| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
|
printebla versio
Strukturo de la Breviero |
Horo de la Legaĵoj ☐
Breviero > Komunaj Tekstoj > Maria (sabate) > Horo de la Legaĵoj
Stato: 2020-06-16
MALFERMO
(nur, se oni ne ĵus preĝis la Invitatorion)
Dio, atentu helpi min.
Rapidu subteni min. – kp. Psa 70 (69), 2
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito,
kiel en la komenco, tiel nun kaj ĉiam kaj en eterno. Amen. Haleluja.
HIMNO
laŭplaĉe:
(1)
Quem terra, pontus, æthera
Lin, kiun ter', aer' kaj mar'
adoras, benas kun glorad',
Lin, kiu estras ĉiujn tri,
Maria lulas en la sin'.
Al kiu servas lun' kaj sun'
kaj ĉio tra la tuta temp',
Lin portas per ĉiela grac'
utero pura de knabin'.
Patrin' feliĉa, riĉa don'
sub ŝia koro kaŝas sin:
Li, kiu tenas en la man'
la mondon, kiun kreis Li.
Feliĉa ŝi, el kies pord'
post la anonco de l' anĝel'
kaj sub la ombro de l' Spirit'
elvenis la Dezir' de l' mond'.
Vi, kiun naskis Virgulin',
glorata estu, Krist' Jesu',
kun Di', la Patro kaj la Spir',
jar-centojn, ĉiam, en etern'. Amen.
latina T: Venantius • E: Albrecht Kronenberger 2008
(2)
O virgo mater, filia
Filin' de Dio, Virgulin',
patrin' de via Dia fil'
pli ol kreaĵoj ĉiuj vi
de digno plena kaj servem'.
Jam de eterne volis Di'
en Sia saĝa providenc',
ke estu vi de l' hom-natur'
kulmino laŭ indec' kaj glor'.
Vi iĝis tiel nobla hom',
ke Dio, la Kreinto, mem
decidis iĝi hom' en vi
en mirindega manier'.
Kaj en la sin' de l' Virgulin'
fariĝis viv' la fajra am',
per kies varmo ĝermas nun
ĉielaj floroj sur la ter'.
Nun estu glor' al via fil'
kaj al la Patro kaj Spirit',
al Dio, kiu vestis vin
ĉirkaŭe per miriga grac'.
latina T: Lentini, 20a jarcento • E: Albrecht Kronenberger 2008
(3)
Maria, quæ mortalium
Maria, kun amanta kor'
preĝadon nian aŭdas vi,
humile ni petegas vin:
al ni ĉeestu plu kaj plu.
Ĉeestu, kiam kulpo nin
katene fiksas kun kruel';
kaj ĉion, kio ligas nin
enkore, tion solvu vi.
Nin helpu, kiam nin la mond'
allogas fraŭde kun perfid',
por ke neniam nia mens'
deviu de l' saviga pad'.
Nin helpu, se minacas nin
enkorpe malfavora sort',
donacu tempojn de kviet',
ĝis ni ekbrilos en etern'.
Kaj en la hor' de nia mort'
ĉeestu, sekurigu nin,
porpetu, ke atingu ni
la ĝojon de senĉesa viv'.
Nun estu glor' al via fil'
kaj al la Patro kaj Spirit',
al Dio, kiu vestis vin
ĉirkaŭe per miriga grac'. Amen.
latina T: nekonata verkinto • E: Albrecht Kronenberger 2008
PSALMODIO
Antifonoj, Psalmoj kaj Versiklo kiel en la kuranta Sabato
VORTO DE DIO
Unua Legaĵo kaj Unua Responsorio kiel en la kuranta Sabato
DUA LEGAĴO:
laŭplaĉe:
(1)
Dua Legaĵo – Proklo el Konstantinopolo
El la Predikoj de la sankta episkopo Proklo
Læténtur cæli désuper, et nubes dépluant iustítiam, quia misértus est Dóminus pópuli sui. Læténtur cæli désuper, quia cum ipsi ab inítio crearéntur, Adam páriter a Creatóre de vírgine terra formátus fuit, Deíque amícus et familiáris appáruit. Læténtur cæli désuper, quia nunc per Dómini nostri in carne dispensatiónem sanctificáta terra est, atque humánum genus de idololatríæ sacrifíciis liberátum fuit. Nubes autem dépluant iustítiam, quia hódie Evæ error ablátus fuit et condonátus per Vírginis Maríæ puritátem, perque Deum simul et hóminem ex ipsa natum. Hódie Adam, post véterem damnatiónem, ex horrénda illa noctis senténtia liberátus fuit.
