printebla versio Strukturo de la Breviero

Vespera Laŭdo ☐

Breviero > Ordinara Tempo > Kvar-semajna Psalmaro > Kvara Semajno > Ĵaŭdo > Vespera Laŭdo

MALFERMO

Dio, atentu helpi min.

Rapidu subteni min. – kp. Psa 70 (69), 2

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam kaj en eterno. Amen. Haleluja.

HIMNO

Deus, qui claro lumine

Ho Di', el Via klara lum'
al ni aperas ĉiu tag'.
Dum klinas sin la tag' al fin',
ni petas Vin pri Via glor'.

Jam paŝas al subir' la sun',
kaj baldaŭ venos la vesper',
envolvos en tenebron ĝi
la mondon laŭ natura ord'.

Plej alta Dio, aŭdu do,
ni, lacaj pro la tag-labor',
servantoj Viaj, petas Vin:
Ne premu ombroj nin de l' nokt',

por ke en nia lasta tag'
ne estu nigra nia mens',
sed sub la ŝirm' de Via grac'
prosperan lumon vidu ni.

Al Vi, ho Patro, estu glor'.
Kun Via sam-substanca Fil'
kaj kun la sankta Paraklet'
Vi regas nun kaj en etern'. Amen.

PSALMODIO

Unua Antifono

¶ Mia bono Vi kaj mia fortikaĵo,
mia ŝildo, kiun mi fidas!

Unua Psalmo – Psa 144 (143), 1-8

Benata estu la Eternulo, mia Roko, / kiu instruas miajn manojn batali, *
miajn fingrojn militi:

Mia bono kaj mia fortikaĵo, *
mia rifuĝejo kaj mia savanto,

mia ŝildo, / Li, kiun mi fidas, *
kiu submetas al mi mian popolon. ¶

Ho Eternulo, kio estas homo, ke Vi lin konas, *
kaj homido, ke Vi lin atentas?

Homo estas simila al spireto; *
liaj tagoj estas kiel pasanta ombro. ¶

Ho Eternulo, klinu Vian ĉielon kaj iru malsupren; *
tuŝu la montojn, kaj ili ekfumiĝos.

Ekbriligu fulmon, kaj dispelu ilin; *
sendu Viajn sagojn, kaj konfuzu ilin.

Etendu Vian manon el supre; / liberigu min, kaj savu min el granda akvo, *
el la mano de fremduloj,

kies buŝo parolas malveraĵon *
kaj kies dekstra mano estas mano de trompo. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Unua Antifono

¶ Mia bono Vi kaj mia fortikaĵo,
mia ŝildo, kiun mi fidas!

Dua Antifono

¶ Feliĉa estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo.

Dua Psalmo – Psa 144 (143), 9-15

Ho Dio, novan kanton mi kantos al Vi, *
sur dek-korda psaltero mi muzikos al Vi,

kiu donas helpon al la reĝoj, *
kiu savas Sian sklavon David de danĝera glavo.

Liberigu min, kaj savu min *
el la mano de fremduloj,

kies buŝo parolas malveraĵon *
kaj kies dekstra mano estas mano de trompo. ¶

Niaj filoj kiel plantitaĵoj kreskas en sia juneco; / niaj filinoj estas kiel skulptitaj kolonoj, *
ornamoj de palaco;

niaj grenejoj estas plenaj, *
enhavas sufiĉe da greno de ĉiu speco;

niaj ŝafoj estas en la nombro de miloj kaj dek-miloj *
sur niaj paŝtejoj;

niaj bovoj estas ŝarĝitaj; *
ne ekzistas difekto,

ne ekzistas perdo, *
ne ekzistas ploro sur niaj stratoj;

feliĉa estas la popolo, kiu havas tian staton; *
feliĉa estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Dua Antifono

¶ Feliĉa estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo.

Tria Antifono

¶ Nun fariĝis la savo kaj la potenco kaj la reĝeco de nia Dio.

Kantiko – Apo 11, 17-18; 12, 10b-12a

Ni dankas Vin, ho Dio, *
la Sinjoro, la Plej-potenca,

kiu estas kaj estis; *
ĉar Vi alprenis Vian grandan potencon kaj reĝis. ¶

Kaj la nacioj furiozis, / kaj venis Via kolero, *
kaj la tempo de la mortintoj, por esti juĝataj,

kaj la tempo doni la rekompencon al Viaj servistoj, la profetoj, *
kaj al la sanktuloj,

kaj al la timantoj de Via nomo, / malgrandaj kaj grandaj, *
kaj pereigi la detruantojn de la tero. ¶

Nun fariĝis la savo kaj la potenco / kaj la reĝeco de nia Dio, *
kaj la aŭtoritato de Lia Kristo;

ĉar ĵetiĝis malsupren la akuzanto de niaj fratoj, *
kiu tage kaj nokte akuzas ilin antaŭ nia Dio. ¶

Kaj ili venkis ĝin pro la sango de la Ŝafido, *
kaj pro la vorto de sia atesto;

kaj ili ne amis sian vivon *
ĝis morto mem.

