printebla versio Strukturo de la Breviero

Vespera Laŭdo (1) ☐

Breviero > Ordinara Tempo > Kvar-semajna Psalmaro > Tria Semajno > Dimanĉo > Vespera Laŭdo (1)

MALFERMO

Dio, atentu helpi min.

Rapidu subteni min. – kp. Psa 70 (69), 2

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam kaj en eterno. Amen. Haleluja.

HIMNO

Deus, creator omnium

Kreint' de l' kosmo, Eternul',
Vi mem la ordo de l' stelar',
Vi mem la hel' de nia tag',
Vi la ripoz' de nia nokt',

ke forton novan gajnu ni
por niaj membroj, nia mens',
por ke ne restu ni en lac',
nek tristo premu nek angor'.

Pro tago ĉi ni dankas Vin,
al ni ĝin donis Via grac'.
Al Via gloro levas nun
vesperan himnon ni laŭ vot'.

Al Vi malfermas sin la kor',
Vin kante benas nia voĉ',
humile servas la spirit'
al Vi kun amo kaj ador'.

Nun la profunda nokt-malhel'
finiĝon metas al la tag';
sed per la kredo, sen obskur',
heliĝos nia nokt' en bril'.

Al Vi, ho Patro, estu glor',
al Vi, ho sam-substanca Fil',
al Vi, Spirito, Paraklet',
reganta ĉiam, en etern'. Amen.

---

aŭ laŭplaĉe:

Dies ætasque ceteris

Pli sankte brilas tiu tag'
ol ĉiu tago de l' semajn':
la tag' de Via releviĝ',
l' unua tag' de nia sav'.

Leviĝu ni kun Vi, Jesu',
kun Vi ni iru al la viv',
ne tenu nin la dua mort',
ĉar Vi nin gvidis al liber'.

Kaj kiam Vi revenos sur
la nuboj, je la granda tag',
al Vi renkonte voku nin,
kaj estu, Kristo, nia viv'.

Vizaĝon Vian vidu ni,
ekkonu Vin laŭ Via ent',
transfiguriĝu al estad'
en Via vera dolĉa lum'.

Al ni, unktitaj de l' Spirit',
la Patran regnon donos Vi,
ĝojigos, Kristo, per Vi mem
eterne nin en Dia glor'. Amen.

---

PSALMODIO

Unua Antifono

¶ De la leviĝejo de la suno ĝis ĝia malleviĝejo
estas glorata la nomo de la Eternulo.

Unua Psalmo – Psa 113 (112)

Gloru, sklavoj de la Eternulo, *
gloru la nomon de la Eternulo.

La nomo de la Eternulo estu benata *
de nun kaj eterne.

De la leviĝejo de la suno ĝis ĝia malleviĝejo *
estas glorata la nomo de la Eternulo. ¶

Alte super ĉiuj popoloj estas la Eternulo; *
super la ĉielo estas Lia gloro.

Kiu estas kiel la Eternulo, nia Dio, *
kiu sidas alte,

kiu kliniĝas por rigardi *
la ĉielon kaj la teron,

kiu el la polvo restarigas mizerulon, *
el la koto levas malriĉulon,

por sidigi lin kun eminentuloj, *
kun la eminentuloj de lia popolo?

Li donas familion al sen-fruktulino, *
kaj faras ŝin ĝoja patrino de infanoj. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Unua Antifono

¶ De la leviĝejo de la suno ĝis ĝia malleviĝejo
estas glorata la nomo de la Eternulo.

Dua Antifono

¶ Mi levos la pokalon de savo,
kaj mi vokos la nomon de la Eternulo

Dua Psalmo – Psa 116, 10-19 (115)

Kun kredo mi diris: *
Mi estas tre afliktita.

Mi diris en mia konfuziĝo: *
Ĉiu homo mensogas. ¶

Kion mi redonu al la Eternulo *
por ĉiuj Liaj bonfaroj al mi?

Mi levos la pokalon de savo, *
kaj mi vokos la nomon de la Eternulo. ¶

Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos *
antaŭ Lia tuta popolo.

Grand-valora en la okuloj de la Eternulo *
estas la morto de Liaj fideluloj. ¶

Ho Eternulo, mi ja estas Via sklavo, / mi estas Via sklavo, filo de Via sklavino; *
Vi disigis miajn ligilojn.

Al Vi mi oferdonos dankan oferon, *
kaj la nomon de la Eternulo mi vokos. ¶

Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos *
antaŭ Lia tuta popolo,

en la kortoj de la domo de la Eternulo, *
interne de vi, ho Jerusalem. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Dua Antifono

¶ Mi levos la pokalon de savo,
kaj mi vokos la nomon de la Eternulo

Tria Antifono

¶ Jesuo, la Sinjoro, Sin humiligis.
Pro tio do Dio tre alte superigis Lin.