Natus est ígitur ex Vírgine Christus, a qua carnem per œconomíæ ratiónem sumpsit, ut ipsi est líbitum: Verbum caro factum est, et habitávit in nobis; atque idcírco Virgo Dei mater evásit. Iam vero Virgo, mater est, quia Verbum incarnátum sine sémine édidit; sic tamen ut virginitátem retíneat, propter mirábilem illíus, qui sic vóluit, nativitátem. Ipsa mater est secúndum substántiam natúræ humánæ divíni Verbi, quod in ipsa incarnátum est, et appáruit, atque unítum est, iuxta sapiéntiam ac voluntátem eius qui prodígia operátur. Ex ipsis Christus in carne, ut ait Paulus beátus.
Etenim ipse fuit, qualis nunc est, qualísque erit et permanébit; homo tamen nostri grátia factus est; amátor hóminis factus est homo, id quod ántea non erat; sed homo factus est, Deus simul manens absque ulla immutatióne. Factus est ígitur símilis mihi propter me, factus est quod non erat, rétinens tamen id quod fúerat. Dénique factus est homo, ut próprias effíciens passiónes nostras, idóneos nos adoptióni in fílios reddat, concedátque illud regnum, cuius útinam nos dignos effíciat grátia et misericórdia Dómini Iesu Christi, cui cum Patre et Spíritu Sancto glória est, honor et potéstas, nunc et omni témpore et per sæcula sæculórum. Amen.
Originala teksto: Proclus Constantinopolitanus († 446): De Nativitate Domini, 1-2, en: Patrologia Græca 65, 843-846
Dua Responsorio
Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon. Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron.
Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon. Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron.
Benata vi estas inter virinoj, kaj benata estas la frukto de via sino.
Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon. Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron. – Psa 72, 6.19
(2)
Dua Legaĵo – Veriko el Igny
El la Predikoj de la beata abato Veriko
Unum María génuit qui, sicut únicus est Patri in cælis, ita únicus est matri in terris. Ipsa tamen única virgo mater, quæ se Patris únicum genuísse gloriátur, eúndem únicum suum in ómnibus membris eius ampléctitur; omniúmque in quibus Christum suum formátum agnóscit vel formári cognóscit matrem se vocári non confúnditur.
Eva vetus illa, non tam mater quam novérca, quæ fíliis ante propinávit præiudícium mortis quam inítium lucis. Dicta est quidem mater cunctórum vivéntium; sed invénta est vérius interféctrix vivéntium, seu génetrix moriéntium, cum suum generáre nihil áliud sit quam mortem ingeneráre. Et quia illa non pótuit fidéliter interpretári nomen suum, ista implévit mystérium, quæ et ipsa, sicut Ecclésia cuius forma est, mater est ómnium ad vitam renascéntium. Mater síquidem est vitæ qua vivunt univérsi, quam dum ex se génuit, nimírum omnes, qui ex ea victúri sunt, quodámmodo regenerávit.
Porro beáta mater illa Christi, quia se matrem christianórum cognóscit ratióne mystérii, cura quoque se matrem eis præstat et afféctu pietátis. Neque enim durátur ad fílios quasi non sint sui, cuius víscera semel quidem feta, sed numquam éffeta, numquam désinunt fructum parturíre pietátis.
Si servus Christi filíolos suos íterum atque íterum párturit cura et desidério pietátis, donec formétur in eis Christus, quanto magis ipsa mater Christi? Et Paulus quidem génuit eos, verbum veritátis quo regeneráti sunt prædicándo; María autem longe divínius atque sánctius Verbum ipsum generándo. Laudo quidem in Paulo prædicatiónis ministérium; sed plus miror ac véneror in María generatiónis mystérium.
Vide autem si non et fílii matrem vidéntur agnóscere, dictánte útique ipsis véluti quadam naturáli pietáte fídei, ut ad invocatiónem nóminis eius primo vel máxime refúgiant in ómnibus necessitátibus et perículis tamquam párvuli ad sinum matris. Unde nimírum de his fíliis puto non absúrde intéllegi quod per Prophétam promíssum est ei: Habitábunt in te fílii tui; salvo dumtáxat intelléctu quo de Ecclésia hæc prophetía principáliter accípitur.
Et nunc síquidem habitámus in adiutório matris Altíssimi, in protectióne ipsíus commorámur tamquam sub umbra alárum eius, et póstmodum in consórtio glóriæ ipsíus tamquam in sinu ipsíus confovébimur. Tunc erit vox una lætántium et aggratulántium matri: Sicut lætántium ómnium nostrum habitátio est in te, sancta Dei Génetrix.
