24a de aŭgusto: Bartolomeo ☐
Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Aŭgusto > 24. Bartolomeo
Stato:
Festo:
Sankta Bartolomeo
Apostolo
Natus est Canæ; ab apostolo Philippo ad Iesum ductus est. Post Ascensionem Domini traditur Evangelium in India prædicasse ibique martyrio coronatum esse.
Preĝejo de S-ta Bartolomeo, Romo, Tiberinsulo • fotis: Pappenheim • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: 0
Komunaj Tekstoj > Apostoloj
PREĜO
###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Róbora in nobis, Dómine, fidem,
qua Fílio tuo beátus Bartholomæus apóstolus sincéro ánimo adhæsit,
et præsta, ut,
ipso deprecánte,
Ecclésia tua cunctis géntibus salútis fiat sacraméntum.
Per Dóminum.
HORO DE LA LEGAĴOJ
Dua Legaĵo – Ioannes Chrysostomus
El homilio de la sankta episkopo Johano Krizostomo pri la unua epistolo al la korintanoj
Crŭ per ignáros hómines persuásit, imo persuásit toti orbi terrárum; non de lévibus rebus dísserens, sed de Deo et de vera religióne deque evangélico vitæ institúto ac de futúro iudício, atque rústicos indoctósque omnes fecit philósophos. Vide quómodo quod stultum est Dei, sapiéntius sit homínibus, et infírmum fórtius.
Quómodo fórtius? Quod totum orbem perváserit, et omnes vi céperit, et quod innúmeris Crucifíxi nomen exstínguere conántibus, contrárium evénerit: hoc nomen flóruit, et maiórem in modum accrévit; illi vero periérunt et in exítium ruérunt; ac vivéntes advérsus mórtuum bellum geréntes, nihil potuére. Itaque quando me mórtuum Græcus dicit, tunc osténdit se ádmodum stultum esse; quando ego, qui ab illo stultus esse exístimor, sapiénte sapiéntior appáreo; cum me vocábit infírmum, tunc seípsum infirmiórem osténdet. Quæ enim per Dei grátiam recte ágere potuérunt publicáni et piscatóres, hæc philósophi, tyránni, et ut ita dicam, totus orbis innúmera circumcúrrens, ne imaginári quidem pótuit.
Quod cógitans Paulus dicébat: Infírmum Dei fórtius est ómnibus homínibus. Quod enim divína sit prædicátio, inde étiam maniféstum est. Undenam in mentem venit duódecim homínibus iísque ignáris, in lácubus, flúviis et desérto manéntibus, ut res tantas aggrederéntur; et iis qui numquam fortásse in urbem et in forum vénerant, ut contra totum orbem áciem instrúerent? Quod enim formidolósi essent et pusílli ánimi, osténdit ille, qui de iis scripsit, qui id non recusávit, neque illórum obtégere vítia vóluit: quod máximum est veritátis arguméntum. Quid ígitur ille de illis dicit? Quod Christo comprehénso, post innúmera édita mirácula álii fúgerint, ille vero aliórum coryphæus ipsum negáverit.
Undenam ergo illi, qui vivénte Christo Iudæórum ímpetum non túlerant, illo mórtuo et sepúlto, cum non resurrexísset, ut vos dícitis, neque allocútus illos fuísset, neque ánimum indidísset, contra tantum orbem terræ áciem instrŭérunt? Annon apud se dixíssent: «Quod hoc est? seípsum non pótuit serváre, et nos próteget? sibi opem non tulit vivus, et nobis manum tendet mórtuus? ipse vivus nullam subégit gentem, et nos toti orbi, ipsíus proláto nómine, persuadébimus? et quómodo non contra ratiónem fúerit, hæc non solum fácere, sed étiam cogitáre?».
Quámobrem palam est, si non vidíssent illum resurrexísse magnúmque poténtiæ eius habuíssent arguméntum, non tantam iactúros fuísse áleam.
Originala teksto: Ioannes Chrysostomus, Homilia in Epistolam primam ad Corinthios 4, 3. 4; en: Patrologia Græca 61, 34-36
Dua Responsorio
Ni predikas Kriston krucumitan, por Judoj falilon, kaj por Grekoj malsaĝon; sed por la vokitoj mem li estas Kristo, la potenco de Dio, kaj la saĝeco de Dio.
Ni predikas Kriston krucumitan, por Judoj falilon, kaj por Grekoj malsaĝon; sed por la vokitoj mem li estas Kristo, la potenco de Dio, kaj la saĝeco de Dio.
Ni estas premegataj ĉe ĉiu flanko. Sed en ĉio tio ni supervenkas per tiu, kiu nin amis,
Kristo, la potenco de Dio, kaj la saĝeco de Dio.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Ni predikas Kriston krucumitan, por Judoj falilon, kaj por Grekoj malsaĝon; sed por la vokitoj mem li estas Kristo, la potenco de Dio, kaj la saĝeco de Dio. – laŭ 1 Kor 1, 23-24; el 2 Kor 4, 8; Rom 8, 37
Te Deum
MATENA LAŬDO
Himno
Relucens inter principes
Relucens inter principes
immensæ Dei curiæ,
Bartholomæe, laudibus
nostrisque intende precibus.
In te convertit Dominus
dilectionis oculos,
quem pura insignem conspicit
sinceritate pectoris.
Prophetæ quem cecinerant,
quem longa clamant tempora,
Missias en mirifice
tibi lætanti proditur.
Teque sibi conglutinat
sequelæ talis fœdere,
qua petat crucis aspera,
cæli sedes retribuat.
Christi, qui sæclis imperat,
amicus et apostolus,
Magistro vivis, homines
Magistri vita refoves.
Sit ipsi laus et gloria,
qui, te iuvante meritis,
æternis nos in patria
frui concedat gaudiis. Amen.
latina T: nekonata verkinto
MEZA HORO
Antifonoj kaj Psalmoj laŭ la koncerna semajn-tago