13a de septembro: Johano Krizostomo ☐
Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Septembro > 13. Johano Krizostomo
Stato:
Memoro:
Sankta Johano Krizostomo
Episkopo, Doktoro de la Eklezio
Antiochiæ natus est circa annum 349; optime educatus, vitam asceticam cœpit, et sacerdotio initiatus, magno cum fructu munere prædicationis functus est. Episcopus Constantinopolitanus anno 397 electus, optimum se præbuit pastorem, mores cleri et fidelium ad amussim redigere satagens. Odio aulæ imperialis et invidorum obrutus, semel et bis exsulare coactus est; ærumnis confectus, mortuus est apud Comanam in Ponto, die 14 septembris anni 407. Multa dixit et scripsit ad doctrinam catholicam explicandam et vitam christianam recte informandam, ita ut nomine Chrysostomi appellari meruerit.
Hagia Sophia, Konstantinopolo • fotis: Milos Radevic • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA
Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Doktoroj de la Eklezio
PREĜO
###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Deus, in te sperántium fortitúdo,
qui beátum Ioánnem Chrysóstomum epíscopum mira eloquéntia et tribulatiónis experiménto claréscere voluísti,
da nobis, quæsumus, ut,
eius doctrínis erudíti,
invíctæ patiéntiæ roborémur exémplo.
Per Dóminum.
HORO DE LA LEGAĴOJ
Dua Legaĵo – Ioannes Chrysostomus
El la homilioj de la sankta episkopo Johano Krizostomo
Multi fluctus instant gravésque procéllæ; sed non timémus ne submergámur: nam in petra consístimus. Sæviat mare, petram dissólvere nequit: insúrgant fluctus, Iesu navígium demérgere non possunt. Quid, quæso, timeámus? Mortémne? Mihi vívere Christus est, et mori lucrum. An exsílium, dic mihi? Dómini est terra et plenitúdo eius. An facultátum publicatiónem? Nihil intúlimus in mundum, certúmque est nos nihil hinc efférre posse: terribiliáque huius mundi mihi despéctui sunt, et bona eius risu digna. Non paupertátem tímeo, non divítias concupísco; non mortem métuo, nec vívere opto, nisi ad proféctum vestrum. Ideo præséntia commémoro, rogóque caritátem vestram, ut fidúciam hábeat.
Non audis Dóminum dicéntem: Ubi duo vel tres congregáti sunt in nómine meo, illic sum in médio eórum? Ut ubi tam numerósus pópulus caritátis vínculis constríctus, non áderit? Eius pignus hábeo: num própriis sum víribus fretus? Scriptum eius téneo. Hic mihi báculus, hæc mihi secúritas, hic mihi portus tranquíllus. Etsi conturbétur orbis totus, rescríptum teneo, eius lítteras lego, hic mihi murus, hoc præsídium. Quas lítteras? Ego vobíscum sum ómnibus diébus usque ad consummatiónem sæculi.
Christus mecum, quem timebo? Etsi fluctus advérsum me conciténtur, etsi mária, etsi príncipum furor: mihi hæc ómnia aránea sunt vilióra. Ac nisi cáritas me vestra detinuísset, ne hódie quidem abnuíssem álio proficísci. Semper enim dico, Dómine, fiat volúntas tua: non quod talis et talis sed quod tu vis fáciam. Hæc mihi turris, hæc mihi petra immóbilis, hic mihi báculus non vacíllans. Si id Deus velit, fiat. Si velit me hic manére, grátias hábeo. Ubicúmque volúerit, grátias réfero.
Atque ubi sum ego, illic et vos estis; ubi vos estis, illic et ego: unum corpus sumus, neque corpus a cápite, neque caput a córpore separátur. Loco díssiti sumus, sed caritáte iúngimur, neque mors ipsa póterit abscíndere. Etsi enim corpus meum moriátur, vivet tamen ánima, quæ pópuli recordábitur.
Vos mihi cives, vos mihi patres, vos mihi fratres, vos fílii, vos membra, vos corpus, vos mihi lŭ, immo hac luce suavióres. Quid enim tale mihi confert rádius, quale vestra cáritas? Rádius mihi in præsénti vita útilis est, vestra autem cáritas corónam mihi nectit in futúro.
Originala teksto: Ioannes Chrysostomus, Ante exsilium, nn. 1-3; en: Patrologia Græca 52, 427*-430
Dua Responsorio
En la evangelio mi elportas suferadon ĝis ligiloj, kiel krimulo, sed la vorto de Dio ne estas ligita. Tial mi suferas ĉion pro la elektitoj.
En la evangelio mi elportas suferadon ĝis ligiloj, kiel krimulo, sed la vorto de Dio ne estas ligita. Tial mi suferas ĉion pro la elektitoj.
La Eternulo estas mia lumo kaj mia savo; kiun mi devas timi?
Tial mi suferas ĉion pro la elektitoj.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
En la evangelio mi elportas suferadon ĝis ligiloj, kiel krimulo, sed la vorto de Dio ne estas ligita. Tial mi suferas ĉion pro la elektitoj. – el 2 Tim 2, 9-10; el Psa 27, 1
MATENA KAJ VESPERA LAŬDOJ
HIMNO
Laude te cives
Sankta Johano Krizostom', vin kronas
ter' kaj ĉiel' per kunaj laŭdo-kantoj.
Granda doktoro, nobla episkopo,
vin ni honoras.
El ora buŝo venas kun pasio
vortoj de ĉarma kaj profunda amo,
sed ankaŭ vortoj de kolero justa;
morto kaj vivo.
Kvazaŭ spegul' de l' virtoj vi ekbrilas.
Vian popolon via lum' heligas.
Jes, vi fariĝis, Paŭlon imitante,
ĉio al ĉiuj. – 1 Kor 9, 22
Rompas neniu vin, nek ajna forto
imperiestra povas vin mutigi.
Palmon vi gajnas kiel ekzilito,
kore martiro.
Per viaj preĝoj forte nin subtenu,
por ke rapide ni al Dio strebu,
kie kun vi ni kantos dolĉa-voĉe
himnojn de amo. Amen.