Originala teksto: Gerricus († 1157): Sermo 1 in Assumptione beatæ Mariæ, en: Patrologia Latina 185, 187-189
Dua Responsorio
La infano, kiu naskiĝos de Maria, estas per la Sankta Spirito. Ŝi naskos filon. Li savos sian popolon de ĝiaj pekoj.
La infano, kiu naskiĝos de Maria, estas per la Sankta Spirito. Ŝi naskos filon. Li savos sian popolon de ĝiaj pekoj.
Li fariĝos granda ĝis la randoj de la tero. Kaj li estos paco.
Li savos sian popolon de ĝiaj pekoj.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
La infano, kiu naskiĝos de Maria, estas per la Sankta Spirito. Ŝi naskos filon. Li savos sian popolon de ĝiaj pekoj. – kp. Mat 1, 20-21; el Miĥ 5, 3-4
(3)
Dua Legaĵo – Johano Krizostomo
El la Predikoj de la sankta episkopo Johano Krizostomo
Vidísti mirándam victóriam? vidísti crucis præclára facínora? Dicam tibi quiddam adhuc mirabílius? disce modum victóriæ, et tunc magis obstupésces. Per quæ enim diábolus vícerat, per éadem Christus eúndem devícit, et accéptis quibus usus fúerat armis, eum debellávit; et quómodo, audi.
Virgo, lignum et mors cladis nostræ fuérunt sýmbola. Virgo erat Eva: necdum enim virum cognóverat; lignum erat arbor, mors mulcta Adámi. At ecce íterum Virgo et lignum et mors, illa cladis sýmbola, ipsíus victóriæ sýmbola facta sunt. Nam loco Evæ est María; loco ligni sciéntiæ boni et mali, lignum crucis; loco mortis Adámi, mors Christi.
Vides eum, per quæ vicit, per éadem et victum esse? Circa árborem prostrávit diábolus Adámum, circa árborem debellávit Christus diábolum. Et illud quidem lignum mittébat ad ínferos; at hoc étiam illos, qui iam eo descénderant, revocábat. Iterum lignórum álterum hóminem iam captum nudúmque occultávit; at hoc victórem nudum in alto ómnibus osténdit. Et illa quidem mors eos, qui post ipsam nati sunt, condemnávit; at ista mors étiam illos qui nati fúerant ante ipsam, resuscitávit. Quis loquétur poténtias Dómini? A morte immortáles facti sumus: hæc sunt crucis præclára facínora.
Intellexísti victóriam? intellexísti modum victóriæ? disce nunc, quómodo et sine labóre et sudóre nostro victória hæc fúerit parta. Nos arma non cruentávimus, non stétimus in ácie, non accépimus vúlnera neque vídimus bellum, et tamen victóriam obtinúimus; certámen Dómini fuit, coróna nostra. Cum ergo et nostra sit victória, mílites imitémur, lætísque vócibus victóriæ laudes et cármina hódie decantémus; dicámus, Dóminum laudántes: Absórpta est mors in victória. Ubi est, mors, victória tua? ubi stímulus tuus, inférne?
Hæc ómnia præcláre facta crux nobis péperit: crux tropæum contra dæmones eréctum, gládius contra peccátum, gládius quo serpéntem confódit Christus; crux Patris volúntas, Unigéniti glória, Spíritus exsultátio, angelórum decus, Ecclésiæ secúritas, gloriátio Pauli, sanctórum murus, totíus orbis lumen.
Originala teksto: Ioannes Chrysostomus († 407): De cœmeterio et de cruce, 2, en: Patrologia Græca 49, 396
Dua Responsorio
Laŭ la libera volo de Dio ni estas dotataj per honoro. Kiel el dorna arbedo venas rozo, tiel el Eva venas Maria.
Laŭ la libera volo de Dio ni estas dotataj per honoro. Kiel el dorna arbedo venas rozo, tiel el Eva venas Maria.
Virto kovru malvirton, graco kovru kulpon.
Kiel el dorna arbedo venas rozo, tiel el Eva venas Maria.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Laŭ la libera volo de Dio ni estas dotataj per honoro. Kiel el dorna arbedo venas rozo, tiel el Eva venas Maria.
(4)
Dua Legaĵo – 2a Vatikana Koncilio
El la dogma konstitucio «Lumen gentium» de la dua Vatikana Koncilio
Beáta Virgo divínæ maternitátis dono et múnere, quo cum Fílio redemptóre unítur, suísque singuláribus grátiis et munéribus, étiam cum Ecclésia íntime coniúngitur; Deípara est Ecclésiæ typus, ut iam docébat sanctus Ambrósius, in órdine scílicet fídei, caritátis et perféctæ cum Christo uniónis.
