Esperante Adoru

Esperanto Unua paĝo || A - Z | Adoru | Biblio | Breviero | Meslibro | Traktatoj | Trezorejo | | | |

Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon



printebla versio
Strukturo de la Breviero

Vespera Laŭdo ☐


Breviero > Ordinara Tempo > Kvar-semajna Psalmaro > Kvara Semajno > Mardo > Vespera Laŭdo
Stato: 2020-01-21


MALFERMO


Dio, atentu helpi min.

Rapidu subteni min. – kp. Psa 70 (69), 2

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam kaj en eterno. Amen. Haleluja.

HIMNO


Sator princepsque temporum


Semist' de l' tempo, ĝia princ',
ordonon fiksis Vi al ĝi:
ke ni laboru dum la tag',
profunde dormu dum la nokt'.

Vi nin direktu al ĉastec',
por ke obskur' ne vundu nin
kaj ne enlasu nia kor'
la akrajn sagojn de l' satan'.

Ne regu nin malpura ard'
nek ajna torĉo de volupt',
ke ili ne damaĝu nin,
sed forta restu nia mens'.

Al Di', la Patro, estu glor',
al Kristo, Lia sola Fil',
kaj al la sankta Paraklet',
tra ĉiuj tempoj, en etern'. Amen.

latina T: 7a / 8a jarcento • E: Peter Langenecker kaj Albrecht Kronenberger 2005

PSALMODIO


Unua Antifono


¶ Ĉu mi povus forgesi vin, Jerusalemon,
la supron de miaj ĝojoj?

Unua Psalmo – Psa 137 (136), 1-6


Apud la riveroj de Babel ni sidis kaj ploris, *
rememorante Cionon.

Sur la salikoj tie *
ni pendigis niajn harpojn.

Ĉar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, / kaj niaj mokantoj ĝojon, dirante: *
Kantu al ni el la kantoj de Cion.

Kiel ni kantos sur fremda tero *
la kanton de la Eternulo?

Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, *
tiam forgesiĝu mia dekstra mano;

al-gluiĝu mia lango al mia palato, / se mi vin ne memoros, *
se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj ĝojoj. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Unua Antifono


¶ Ĉu mi povus forgesi vin, Jerusalemon,
la supron de miaj ĝojoj?

Dua Antifono


¶ Antaŭ la dioj mi Vin prikantas, ho Eternulo.

Dua Psalmo – Psa 138 (137)


Mi gloras Vin el mia tuta koro; *
antaŭ la dioj mi Vin prikantas.

Mi kliniĝas antaŭ Via sankta templo, *
kaj mi gloras Vian nomon por Via boneco kaj vereco;

ĉar Vi grandigis pli ol ĉio *
Vian nomon per Via vorto.

En la tago, kiam mi vokis, Vi aŭskultis min, *
Vi donis forton al mia animo. ¶

Gloros Vin, ho Eternulo, ĉiuj reĝoj de la tero, *
ĉar ili aŭdis la vortojn de Via buŝo.

Kaj ili prikantos la vojojn de la Eternulo; *
ĉar granda estas la gloro de la Eternulo. ¶

Ĉar kvankam la Eternulo estas alte, / tamen Li rigardas humilulon, *
kaj fierulon Li rimarkas de malproksime. ¶

Kvankam mi iras meze de suferoj, *
tamen Vi konservas mian vivon;

kontraŭ la kolero de miaj malamikoj Vi etendas Vian brakon, *
kaj Via dekstra mano min helpas.

La Eternulo plenumos por mi. / Ho Eternulo, Via boneco estas eterna; *
la kreitaĵojn de Viaj manoj ne forlasu. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Dua Antifono


¶ Antaŭ la dioj mi Vin prikantas, ho Eternulo.

Tria Antifono


¶ Inda estas la Ŝafido, la mortigita,
ricevi la potencon kaj gloron kaj laŭdon.

Kantiko – Apo 4, 11; 5, 9b.10.12b


Inda Vi estas, ho nia Sinjoro kaj nia Dio, *
ricevi la gloron kaj la honoron kaj la potencon;

ĉar Vi kreis ĉion, *
kaj pro Via volo ĉio ekzistis kaj kreiĝis. ¶

Vi estas inda preni la libron *
kaj malfermi ĝiajn sigelojn;

ĉar vi estis mortigita, / kaj vi elaĉetis al Dio per via sango homojn *
el ĉiu tribo kaj lingvo kaj popolo kaj nacio,

kaj faris ilin al nia Dio regno kaj pastroj; *
kaj ili reĝas sur la tero. ¶

Inda estas la Ŝafido, la mortigita, / ricevi la potencon kaj riĉon kaj saĝecon *
kaj forton kaj honoron kaj gloron kaj laŭdon. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Tria Antifono


¶ Inda estas la Ŝafido, la mortigita,
ricevi la potencon kaj gloron kaj laŭdon.

