25a de aŭgusto: Jozefo de Calasanz ☐

Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Aŭgusto > 25. Jozefo de Calasanz

Memoro libervola:

Sankta Jozefo de Calasanz

Sacerdoto

In Aragonia natus est anno 1557. Optime eruditus et sacerdotio initiatus, ministerium exercuit in patria. Deinde Romæ ad erudiendos pueros pauperes incubuit et (apud sanctam Doroteam) societatem instituit, quæ huic muneri se devoveret. Multa sustinuit et calumnias invidorum etiam passus est. Mortuus est Romæ anno 1648.

---

Komunaj Tekstoj > Edukistoj
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj

PREĜO

###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Deus,
qui beátum Ioseph presbýterum tanta caritáte et patiéntia decorásti,
ut púeris erudiéndis omníque virtúte exornándis constánter incúmberet,
concéde, quæsumus, ut,
quem sapiéntiæ præceptórem cólimus,
veritátis cooperatórem iúgiter imitémur.
Per Dóminum.

HORO DE LA LEGAĴOJ

Dua Legaĵo – José Calasanz

El la skriboj de la sankta sacerdoto Jozefo de Calasanz

Ni strebu esti sindonaj al Kristo kaj plaĉi nur al li
Sanctum ministérium, quo púeri, præsértim páuperes, instituúntur, ut sic edócti vitam cónsequi possint ætérnam, quanta dignitáte quantóque mérito præstet, nemo prorsus ignórat. Dum enim tum in disciplína tradénda, tum in pietáte potíssimum et doctrína christiána curánda, animárum simul et córporum salúti consúlitur, idem ipsum erga púeros munus quodámmodo exhibétur, quod eórum ángeli éxhibent custódes.

Optimum ínsuper præbétur subsídium, quo adulescéntes non solum a malis arceántur, sed ad bona potíssimum operánda, cuiúsvis sint géneris vel condiciónis, facílius suaviúsque trahántur et exciténtur. Quo item adhíbito subsídio, adulescéntes ádeo in mélius constat immutári, ut quales fúerint erudiéndi, erudíti iam non dignoscántur. Quasi enim súrculi plantárum, eo fácile adulescéntes adducúntur quo quis eórum ánimos vértere conténdat, dum, si duréscere sinántur, facultátem eos aliquándo flecténdi haud ignorámus vel multum mínui vel intérdum pénitus auférri.

Quod autem púeri, præsértim páuperes, apta educatióne donéntur, non solum confert ad ipsórum humánam dignitátem augéndam, sed ómnibus in humána et christiána societáte probátur, tum paréntibus, qui de fíliis suis per vias rectas hoc modo dedúctis appríme lætántur, tum civitátum rectóribus, qui probos súbditos civésque bonos acquírunt, tum potíssimum Ecclésiæ, in cuius multímodam vivéndi agendíque ratiónem, tamquam Christi amatóres Evangeliíque assertóres, matúrius et efficácius inserúntur.

Multa vero caritáte, máxima patiéntia, profúnda præsértim humilitáte præditi sint opórtet, qui hoc docéndi munus sédula cura exercéndum assúmunt, ut digni inveniántur quos Dóminus, húmili afféctu rogátus, idóneos veritátis cooperatóres effíciat, in nobilíssimo offício adimpléndo confórtet, et cælésti tandem múnere ditet, iŭta illud: Qui erúdiunt multos ad iustítiam, quasi stellæ in perpétuas æternitátes.

Id autem facílius consequéntur si, fœdus perpétuæ proféssi servitútis, Christo adhærére eíque soli placére studúerint, qui dixit: Quod uni ex mínimis meis fecístis, mihi fecístis.

Dua Responsorio

Ni, sentante por vi koran inklinon, volonte tiam dividus kun vi, ne nur la evangelion de Dio, sed ankaŭ niajn proprajn animojn, ĉar vi fariĝis por ni tre karaj.

Ni, sentante por vi koran inklinon, volonte tiam dividus kun vi, ne nur la evangelion de Dio, sed ankaŭ niajn proprajn animojn, ĉar vi fariĝis por ni tre karaj.

Miaj infanetoj, pro kiuj mi denove suferas naskodoloron, ĝis Kristo formiĝos en vi,

vi fariĝis por mi tre karaj.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Ni, sentante por vi koran inklinon, volonte tiam dividus kun vi, ne nur la evangelion de Dio, sed ankaŭ niajn proprajn animojn, ĉar vi fariĝis por ni tre karaj. – 1 Tes 2, 8; Gal 4, 19