Esperante Adoru

Esperanto Unua paĝo || A - Z | Adoru | Biblio | Breviero | Meslibro | Traktatoj | Trezorejo | | | |

Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon



printebla versio
Strukturo de la Breviero

Horo de la Legaĵoj


Breviero > Ordinara Tempo > Kvar-semajna Psalmaro > Kvara Semajno > Mardo > Horo de la Legaĵoj
Stato: 2020-05-17


MALFERMO


(nur, se oni ne ĵus preĝis la Invitatorion)

Dio, atentu helpi min.

Rapidu subteni min. – kp. Psa 70 (69), 2

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam kaj en eterno. Amen. Haleluja.


HIMNO


nokte aŭ frumatene:

Nocte surgentes


En nokta horo vigle ni leviĝu,
de l' brevier' la psalmojn ni meditu,
per ĉiuj fortoj ni al Dio kantu
dolĉe la himnojn.

Ke ni meritu, kiel reĝa ĥoro,
kante eniri la ĉielan halon
kun la sanktuloj, por eterne vivi
vivon beatan.

Tion donacu Vi, beata Dio,
Patro kaj Filo kaj Spirito Sankta,
al kies laŭdo eĥas tra la mondo
kantoj de gloro. Amen.

latina T: 8a jarcento • E: Peter Langenecker kaj Albrecht Kronenberger 2005, 3a strofo parte laŭ Guido Holz en ADORU 091

tage:

Ad preces nostras


Al niaj preĝoj klinu la orelon,
Dio favora, senkompare pia.
Nian humilan servon Vi akceptu,
kiun ni votis.

De Via trono kun seren' rigardu.
Donu oleon Vi por niaj lampoj.
Ĉian tenebron Via lum' forpelu
el nia koro.

Vi niajn krimojn punu kun mildeco,
lavu nin puraj, la katenojn rompu,
pekojn indulgu, kaj per forta mano
nin re-starigu.

Ho, estu glor' al Di', l' eterna Patro,
estu honor' al Krist', la Dia Filo,
same ador' al Dio, la Spirito,
nun kaj eterne. Amen.

latina T: minimume 10a jarcento • E: Peter Langenecker kaj Albrecht Kronenberger 2005

PSALMODIO


Unua Antifono


¶ Mia krio venu al Vi.
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon.

Unua Psalmo – Psa 102 (101), 2-11


Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; *
kaj mia krio venu al Vi.

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; *
klinu al mi Vian orelon;

en la tago, kiam mi vokas, *
rapide aŭskultu min. ¶

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, *
kaj miaj ostoj ĉirkaŭ-brulis kiel en forno.

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, *
ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

De la voĉo de mia plorado *
algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, *
mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

Mi ne dormas, *
kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, *
miaj mokantoj ĵuras per mi.

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, *
kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

kaŭze de Via kolero kaj indigno; *
ĉar Vi min levis kaj ĵetis. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Unua Antifono


¶ Mia krio venu al Vi.
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon.

Dua Antifono


¶ Vin turnu al la preĝo de la forlasitoj.

Dua Psalmo – Psa 102 (101), 12-23


Miaj tagoj malaperas kiel ombro, *
kaj mi sekiĝas kiel herbo.

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; *
kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio. ¶

Vi leviĝos, Vi kor-favoros Cionon; / ĉar estas tempo por ĝin kompati, *
ĉar venis la tempo.

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, *
ĉarma estas por ili ĝia polvo.

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, *
kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, *
kaj aperis en Sia gloro.

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, *
kaj ne forpuŝis ilian petegon. ¶

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; *
kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, *
el la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

por aŭdi la ĝemon de malliberulo, *
por liberigi la kondamnitajn al morto;

por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo *
kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, *
por servi al la Eternulo. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Dua Antifono


¶ Vin turnu al la preĝo de la forlasitoj.

Tria Antifono


¶ En antikveco Vi fondis la teron;
kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Tria Psalmo – Psa 102 (101), 24-29


Li lacigis en la vojo miajn fortojn, *
Li mallongigis miajn tagojn.

Mi diras: Ho mia Dio, / ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, *
Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

En antikveco Vi fondis la teron; *
kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Ili pereos, sed Vi restos; *
kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto,

kiel veston Vi ilin ŝanĝos, *
kaj ili ŝanĝiĝos.

Sed Vi restas la sama, *
kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

La filoj de Viaj sklavoj restos, *
kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Tria Antifono


¶ En antikveco Vi fondis la teron;
kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

VERSIKLO


Atentu, ho mia popolo, mian instruon.

Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo. – Psa 78 (77), 1

VORTO DE DIO


Legaĵoj kun Responsorioj kiel en la Propraj Partoj

PREĜO


kiel en la Propraj Partoj

FINA VOKO


Ni benu la Eternulon.

Al Dio estu danko.



supren al la komenco de la paĝo