In mystério enim Ecclésiæ, quæ et ipsa iure mater vocátur et virgo, beáta Virgo María præcéssit, eminénter et singuláriter tum vírginis tum matris exémplar præbens. Credens enim et obœdiens, ipsum Fílium Patris in terris génuit, et quidem viri néscia, Spíritu Sancto obumbráta, tamquam nova Eva, non serpénti antíquo, sed Dei núntio præstans fidem, nullo dúbio adulterátam. Fílium autem péperit, quem Deus pósuit primogénitum in multis frátribus, fidélibus nempe, ad quos gignéndos et educándos matérno amóre cooperátur.
Iamvéro Ecclésia, eius arcánam sanctitátem contémplans et caritátem ímitans, voluntatémque Patris fidéliter adímplens, per verbum Dei fidéliter suscéptum et ipsa fit mater; prædicatióne enim ac baptísmo fílios, de Spíritu Sancto concéptos et ex Deo natos, ad vitam novam et immortálem génerat. Et ipsa est virgo, quæ fidem Sponso datam íntegre et pure custódit, et ímitans Dómini sui matrem, virtúte Spíritus Sancti, virgináliter servat íntegram fidem, sólidam spem, sincéram caritátem.
Dum autem Ecclésia in beatíssima Vírgine ad perfectiónem iam pertíngit, qua sine mácula et ruga exsístit, christifidéles adhuc nitúntur, ut devincéntes peccátum in sanctitáte crescant; ideóque óculos suos ad Maríam attóllunt, quæ toti electórum communitáti tamquam exémplar virtútum præfúlget. Ecclésia de ea pie recógitans eámque in lúmine Verbi hóminis facti contémplans, in summum incarnatiónis mystérium venerabúnda penítius intrat, Sponsóque suo magis magísque conformátur.
María enim, quæ, in históriam salútis íntime ingréssa, máxima fídei plácita in se quodámmodo unit et revérberat, dum prædicátur et cólitur, ad Fílium suum eiúsque sacrifícium atque ad amórem Patris credéntes ádvocat. Ecclésia vero, glóriam Christi prósequens, præcélso suo typo simílior effícitur, contínuo progrédiens in fide, spe et caritáte, ac divínam voluntátem in ómnibus quærens et óbsequens.
Unde étiam in ópere suo apostólico Ecclésia ad eam mérito réspicit, quæ génuit Christum, ídeo de Spíritu Sancto concéptum et de Vírgine natum, ut per Ecclésiam in córdibus quoque fidélium nascátur et crescat. Quæ Virgo in sua vita exémplum éxstitit matérni illíus afféctus, quo cuncti, in missióne apostólica Ecclésiæ cooperántes, ad regenerándos hómines animéntur opórtet.
Originala teksto: LG 63-65
Dua Responsorio
La savo de la mondo aperis al la kredantoj per la Virgulino Maria. Ŝia fama vivo heligas ĉiujn ekleziojn.
La savo de la mondo aperis al la kredantoj per la Virgulino Maria. Ŝia fama vivo heligas ĉiujn ekleziojn.
Devote ni festu la memoron de la beata Virgulino Maria.
Ŝia fama vivo heligas ĉiujn ekleziojn.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
La savo de la mondo aperis al la kredantoj per la Virgulino Maria. Ŝia fama vivo heligas ĉiujn ekleziojn.
(5) el: Komunaj Tekstoj > Maria
Dua Legaĵo – Sofrono el Jerusalemo
El la Predikoj de la sankta episkopo Sofrono
Ave, grátia plena, Dóminus tecum. Et quid sublímius esse queat hoc gáudio, o Virgo Mater? Seu quid excelléntius esse possit hac grátia, quam tu sola divínitus sortíta es? Aut quid ea iucúndius ac splendídius excogitári potest? Omnia distant a miráculo quod in te cérnitur, ómnia infra grátiam tuam iacent; secúndas tenent ómnia vel probatíssima, et claritáte plane inferióre potiúntur.
Dóminus tecum; et quisnam tecum conténdere ausit? Deus ex te; ecquis e vestígio tibi non cedat, et non magis tibi primátum præcellentiámque gaudens tríbuat? Proptérea, tuas præ creatúris ómnibus eminéntes prærogatívas íntuens, summis tibi pláusibus acclámo: Ave, grátia plena, Dóminus tecum. Ex te enim gáudium non modo homínibus impertítum est, sed supérnis quoque virtútibus tribúitur.
Vere benedícta tu in muliéribus, quóniam Evæ maledictiónem in benedictiónem commutásti; quóniam Adam, qui prius iacébat exsecratióne percúlsus, ut per te benedicerétur, effecísti.
Vere benedícta tu in muliéribus, quóniam benedíctio Patris per te affúlsit homínibus, eósque a vétere maledícto liberávit.
