Esperante Adoru

Esperanto Unua paĝo || A - Z | Adoru | Biblio | Breviero | Meslibro | Traktatoj | Trezorejo | | | |

Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon



printebla versio
Strukturo de la Breviero

3a de februaro: Ansgaro ☐


Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Februaro > 3. Ansgaro
Stato: 2020-07-24


Memoro libervola:


Sankta Ansgaro


Episkopo



Natus est in Gallia initio sæculi IX et in monasterio Corbeiensi educatus. Anno 826 Daniam petiit ad fidem prædicandam, sed parvo cum fructu; tamen meliorem sortem habuit in Suecia. Episcopus Hamburgi electus et a Gregorio IV confirmatus, legatus deputatus est pro Dania et Suecia. Multas sustinuit difficultates in opere evangelizationis, sed forti animo eas superavit. Mortuus est anno 865.

Sankta Ansgaro, Hamburgo (fone: Sankta Miĥaelo) • fotis: Claus-Joachim Dickow • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA



Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj

PREĜO


###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Deus,
qui ad multas illuminándas gentes beátum Ansgárium epíscopum míttere voluísti,
eius nobis intercessióne concéde,
ut in tuæ veritátis luce iúgiter ambulémus.
Per Dóminum.



HORO DE LA LEGAĴOJ


Dua Legaĵo – Vaticanum II


El la dekreto «Ad gentes» de la Dua Vaikana Koncilio, pri la misia agado de la eklezio

La misteron de Kristo oni prediku fidinde

Quamvis cuílibet discípulo Christi onus fídei disseminándæ pro parte sua incúmbat, Christus Dóminus semper e número discipulórum vocat quos vult ipse, ut sint cum illo et ut mittat eos géntibus prædicáre.

Quare per Spíritum Sanctum, qui charísmata prout vult ad utilitátem dívidit, vocatiónem missionáriam in córdibus singulórum inspírat, simúlque in Ecclésia súscitat institúta, quæ munus evangelizatiónis ad totam Ecclésiam pértinens tamquam próprium offícium suscípiant.

Speciáli enim vocatióne signántur, qui cóngrua naturáli índole præditi, dótibus et ingénio idónei, paráti sunt ad opus missionále suscipiéndum, sive autóchtones sive éxteri: sacerdótes, religiósi, láici. A legítima auctoritáte missi, fide et obœdiéntia ad eos, qui longe sunt a Christo, éxeunt, segregáti in opus ad quod assúmpti sunt tamquam minístri Evangélii, ut fiat oblátio géntium accépta et sanctificáta in Spíritu Sancto.

At vero Deo vocánti homo respondére debet tali modo, ut carni et sánguini non acquiéscens totum sese devínciat óperi Evangélii. Hoc autem respónsum dari nequit nisi Spíritu Sancto incitánte et roboránte.

Missus enim intrat in vitam et missiónem eius, qui semetípsum exinanívit formam servi accípiens. Ideo parátus esse debet ad vitam stare vocatióni suæ, renuntiáre sibi et ómnibus quæ hucúsque sua hábuit, et ómnibus ómnia sese fácere.

Annúntians Evangélium in géntibus, cum fidúcia notum fáciat mystérium Christi, pro quo legatióne fúngitur, ita ut in ipso áudeat, prout opórtet, loqui, scándalum crucis non erubéscens.

Vestígia premens Magístri sui, mitis et húmilis corde, maniféstet iugum eius suáve esse et onus leve.

Vita revéra evangélica, in multa patiéntia, in longanimitáte, in suavitáte, in caritáte non ficta testimónium reddat Dómino suo, si necésse est, usque ad sánguinis effusiónem.

Virtútem et fortitúdinem a Deo impetrábit, ut cognóscat in multo experiménto tribulatiónis et altíssimæ paupertátis abundántiam esse gáudii.


Originala teksto: Vaticanum secundum, Ad gentes, Nn. 23-24

Dua Responsorio


Se mi predikas la evangelion, mi havas nenion, pri kio fieri; ĉar neceseco kuŝas sur mi; ĉar ve al mi, se mi ne predikus la evangelion!

Se mi predikas la evangelion, mi havas nenion, pri kio fieri; ĉar neceseco kuŝas sur mi; ĉar ve al mi, se mi ne predikus la evangelion!

Mi fariĝis ĉio al ĉiuj, por ke mi nepre savu kelkajn.

Ve al mi, se mi ne predikus la evangelion!

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Se mi predikas la evangelion, mi havas nenion, pri kio fieri; ĉar neceseco kuŝas sur mi; ĉar ve al mi, se mi ne predikus la evangelion! – el 1 Kor 9, 16.22


supren al la komenco de la paĝo