Pro tio ĝoju, ho ĉieloj, *
kaj vi, kiuj en ili loĝas. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Tria Antifono

¶ Nun fariĝis la savo kaj la potenco kaj la reĝeco de nia Dio.

VORTO DE DIO

Legaĵo – Kol 1, 23

Vi efektive restu en la fido,
fonditaj kaj fiksitaj kaj firmaj en la espero de la evangelio, kiun vi aŭdis,
kiu estas predikita tra la tuta kreitaro sub la ĉielo,
kaj kies diakono mi, Paŭlo, fariĝis.

Responsorio

La Eternulo estas mia paŝtisto. Mi mankon ne havos.

La Eternulo estas mia paŝtisto. Mi mankon ne havos.

Sur verdaj herbejoj Li ripozigas min.

Mi mankon ne havos.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

La Eternulo estas mia paŝtisto. Mi mankon ne havos. – Psa 23 (22), 1-2

LAŬDKANTO

Antifono

¶ Feliĉaj, kiuj malsatas kaj soifas justecon;
Dio satigos ilin kaj plenigos ilin per bonaĵo. – kp. Mat 5, 6

Laŭdkanto de Maria (Magnificat) – Luk 1, 46-55

Mia animo altigas la Eternulon, *
kaj mia spirito ĝojis en Dio, mia Savanto,

ĉar Li rigardis la humilecon de Sia sklavino; *
ĉar jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.

Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, *
kaj sankta estas Lia nomo.

Kaj Lia boneco estas por ĉiuj generacioj *
al tiuj, kiuj Lin timas. ¶

Li montris forton per Sia brako, *
Li dispelis fierulojn en la penso de ilia koro.

Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj, *
kaj Li altigis humilulojn.

Malsatulojn Li plenigis per bonaĵo, *
kaj riĉulojn Li forsendis malplenaj. ¶

Li helpis Sian servanton Izrael, *
memorante Sian kor-favoron.

Kiel Li parolis al niaj patroj, *
al Abraham kaj al lia idaro eterne. ¶

Gloro al la Patro kaj al la Filo *
kaj al la Sankta Spirito,

kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam *
kaj en eterno. Amen.

Antifono

¶ Feliĉaj, kiuj malsatas kaj soifas justecon;
Dio satigos ilin kaj plenigos ilin per bonaĵo. – kp. Mat 5, 6

PREĜADO

Petoj

Christum, lumen géntium et gáudium ómnium vivéntium, læta devotióne rogémus:

Da lucem, pacem et salútem, Dómine.

Lŭ indefíciens et Verbum Patris, qui ad omnes hómines salvándos venísti,
—dírige catechúmenos Ecclésiæ tuæ, ut in te illuminéntur.

Iniquitátes nostras, Dómine, ne consíderes,
—quia apud te propitiátio est.

Qui voluísti ut hómines ingénio suo secréta naturália investigárent ad mundum regéndum,
—da ut sciéntia et artes ad glóriam tuam et ómnium felicitátem dirigántur.

Eos tuére, qui servítio fratrum suórum in mundo sese mancipavérunt,
—ut líbere et sine detriménto opus suum perfícere váleant.

Dómine, qui áperis et nemo claudit,
—educ in lumen tuum defúnctos qui in spe resurrectiónis dormiérunt.

¶ Donu lumon, pacon kaj savon, ho Sinjoro.

Patro nia

Patro nia, kiu estas en la ĉielo,
sanktigata estu Via nomo.
Venu Via regno.
Fariĝu Via volo,
kiel en la ĉielo, tiel ankaŭ sur la tero.

Nian panon ĉiutagan donu al ni hodiaŭ.
Kaj pardonu al ni niajn ŝuldojn,
kiel ankaŭ ni pardonas al niaj ŝuldantoj.
Kaj ne konduku nin en tenton,
sed liberigu nin de la malbono.

Ĉar Via estas la regno
kaj la potenco
kaj la gloro
eterne. Amen. – Mat 6, 9-13

Preĝo

Audŭ, Dio, nian vesperan laŭdon.
Donu, ke ni sekvu la spurojn de Via Filo
kaj pacience donu frukton en ĉia bona farado.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen. – kp. Kol 1, 10

FINA RITO

Se oni preĝas sola,
aŭ, en komunumo, se ne ĉeestas pastro aŭ diakono:

Beno

Dio benu nin.
Li gardu nin de ĉio malbona
kaj konduku nin al la vivo eterna. Amen.

Sed en komunumo, se ĉeestas pastro aŭ diakono:

Beno kaj Elsendo

La Sinjoro estu kun vi.

Kaj kun via spirito.

Benu vin la ĉiopova Dio, la Patro kaj la Filo kaj la Sankta Spirito.

Amen.

La vespera laŭdo finiĝis. Iru en paco.

Al Dio estu danko. – laŭ Meslibro p. 166, ADORU 095.21