Vere benedícta tu in muliéribus, quia per te progenitóres tui salútem invéniunt; tu síquidem genitúra es Servatórem, qui divínam ipsis salútem comparábit.
Vere benedícta tu in muliéribus, quóniam sine sémine eum protulísti fructum, qui benedictiónem terrárum orbi elargítur, ipsúmque a maledictióne spinas germinánte rédimit.
Vere benedícta tu in muliéribus, quia, múlier naturáli condicióne cum sis, Dei tamen Génetrix reípsa fies. Etenim si qui ex te nascitúrus est, secúndum veritátem, Deus est incarnátus, ipsa iure meritóque díceris Deípara, quippe quæ Deum veríssime paris.
Tu enim intra sinus tui claustrum Deum ipsum habes, in te secúndum carnem immorántem, et ex te procedéntem véluti sponsum, et gáudium ómnibus comparántem, ac divínum univérsis lumen impertiéntem.
In te enim, o Virgo, tamquam in puríssimo nitentíque cælo, Deus pósuit tabernáculum suum; et procédet ex te tamquam sponsus a thálamo; ac ímitans cursum gigántis, in vita sua viam curret, vivéntibus salutárem in cunctis futúram, quæque, a summis cælis usque ad summos cælos se proténdens, ómnia divíno calóre atque una simul vivífico splendóre répleat.
Originala teksto: Sophronius Hierosolymitanus († 638): Oratio 2, In sanctissimæ Deiparæ Annuntiatione, 21-22. 26, en: Patrologia Græca 87, 3, 3242.3250
Dua Responsorio
Vere vi estas benata inter la virinoj, ĉar vi ŝanĝis la malbenon de Eva al beno. La beno de la Patro ekbrilis al la homoj per vi.
Vere vi estas benata inter la virinoj, ĉar vi ŝanĝis la malbenon de Eva al beno. La beno de la Patro ekbrilis al la homoj per vi.
Per vi viaj prapatroj trovis la savon.
La beno de la Patro ekbrilis al la homoj per vi.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Vere vi estas benata inter la virinoj, ĉar vi ŝanĝis la malbenon de Eva al beno. La beno de la Patro ekbrilis al la homoj per vi.
(6) el: Komunaj Tekstoj > Maria
Dua Legaĵo – Alredo el Riovalo
El la Predikoj de la beata abato Alredo
Accedámus ad sponsam eius, accedámus ad matrem eius, accedámus ad óptimam ancíllam eius. Totum hoc est beáta María.
Sed quid ei faciémus? Quália ei múnera offerémus? Utinam saltem possémus réddere ei, quod debémus illi ex débito! Nos illi debémus honórem, nos illi debémus servítium, nos illi debémus amórem, nos illi debémus laudem. Nos illi debémus honórem, quia est Mater Dómini nostri. Qui enim non honórat matrem, sine dúbio inhonórat fílium. Iterum Scriptúra dicit: Honóra patrem tuum et matrem.
Quid ergo dicémus, fratres? Nonne ipsa est mater nostra? Certe, fratres, ipsa est vere mater nostra. Per illam enim nati sumus, non mundo, sed Deo.
Fúimus omnes, sicut créditis et scitis, in morte, in vetustáte, in ténebris, in miséria. In morte, quia Dóminum perdiderámus; in vetustáte, quia in corruptióne erámus; in ténebris, quia lumen sapiéntiæ amiserámus, et ita omníno perierámus.
Sed per beátam Maríam multo mélius quam per Evam nati sumus, per hoc quod Christus de ea natus fuit. Pro vetustáte recuperávimus novitátem, pro corruptióne incorruptiónem, pro ténebris lumen.
Ipsa est mater nostra, mater vitæ nostræ, mater incorruptiónis nostræ, mater lucis nostræ. Dicit Apóstolus de Dómino nostro: Qui factus est nobis a Deo sapiéntia et iustítia et sanctificátio et redémptio.
Ipsa ígitur, quæ est mater Christi, mater est sapiéntiæ nostræ, mater iustítiæ nostræ, mater sanctificatiónis nostræ, mater redemptiónis nostræ. Ideo nobis magis mater quam mater carnis nostræ. Ex ipsa ergo est mélior nostra natívitas; quia ex ipsa est nostra sánctitas, nostra sapiéntia, nostra iustítia, nostra sanctificátio, nostra redémptio.
Dicit Scriptúra: Laudáte Dóminum in sanctis eius. Si Dóminus noster laudándus est in illis sanctis, per quos ille facit virtútes et mirácula, quantum laudándus est in ista, in qua fecit seípsum, qui super ómnia mirabília est mirábilis!
