ordenanino



Nata est in Suecia anno 1303; adhuc puella matrimonio iuncta, octo genuit filios quos optime educavit. Tertio Ordini S. Francisci adscripta, post mortem viri vitam magis asceticam aggressa est quamquam in mundo vivebat. Tunc Ordinem religiosum fundavit et Romam profecta omnibus exemplar exstitit magnarum virtutum. Iter pænitentiæ causa suscepit et multa scripsit opera in quibus res mysticas, quas ipsa experta erat, enarravit. Romæ mortua est anno 1373.

Iama monaĥinejo Vadstena, Svedujo • fotis: Gunnar Bach Pedersen • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA



Komunaj Tekstoj > Ordenanoj

PREĜO


###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Dómine Deus noster,
qui beátæ Birgíttæ, Fílii tui passiónem meditánti, secréta cæléstia revelásti,
da nobis fámulis tuis
in revelatióne glóriæ tuæ gaudére lætántes.
Per Dóminum.



HORO DE LA LEGAĴOJ


Dua Legaĵo – eble: Birgitta


El paroladoj atribuitaj al sankta Birgita

Leviĝado de la mento al Kristo la Savanto

Benedíctus sis tu, Dómine mi Iesu Christe, qui mortem tuam ante tempus prædixísti et in última cena de pane materiáli tuum corpus pretiósum mirabíliter consecrásti, ac étiam illud Apóstolis in memóriam tuæ digníssimæ passiónis caritatíve tribuísti et ipsórum pedes lavándo tuis sanctis mánibus pretiósis máximam humilitátem tuam humíliter ostendísti.

Honor sit tibi, mi Dómine Iesu Christe, qui timóre passiónis et mortis de innocénti córpore tuo pro sudóre sánguinem emisísti, et nihilóminus redemptiónem nostram, quam fácere volébas, perfecísti et táliter caritátem tuam, quam habébas ad genus humánum, manifestíssime ostendísti.

Benedíctus sis tu, Dómine mi Iesu Christe, qui ad Cáipham ductus fuísti, et tu, qui es iudex ómnium, Piláti iudício te tradi humíliter permisísti.

Glória sit tibi, Dómine mi Iesu Christe, pro derisióne quam sustinuísti, dum, púrpura indútus, spinis acutíssimis coronátus stetísti, et quia in fáciem tuam gloriósam cónspui, óculos tuos velári ac in maxílla et collo ab iniquórum funéstis mánibus gravíssime cædi patientíssime sustulísti.

Laus sit tibi, Dómine mi Iesu Christe, qui ad colúmnam ligári, immániter flagellári et ante iudícium Piláti sanguinoléntus duci et vidéri velut Agnus ínnocens patientíssime permisísti.

Honor sit tibi, Dómine mi Iesu Christe, qui toto tuo glorióso córpore cruentáto ad crucis mortem iudicátus fuísti tuísque sacris úmeris crucem cum dolóre portásti et, ad locum passiónis furibúnde ductus vestibúsque tuis spoliátus, sic ligno crucis affígi voluísti.

Honor perpétuus sit tibi, Dómine Iesu Christe, qui, pósitus in tali angústia tuam digníssimam matrem, quæ numquam peccávit nec étiam mínimo peccáto umquam consénsit, tuis benígnis óculis caritátis humíliter respexísti; et consolándo eam tuo discípulo custodiéndam fidéliter commisísti.

Benedíctio ætérna sit tibi, mi Dómine Iesu Christe, qui exsístens in mortis agonía ómnibus peccatóribus spem de vénia tribuísti, quando latróni ad te convérso paradísi glóriam misericórditer promisísti.

Laus ætérna sit tibi, Dómine mi Iesu Christe, pro quálibet hora, qua, in cruce máximas amaritúdines et angústias pro nobis peccatóribus sustinuísti; nam dolóres acutíssimi de tuis vulnéribus procedéntes dire tuam felícem ánimam penetrábant et cor tuum sacratíssimum crudéliter pertransíbant, donec crepánte corde spíritum felíciter emisísti, et inclináto cápite in manus Dei Patris tui ipsum humíliter commendásti, et tunc mórtuus córpore totus frígidus remansísti.

Benedíctus sis tu, Dómine mi Iesu Christe, qui tuo pretióso sánguine et sacratíssima morte ánimas redemísti, et eas ad vitam ætérnam de exsílio misericórditer redŭísti.

Benedíctus sis tu, Dómine mi Iesu Christe, qui pro salúte nostra tuum latus et cor perforári láncea permisísti, et pretiósum sánguinem tuum affluénter et aquam de eódem látere, ut nos redímeres, emisísti.

Glória sit tibi, mi Dómine Iesu Christe, eo quod corpus tuum benedíctum ab amícis tuis de cruce depóni et in mánibus tuæ mæstíssimæ matris reclinári voluísti, et ab ea pannis invólvi ac in monuménto sepelíri, a milítibus quoque ibídem custodíri permisísti.

Honor sempitérnus sit tibi, mi Dómine Iesu Christe, qui die tértia a mórtuis resurrexísti et, quibus tibi plácuit, te vivéntem manifestásti, post quadragínta quoque dies ad cælos multis vidéntibus ascendísti, ibíque amícos tuos, quos a tártaris liberáveras honorífice collocásti.

Iubilátio et laus ætérna sint tibi, Dómine Iesu Christe, qui Sanctum Spíritum in discipulórum córdibus transmisísti et imménsum amórem divínum in eórum spirítibus augmentásti.

Benedíctus sis tu et laudábilis et gloriósus in sæcula, mi Dómine Iesu, qui sedes super thronum in tuo regno cælórum in glória tuæ divinitátis, vivens corporáliter cum ómnibus membris tuis sanctíssimis, quæ de carne Vírginis assumpsísti. Et sic ventúrus es in die iudícii ad iudicándum ánimas ómnium vivórum et mortuórum: qui vivis et regnas cum Patre et Spíritu Sancto in sæcula sæculórum. Amen.


Originala teksto: Birgitta (attr.), Oratio 2; en: Revelationum S. Birgittæ libri, 2, Romæ 1628, pp. 408-410)

Dua Responsorio


Kristo nin amas, kaj nin malligis de niaj pekoj per sia sango. Li faris nin regno, pastroj al lia Dio kaj Patro.

Kristo nin amas, kaj nin malligis de niaj pekoj per sia sango. Li faris nin regno, pastroj al lia Dio kaj Patro.

Iradu en amo, kiel Kristo nin amis kaj sin donis pro ni.

Li faris nin regno, pastroj al lia Dio kaj Patro.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Kristo nin amas, kaj nin malligis de niaj pekoj per sia sango. Li faris nin regno, pastroj al lia Dio kaj Patro. – el Apo 1, 5.6; el Efe 5, 2