Kantiko – Flp 2, 6-11

Kristo Jesuo, estante en la formo de Dio, *
ne rigardis kiel ŝatindaĵon la egalecon kun Dio,

sed Sin malplenigis, / alprenante la formon de sklavo, *
fariĝante laŭ la bildo de homoj;

kaj troviĝinte laŭfigure kiel homo, *
Li Sin humiligis

kaj fariĝis obeema ĝis morto, *
eĉ ĝis la morto per kruco. ¶

Pro tio do Dio tre alte superigis Lin, / kaj donis al Li nomon, *
kiu estas super ĉia nomo,

por ke en la nomo de Jesuo kliniĝu ĉiu genuo, *
de enĉieluloj kaj surteruloj kaj subteruloj,

kaj ĉiu lango konfesu, / ke Jesuo Kristo estas Sinjoro, *
al la gloro de Dio, la Patro. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Tria Antifono

¶ Jesuo, la Sinjoro, Sin humiligis.
Pro tio do Dio tre alte superigis Lin.

VORTO DE DIO

Legaĵo – Heb 13, 20-21

La Dio de paco, kiu relevis el la mortintoj la grandan paŝtiston de la ŝafoj, nian Sinjoron Jesuo, per la sango de la eterna interligo, perfektigu vin en ĉia bona laboro, por plenumi Lian volon, farante en vi tion, kio plaĉas al Li, per Jesuo Kristo, al kiu estu la gloro por ĉiam kaj eterne. Amen.

Responsorio

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo.

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo.

La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

Ĉion Vi faris kun saĝo.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo. – Psa 104 (103), 24

LAŬDKANTO

Antifono

kiel en la Propraj Partoj

Laŭdkanto de Maria (Magnificat) – Luk 1, 46-55

Mia animo altigas la Eternulon, *
kaj mia spirito ĝojis en Dio, mia Savanto,

ĉar Li rigardis la humilecon de Sia sklavino; *
ĉar jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.

Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, *
kaj sankta estas Lia nomo.

Kaj Lia boneco estas por ĉiuj generacioj *
al tiuj, kiuj Lin timas. ¶

Li montris forton per Sia brako, *
Li dispelis fierulojn en la penso de ilia koro.

Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj, *
kaj Li altigis humilulojn.

Malsatulojn Li plenigis per bonaĵo, *
kaj riĉulojn Li forsendis malplenaj. ¶

Li helpis Sian servanton Izrael, *
memorante Sian kor-favoron.

Kiel Li parolis al niaj patroj, *
al Abraham kaj al lia idaro eterne. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Antifono

kiel en la Propraj Partoj

PREĜADO

Petoj

Christus pópuli esuriéntis misértus est et prodígia pro illo sui operátus est amóris. Quorum mémores pia devotióne eum precémur:

Amórem tuum osténde nobis, Dómine.

Confitémur, Dómine, ómnia benefícia nobis hódie de tua bonitáte processísse:
—ne revertántur ad te vácua, sed fructum áfferant in corde bono.

Lŭ et salus ómnium géntium, custódi testes quos in univérsum orbem misísti,
—Spíritus in eis ignem accénde.

Fac ut mundum ad præcelléntem dignitátem ipsíus omnes magis confórment,
—quátenus, te regénte, urgentióribus ætátis nostræ postulatiónibus generóse respóndeant.

Animárum médice et córporum, ægrótos álleva, moriéntibus adésto,
—et in tuis miseratiónibus nos vísita et réfove.

Defúnctos inter beátos annumeráre dignéris,
—quorum nómina sunt in libro vitæ.

¶ Sinjoro, montru al ni Vian amon.

Patro nia

Patro nia, kiu estas en la ĉielo,
sanktigata estu Via nomo.
Venu Via regno.
Fariĝu Via volo,
kiel en la ĉielo, tiel ankaŭ sur la tero.

Nian panon ĉiutagan donu al ni hodiaŭ.
Kaj pardonu al ni niajn ŝuldojn,
kiel ankaŭ ni pardonas al niaj ŝuldantoj.
Kaj ne konduku nin en tenton,
sed liberigu nin de la malbono.

Ĉar Via estas la regno
kaj la potenco
kaj la gloro
eterne. Amen. – Mat 6, 9-13

Preĝo

kiel en la Propraj Partoj

FINA RITO

Se oni preĝas sola,
aŭ, en komunumo, se ne ĉeestas pastro aŭ diakono:

Beno

Dio benu nin.
Li gardu nin de ĉio malbona
kaj konduku nin al la vivo eterna. Amen.

Sed en komunumo, se ĉeestas pastro aŭ diakono:

Beno kaj Elsendo

La Sinjoro estu kun vi.

Kaj kun via spirito.

Benu vin la ĉiopova Dio, la Patro kaj la Filo kaj la Sankta Spirito.

Amen.

La vespera laŭdo finiĝis. Iru en paco.

Al Dio estu danko. – laŭ Meslibro p. 166, ADORU 095.21