Originala teksto: Aelredus Rievaulxensis († 1167): Sermo 20, In Nativitate beatæ Mariæ, en: Patrologia Latina 195, 322-324
Dua Responsorio
Feliĉa vi estas, sankta Virgulino Maria, kaj plej digna je ĉiu laŭdo. El vi leviĝis la suno de la justeco, Kristo, nia Dio kaj Savanto.
Feliĉa vi estas, sankta Virgulino Maria, kaj plej digna je ĉiu laŭdo. El vi leviĝis la suno de la justeco, Kristo, nia Dio kaj Savanto.
Kun ĝojo ni festas vin, beata Virgulino Maria.
El vi leviĝis la suno de la justeco, Kristo, nia Dio kaj Savanto.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Feliĉa vi estas, sankta Virgulino Maria, kaj plej digna je ĉiu laŭdo. El vi leviĝis la suno de la justeco, Kristo, nia Dio kaj Savanto.
(7) el: Komunaj Tekstoj > Maria
Dua Legaĵo – 2a Vatikana Koncilio
El la dogma konstitucio «Lumen gentium» de la dua Vatikana Koncilio
Beáta Virgo, ab ætérno una cum divíni Verbi incarnatióne tamquam Mater Dei prædestináta, divínæ Providéntiæ consílio, his in terris éxstitit alma divíni Redemptóris Mater, singuláriter præ áliis generósa sócia, et húmilis ancílla Dómini. Christum concípiens, génerans, alens, in templo Patri sistens, Filióque suo in cruce moriénti compátiens, óperi Salvatóris singulári prorsus modo cooperáta est, obœdiéntia, fide, spe et flagránte caritáte, ad vitam animárum supernaturálem restaurándam. Quam ob causam mater nobis in órdine grátiæ exsístit.
Hæc autem in grátiæ œconomía matérnitas Maríæ indesinénter perdúrat, inde a consénsu, quem in annuntiatióne fidéliter præbuit, quemque sub cruce incunctánter sustínuit, usque ad perpétuam ómnium electórum consummatiónem. In cælis enim assúmpta salutíferum hoc munus non depósuit, sed multíplici intercessióne sua pergit in ætérnæ salútis donis nobis conciliándis. Matérna sua caritáte de frátribus Fílii sui adhuc peregrinántibus necnon in perículis et angústiis versántibus curat, donec ad felícem pátriam perducántur.
Proptérea beáta Virgo in Ecclésia títulis Advocátæ, Auxiliatrícis, Adiutrícis, Mediatrícis invocátur. Quod tamen ita intellégitur, ut dignitáti et efficacitáti Christi uníus Mediatóris nihil déroget, nihil superáddat.
Nulla enim creatúra cum Verbo incarnáto ac Redemptóre connumerári umquam potest; sed sicut sacerdótium Christi váriis modis tum a minístris tum a fidéli pópulo participátur, et sicut una bónitas Dei in creatúris modis divérsis reáliter diffúnditur, ita étiam única mediátio Redemptóris non exclúdit, sed súscitat váriam apud creatúras participátam ex único fonte cooperatiónem.
Tale autem munus subordinátum Maríæ Ecclésia profitéri non dúbitat, iúgiter experítur et fidélium cordi comméndat, ut, hoc matérno fulti præsídio, Mediatóri ac Salvatóri intímius adhæreant.
Originala teksto: LG 61-62
Dua Responsorio
Sankta senmakula Virgulino, mi ne scias, kiel digne laŭdi vin. Ĉar Lin, kiun ne povas enteni la ĉieloj, Lin vi portis en via sino.
Sankta senmakula Virgulino, mi ne scias, kiel digne laŭdi vin. Ĉar Lin, kiun ne povas enteni la ĉieloj, Lin vi portis en Via sino.
Benata vi estas inter virinoj, kaj benata estas la frukto de via sino.