VORTO DE DIO


Legaĵo – Kol 3, 16


La vorto de Kristo loĝu en vi riĉe, en ĉia saĝeco;
kaj instruu kaj admonu unu la alian per psalmoj kaj himnoj kaj spiritaj kantoj,
kantante kun graco en viaj koroj al Dio.

Responsorio


Vi konigos al mi la vojon de la vivo. Multe da ĝojoj estas antaŭ Vi.

Vi konigos al mi la vojon de la vivo. Multe da ĝojoj estas antaŭ Vi.

Ĉarmoj estas en Via dekstra mano eterne.

Multe da ĝojoj estas antaŭ Vi.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Vi konigos al mi la vojon de la vivo. Multe da ĝojoj estas antaŭ Vi. – Psa 16 (15), 11

LAŬDKANTO


Antifono


¶ La Potenculo faris al mi grandaĵojn,
sankta estas Lia nomo.

Laŭdkanto de Maria (Magnificat) – Luk 1, 46-55


Mia animo altigas la Eternulon, *
kaj mia spirito ĝojis en Dio, mia Savanto,

ĉar Li rigardis la humilecon de Sia sklavino; *
ĉar jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.

Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, *
kaj sankta estas Lia nomo.

Kaj Lia boneco estas por ĉiuj generacioj *
al tiuj, kiuj Lin timas. ¶

Li montris forton per Sia brako, *
Li dispelis fierulojn en la penso de ilia koro.

Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj, *
kaj Li altigis humilulojn.

Malsatulojn Li plenigis per bonaĵo, *
kaj riĉulojn Li forsendis malplenaj. ¶

Li helpis Sian servanton Izrael, *
memorante Sian kor-favoron.

Kiel Li parolis al niaj patroj, *
al Abraham kaj al lia idaro eterne. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Antifono


¶ La Potenculo faris al mi grandaĵojn,
sankta estas Lia nomo.

PREĜADO


Petoj


Christum, qui poténtiam et robur dat pópulo suo, exaltémus et sincéris ánimis exorémus:

Exáudi nos, Dómine, et te semper laudábimus.

Christe, fortitúdo nostra, fidélibus tuis, quos ad tuam veritátem vocásti,
—fidem et constántiam tríbue miserátus.

Dírige secúndum cor tuum, Dómine, omnes, qui nos in potestáte regunt,
—eórum mentes dispóne, ut in pace nos ducant.

Qui turbas pánibus satiásti,
—doce nos ópibus nostris esuriéntibus subveníre.

Fac ut regéntes non ad solam suam natiónem ánimos inténdant,
—sed cunctos revereántur ac de ómnibus sint sollíciti.

Frátribus, qui dormiérunt, resurrectiónem vitámque beátam concéde,
—dum véneris glorificári in ómnibus, qui credidérunt.


¶ Elaŭdu nin, Sinjoro, kaj ĉiam ni Vin laŭdos.

Patro nia


Patro nia, kiu estas en la ĉielo,
sanktigata estu Via nomo.
Venu Via regno.
Fariĝu Via volo,
kiel en la ĉielo, tiel ankaŭ sur la tero.

Nian panon ĉiutagan donu al ni hodiaŭ.
Kaj pardonu al ni niajn ŝuldojn,
kiel ankaŭ ni pardonas al niaj ŝuldantoj.
Kaj ne konduku nin en tenton,
sed liberigu nin de la malbono.

Ĉar Via estas la regno
kaj la potenco
kaj la gloro
eterne. Amen. – Mat 6, 9-13

Preĝo


Akceptu, Dio, nian vesperan laŭdon.
Donu al ni, ke ni ĉiam konservu en nia koro, kion ni konfesas per niaj lipoj.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

FINA RITO


Se oni preĝas sola,
aŭ, en komunumo, se ne ĉeestas pastro aŭ diakono:


Beno


Dio benu nin.
Li gardu nin de ĉio malbona
kaj konduku nin al la vivo eterna. Amen.

Sed en komunumo, se ĉeestas pastro aŭ diakono:

Beno kaj Elsendo


La Sinjoro estu kun vi.

Kaj kun via spirito.

Benu vin la ĉiopova Dio, la Patro kaj la Filo kaj la Sankta Spirito.

Amen.

La vespera laŭdo finiĝis. Iru en paco.

Al Dio estu danko. – laŭ Meslibro p. 166, ADORU 095.21


supren al la komenco de la paĝo