11a de aŭgusto: Klara ☐
Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Aŭgusto > 11. Klara
Stato:
Memoro:
Sankta Klara
Virgulino
Assisii nata est anno 1193; civem Franciscum secuta in via paupertatis, mater exstitit et fundatrix Ordinis monialium. Vitam egit asperam, sed operibus caritatis et pietatis locupletem. Mortua est anno 1253.
Baziliko de S-ta Klara, Asiso • fotis: Bbruno • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA
Komunaj Tekstoj > Virgulinoj
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Ordenanoj
PREĜO
###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Deus,
qui beátam Claram ad paupertátis amórem misericórditer addŭísti,
eius nobis intercessióne concéde,
ut,
in paupertáte spíritus Christum sequéntes,
ad tui contemplatiónem in cælésti regno perveníre mereámur.
Per Dóminum.
HORO DE LA LEGAĴOJ
Dua Legaĵo – Clara
El letero de la sankta virgulino Klara al S-ta Agneta el Prago
Felix certe cui sacro datur potíri convívio, ut ei adhæreátur totis cordis præcórdiis, cuius pulchritúdinem ómnia beáta cælórum ágmina incessabíliter admirántur, cuius afféctus áfficit, cuius contemplátio réficit, cuius implet benígnitas, cuius replet suávitas, cuius memória lucéscit suáviter, cuius odóre mórtui revivíscent, cuiúsque vísio gloriósa beatificábit omnes cives supérnæ Ierúsalem: quæ cum sit splendor ætérnæ glóriæ, candor lucis ætérnæ et spéculum sine mácula, hoc spéculum cotídie intuére, o regína, sponsa Iesu Christi, et in eo fáciem tuam iúgiter speculáre, ut sic totam intérius et extérius te adórnes amíctam circumdatámque varietátibus, ómnium virtútum flóribus et vestiméntis páriter adornátam, sicut decet fíliam et sponsam castíssimam summi Regis. In hoc autem spéculo refúlget beáta paupértas, sancta humílitas et ineffábilis cáritas, sicut per totum spéculum póteris cum Dei grátia contemplári.
Atténde, inquam, princípium huius spéculi, paupertátem pósiti síquidem in præsépio et in pannículis involúti. O miránda humílitas, o stupénda paupértas. Rex angelórum, Dóminus cæli et terræ in præsépio reclinátur. In médio autem spéculi consídera humilitátem, saltem beátam paupertátem, labóres innúmeros ac pœnalitátes quas sustínuit pro redemptióne humáni géneris. In fine vero eiúsdem spéculi contempláre ineffábilem caritátem, qua pati vóluit in crucis stípite et in eódem mori omni mortis génere turpióre. Unde ipsum spéculum, in ligno crucis pósitum, hæc consideránda transeúntes monébat dicens: O vos omnes, qui transítis per viam, atténdite et vidéte si est dolor sicut dolor meus; respondeámus, inquit, ei clamánti et eiulánti una voce, uno spíritu: Memória memor ero et tabéscet in me ánima mea. Hinc ígitur caritátis ardóre accendáris iúgiter fórtius, o regína cæléstis regis.
Contémplans ínsuper indicíbiles eius delícias, divítias et honóres perpétuos et suspirándo præ nímio cordis desidério et amóre proclámes; Trahe me, post te currémus in odórem unguentórum tuórum, sponse cæléstis. Curram nec defíciam, donec introdúcas me in cellam vináriam, donec læva tua sit sub cápite meo et déxtera felíciter amplexábitur me, et osculéris me felicíssimo tui oris ósculo. In hac contemplatióne pósita, hábeas memóriam paupérculæ matris tuæ, sciens quod ego tuam felícem memóriam descrípsi inseparabíliter in tábulis cordis mei, habens te præ ómnibus cariórem.
Originala teksto: Ex Epístola sanctæ Claræ vírginis ad beátam Agnétem de Praga, Edit. I. Omaechevarria, Escritos de Santa Clara, Madrid 1970, pp. 339-341
Dua Responsorio
Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
Mi rigardas ĉion kiel rubon, por ke mi gajnu Kriston kaj estu trovata en li.
La fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne. – Psa 73, 26; el Flp 3, 8-9