Ĉar Lin, kiun ne povas enteni la ĉieloj, Lin vi portis en via sino.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Sankta senmakula Virgulino, mi ne scias, kiel digne laŭdi vin. Ĉar Lin, kiun ne povas enteni la ĉieloj, Lin vi portis en via sino. – Luk 1, 42
(8) el: Ordinara Tempo > Propraj Partoj > Festoj > Koro de Maria
Dua Legaĵo – Laurentius Iustinianus
El la predikoj de la sankta episkopo Laŭrentio Justiniano
Conferénte secum María de ómnibus quæ legéndo, audiéndo, vidéndo cognóverat, o quantum crescébat in fide, augebátur méritis, sapiéntia illustrabátur magis magísque caritátis cremabátur incéndio! Ex redivíva síquidem sacramentórum cæléstium reseratióne promóta, complebátur lætítia, Spíritu fecundabátur nímium, dirigebátur in Deum, et húmilis custodiebátur in se. Tales prorsus divínæ grátiæ sunt proféctus, ut de imis élevent ad summa, et de claritáte in claritátem transfórment. Beáta plane mens Vírginis, quæ, per inhabitántem Spíritum ac magistérium, Verbi Dei semper in ómnibus parébat império. Non sensu próprio, non suo ducebátur arbítrio; sed quod intus sapiéntia innuébat ad fidem, foris hoc córporis ministério peragébat. Decébat útique divínam Sapiéntiam, quæ sibi ad habitándum domum ædificábat Ecclésiæ, ut de legis custódia, de purificatióne mentis, de humilitátis norma, et de spiritáli oblatióne, Maríæ sanctíssimæ médio uterétur.
Ipsam tu, o fidélis ánima, imitáre. Ut enim spiritáliter purificéris et a delictórum váleas emundári contágiis, in templum cordis tui ingrédere. Ibi afféctum in cunctis quæ ágimus Deus pótius atténdit, quam opus. Quámobrem, sive per contemplatiónis stúdium mente excédimus Deo atque vacámus, seu per virtútum increménta et commendabílium negotiórum ópera próximis nostris sóbrii esse satágimus, id táliter perficiámus, ut tantum Christi cáritas úrgeat nos. Hæc plane est spiritális purificatiónis accépta oblátio, quæ non in manufácto, sed in cordis persólvitur templo, in quod Dóminus Christus gratánter ingréditur.
Originala teksto: Laurentius Iustinianus, Sermo 8, in festo Purificationis B. M. V.: Opera, 2, Venetiis 1751, 38-39
Dua Responsorio
Sankta senmakula Virgulino, mi ne scias, kiel digne laŭdi vin. Ĉar Lin, kiun ne povas enteni la ĉieloj, Lin vi portis en via sino.
Sankta senmakula Virgulino, mi ne scias, kiel digne laŭdi vin. Ĉar Lin, kiun ne povas enteni la ĉieloj, Lin vi portis en Via sino.
Benata vi estas inter virinoj, kaj benata estas la frukto de via sino.
Ĉar Lin, kiun ne povas enteni la ĉieloj, Lin vi portis en via sino.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Sankta senmakula Virgulino, mi ne scias, kiel digne laŭdi vin. Ĉar Lin, kiun ne povas enteni la ĉieloj, Lin vi portis en via sino. – Luk 1, 42
(9) el: Tagoj laŭ la Kalendaro > julio > 16. Maria de la Monto Karmelo
Dua Legaĵo – Leo Magnus
El la predikoj de la sankta papo Leono
Virgo régia davídicæ stirpis elígitur, quæ sacro gravidánda fetu divínam humanámque prolem prius concíperet mente quam córpore. Et ne supérni ignára consílii ad inusitátos pavéret efféctus, quod in ea operándum erat a Spíritu Sancto, collóquio discit angélico. Nec damnum credit pudóris, Dei Génetrix mox futúra. Cur enim de conceptiónis novitáte despéret, cui efficiéntia de Altíssimi virtúte promíttitur? Confirmátur credéntis fides étiam præeúntis attestatióne miráculi, donatúrque Elísabeth inopináta fecúnditas, ut qui concéptum déderat stérili, datúrus non dubitarétur et vírgini.
Verbum ígitur Dei Deus, Fílius Dei, qui in princípio erat apud Deum, per quem facta sunt ómnia et sine quo factum est nihil, propter liberándum ab ætérna morte hóminem, factus est homo; ita se ad susceptiónem humilitátis nostræ sine diminutióne suæ maiestátis inclínans, ut manens quod erat, assuménsque quod non erat, veram servi formam ei formæ, in qua Deo Patri est æquális, uníret et tanto fœdere natúram utrámque conséreret, ut nec inferiórem consúmeret glorificátio nec superiórem minúeret assúmptio.
Salva ígitur proprietáte utriúsque substántiæ et in unam coeúnte persónam, suscípitur a maiestáte humílitas, a virtúte infírmitas, ab æternitáte mortálitas; et ad dependéndum nostræ condiciónis débitum, natúra inviolábilis natúræ est uníta passíbili, Deúsque verus et homo verus, in unitátem Dómini temperátur; ut quod nostris remédiis congruébat, unus atque idem Dei hominúmque mediátor et mori posset ex uno et resúrgere posset ex áltero. Mérito ígitur virgíneæ integritáti nihil corruptiónis íntulit partus salútis, quia custódia fuit pudóris, edítio veritátis.
