Esperante Adoru

Esperanto Unua paĝo || A - Z | Adoru | Biblio | Breviero | Meslibro | Traktatoj | Trezorejo | | | |

Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon



printebla versio
Strukturo de la Breviero

Sabato ☐


Breviero > Ordinara Tempo > Propraj Partoj > 6a Ordinara Semajno > Sabato
Stato: 2020-09-03


Ĉio kiel en la Kvar-semajna Psalmaro > Dua Semajno > Sabato

Propraj:


► HORO DE LA LEGAĴOJ


⇒ Malfermo, Himno k. t. p.

Unua Legaĵo – Sen 31, 10-31


El la libro de la Sentencoj

Se iu trovis kapablan edzinon,
Ŝia valoro estas pli granda ol perloj.
Fidas ŝin la koro de ŝia edzo,
Kaj havo ne mankos.
Ŝi redonas al li bonon, sed ne malbonon,
En la daŭro de ŝia tuta vivo.

Ŝi serĉas lanon kaj linon,
Kaj volonte laboras per siaj manoj.
Ŝi estas kiel ŝipo de komercisto;
De malproksime ŝi alportas sian panon.
Ŝi leviĝas, kiam estas ankoraŭ nokto,
Kaj ŝi disdonas manĝon al sia domanaro
Kaj porciojn al siaj servantinoj.

Ŝi pensas pri kampo, kaj aĉetas ĝin;
Per la enspezoj de sia mano ŝi plantas vinberĝardenon.
Ŝi zonas siajn lumbojn per forto
Kaj fortikigas siajn brakojn.
Ŝi komprenas, ke ŝia komercado estas bona;
Ŝia lumilo ne estingiĝas en la nokto.

Ŝi etendas sian manon al la ŝpinilo,
Kaj ŝiaj fingroj tenas la ŝpinturnilon.
Ŝi malfermas sian manon al la malriĉulo
Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.
Ŝi ne timas la neĝon por sia domo,
Ĉar ŝia tuta domanaro estas vestita per ruĝa teksaĵo.

Ŝi faras al si kovrojn;
Delikata tolo kaj purpuro estas ŝiaj vestoj.
Ŝia edzo estas konata ĉe la pordego,
Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.
Ŝi faras teksaĵon kaj vendas,
Kaj zonojn ŝi donas al la komercisto.

Fortika kaj bela estas ŝia vesto,
Kaj ŝi ridas pri la venonta tago.
Sian buŝon ŝi malfermas kun saĝo;
Bonkora instruo estas sur ŝia lango.
Ŝi kontrolas la iradon de aferoj en sia domo,
Kaj ŝi ne manĝas panon en senlaboreco.

Leviĝas ŝiaj filoj kaj ŝin gratulas;
Ŝia edzo ŝin laŭdegas, dirante:
Multaj filinoj estas bravaj,
Sed vi superas ĉiujn.

Ĉarmeco estas trompa, kaj beleco estas vantaĵo;
Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.
Donu al ŝi laŭ la fruktoj de ŝiaj manoj;
Kaj ŝiaj faroj ŝin gloros ĉe la pordegoj.

Unua Responsorio


Ŝi zonas siajn lumbojn per forto, kaj fortikigas siajn brakojn. Ŝia lumilo ne estingiĝas en eterno.

Ŝi zonas siajn lumbojn per forto, kaj fortikigas siajn brakojn. Ŝia lumilo ne estingiĝas en eterno.

Dio ŝin helpas. Dio estas en ŝia mezo. Ŝi ne ŝanceliĝos.

Ŝia lumilo ne estingiĝas en eterno.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Ŝi zonas siajn lumbojn per forto, kaj fortikigas siajn brakojn. Ŝia lumilo ne estingiĝas en eterno. – kp. Sen 31, 17-18; Psa 46, 6

Dua Legaĵo – Pius XII


El mesaĝo de la papo Pio la 12a al ĵus geedziĝintaj

Uxor, sol familiæ

Família próprio quodam sole refúlget, qui est ŭor. Quid de ea dicat et séntiat sacra Scriptúra, audíte: Grátia mulíeris sédulæ delectábit virum suum. Grátia super grátiam múlier sancta et pudoráta. Sicut sol óriens in mundo in altíssimis Dei, sic mulíeris bonæ spécies in ornaméntum domus eius.

Profécto ŭor et mater est quasi sol famíliæ. Est autem sol magnanimitáte sua et stúdio se devovéndi, constánti alacritáte et vígili providáque suavitáte in ómnibus, quæ ad vitam maríti et liberórum váleant hilarándam. Lucem mentísque fervórem circum se effúndit. Quodsi dici consuévit matrimónium tunc próspere cédere, si utérque cóniŭ, id íniens, non suam sed alteríus felicitátem exquírit, tamen egrégius hic ánimi sensus atque propósitum, quamvis ad utrúmque pertíneant, præcípua tamen sunt virtus mulíeris; hæc enim suápte natúra matérnis est prædita motiónibus et cordis quadam sapiéntia et prudéntia, quibus effícitur, ut, si acerbitátes accéperit, non nisi iucunditátem reddat; si contuméliis fúerit affécta, non nisi dignitátem cum reveréntia coniúnctam vicíssim exhíbeat, perínde ac sol, qui nebulósum tempus matutínum auróra lætíficat, et áureis rádiis nimbos óccidens collústrat.

Uxor est sol famíliæ claritúdine obtútus sui et sermónis ardóre. Oculi enim eius et vox suáviter in ánimos pénetrant, eos flectunt, tangunt, érigunt, passiónum tumúltu semóto, virúmque ad gáudium de bono révocant et ad lætítiam familiáris collóquii, postquam is continénter ac sæpe laborióse per diem est operátus sive in offíciis sive ruri, sive instántibus negótiis mercatúræ vel quæstuósæ indústriæ.

Uxor est sol famíliæ naturáli et cándida quadam sinceritáte, simplicitáte gravi, christiána honestáque dignitáte; item cogitatióne in se convérsa et ánimi probitáte, necnon urbána quadam conveniéntia hábitus córporis et vestítus, ornátus et verecundórum blandorúmque vitæ morum. Sensus ánimi subtíles, vultus festívi nutus, siléntium et risus sine malítia, cápitis motus útpote benignitátis indícium, grátiam ei cónferunt floris exquisíti quidem sed símplicis, qui coróllam áperit ad excipiéndos remittendósque solis colóres.

Utinam sciátis, quos altíssimos sensus amóris gratíque ánimi talis imágo ŭóris et matrisfamílias in córdibus patris et filiórum éxcitet atque infígat.


Originala teksto: Pius XII († 1958): Allocutio ad recens matrimonio iunctos; en: Discorsi e Radiomessaggi, 11 mart. 1942: 3, 385-390

Dua Responsorio


La ĉarmo de la edzino ĝojigas ŝian edzon. Graco super graco estas edzino pudora.

La ĉarmo de la edzino ĝojigas ŝian edzon. Graco super graco estas edzino pudora.

La suno leviĝanta en la supera alto de la Sinjoro: tia estas la belo de bona virino en ordigita domo.

Graco super graco estas edzino pudora.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

La ĉarmo de la edzino ĝojigas ŝian edzon. Graco super graco estas edzino pudora. – el Sir 26, 13.15-16

Preĝo


Dio, kiu promesis esti en la koro de tiuj,
kiuj amas Vin kaj plenumas Vian vorton,
igu nin indaj fariĝi daŭra loĝejo por Vi.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.


supren al la komenco de la paĝo