Talis ígitur, dilectíssimi, natívitas décuit Dei virtútem et Dei sapiéntiam Christum, qua nobis et humanitáte congrúeret et divinitáte præcélleret. Nisi enim esset Deus verus, non afférret remédium; nisi esset homo verus, non præbéret exémplum.
Ab exsultántibus ergo ángelis, nascénte Dómino, Glória in excélsis Deo cánitur, et pax in terra bonæ voluntátis homínibus nuntiátur. Vident enim cæléstem Ierúsalem ex ómnibus mundi géntibus fabricári; de quo inenarrábili divínæ pietátis ópere, quantum lætári debet humílitas hóminum, cum tantum gáudeat sublímitas angelórum?
Originala teksto: Leo Magnus, Sermo I in Nativitate Domini, 2. 3; en: Patrologia Latina 54, 191-192
Dua Responsorio
Ni digne celebru la memoron de la glorplena Virgulino Maria, kies humiliecon Dio favore rigardis. Laŭ la anonco de la anĝelo ŝi koncipis la Savanton de la mondo.
Ni digne celebru la memoron de la glorplena Virgulino Maria, kies humiliecon Dio favore rigardis. Laŭ la anonco de la anĝelo ŝi koncipis la Savanton de la mondo.
Gloron ni kantu al Kristo en ĉi tiu sankta celebro de la mirinda Dipatrino.
Laŭ la anonco de la anĝelo ŝi koncipis la Savanton de la mondo.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Ni digne celebru la memoron de la glorplena Virgulino Maria, kies humiliecon Dio favore rigardis. Laŭ la anonco de la anĝelo ŝi koncipis la Savanton de la mondo. – kp. Luk 1, 48
PREĜO
laŭplaĉe:
(1)
Dio,
pro la porpeto de la virga patrino Maria
donu al ni sanon de korpo kaj savon de animo.
Forprenu de ni la tristecon de ĉi tiu tempo,
kaj gvidu nin al la eterna ĝojo.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Concede nos famulos tuos, quaesumus, Domine Deus,
perpetua mentis et corporis sanitate gaudere,
et, gloriosa beatae Mariae semper Virginis intercessione,
a praesenti liberari tristitia,
et aeterna perfrui laetitia.
Per Dóminum.
(2)
Pardonu, Dio, al ni niajn pekojn,
por ke ni, kiuj per niaj agoj ne povas plaĉi al Vi,
estu savataj pro la porpeto de la patrinon de Via Filo Jesuo Kristo, nia Sinjoro,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Famulórum tuórum, quæsumus, Dómine, delíctis ignósce,
ut, qui tibi placére de áctibus nostris non valémus,
Genetrícis Fílii tui Dómini nostri intercessióne salvémur.
Per Dóminum.
(3)
Alestu, favora Dio, al ni en nia fragileco,
por ke ni,
memorante la sanktan Dipatrinon,
kun ŝia helpo leviĝu el niaj pekoj.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium,
ut,
qui sanctæ Dei Genetrícis memóriam ágimus,
intercessiónis eius auxílio a nostris iniquitátibus resurgámus.
Per Dóminum.
(4)
Helpu al ni,
ni petas Vin, Dio,
la laŭdinda porpeto de la sankta Virgulino Maria,
ke ni,
liberigitaj de ĉiuj danĝeroj,
trovu la ĝojon en Via paco.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Adiuvet nos,
quæsumus, Dómine,
beátæ Maríæ semper Vírginis intercéssio veneránda,
et a cunctis perículis absolútos
in tua fáciat pace gaudére.
Per Dóminum.
(5)
Memorante la sanktan Virgulinon Maria
ni petas Vin, Dio,
ke Vi pridonacu ankaŭ nin el la pleno de Via graco.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Sanctíssimæ venerántibus Vírginis Maríæ memóriam gloriósam,
ipsíus nobis, quæsumus, Dómine, intercessióne concéde,
ut de plenitúdine grátiæ tuæ nos quoque mereámur accípere.
Per Dóminum.
(6)
Ĉiopova Dio,
Viaj fideluloj gajas pri la memoro de la sankta Virgulino Maria.
Pro ŝia porpeto Vi surtere liberigu nin de ĉiu malbono,
kaj enĉiele donacu al ni la eternajn ĝojojn.
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Concéde, quæsumus, omnípotens Deus,
ut fidéles tui,
qui sub sanctíssimæ Vírginis Maríæ patrocínio lætántur,
eius pia intercessióne a cunctis malis liberéntur in terris,
et ad gáudia ætérna perveníre mereántur in cælis.
Per Dóminum.
FINA VOKO
Ni benu la Eternulon.
Al Dio estu danko.
