| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
|
printebla versio
Strukturo de la Breviero |
17a de februaro: Sep Fondintoj ☐
Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Februaro > 17. Sep Fondintoj
Stato: 2020-07-24
Memoro libervola (aŭ por eventuala kunmemorado):
Sep Sanktaj Fondintoj de la Servitoj
Fondintoj de ordeno
Septem viri Florentiæ nati, prius vitam eremiticam duxerunt in monte Senario, beatam Mariam Virginem præsertim venerantes. Per totam Tusciam deinde prædicantes, instituerunt Ordinem Servorum beatæ Mariæ Virginis, quem Sedes Apostolica anno 1304 approbavit. Eorum memoria hac die celebratur, qua S. Alexius Falconieri, unus ex septem, dicitur obiisse anno 1310.
Baziliko Santissima Annunziata, Florenzo • fotis: Max_Ryazanov • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA
Komunaj Tekstoj > Ordenanoj
PREĜO
###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Beatórum fratrum, Dómine, pietátem nobis benígnus infúnde,
qua et Dei Genetrícem sunt devotíssime veneráti,
et tuum ad te pópulum provexérunt.
Per Dóminum.
HORO DE LA LEGAĴOJ
Dua Legaĵo – Legenda
El la fondo-legendo de la Ordeno de la Servantoj de la Virgulino Maria
Fuérunt septem viri multa reveréntia et honóre digni, quos Dómina nostra, velut septem stellas coniúngens, per eórum ánimæ et córporis uniónem, suum et servórum suórum Ordinem inchoávit.
Horum autem nullum, cum nostrum Ordinem introívi, répperi corporáliter supervívere, præter unum, qui frater Aléxius vocabátur. Hunc autem fratrem Aléxium plácuit Dóminæ nostræ usque ad nostra témpora a corpórea morte líberum reserváre, quátenus ipso referénte oríginem nostri Ordinis haberémus. Vita autem dicti fratris Aléxii talis erat, prout experiménto dídici et óculis conspéxi, quod non solum præséntes movébat suo exémplo, verum étiam suæ et sociórum perfectiónis et antedíctæ religiositátis statum approbábat.
Horum status, ántequam corporáliter se unírent, fuit quádruplex.
Primus fuit quantum ad Ecclésiam. Nam eórum áliqui, virginitátem vel castitátem perpétuo serváre statuéntes, nondum matrimónio se ligáverant, álii vero matrimónio iam coniúncti, et álii nihilóminus erant per mortem ŭórum a matrimónio tunc solúti.
Secúndus autem status erat quantum ad civitátis utilitátem. Etenim ista terréna negotiándi et mútuo commutándi secúndum mercantíæ artem erant constitúti. At vero ubi margarítam pretiósam invenérunt, scílicet Ordinem nostrum, non solum ómnia quæ possidébant paupéribus erogábant, verum étiam seípsos Deo et Dóminæ, ad eis fidelíssime serviéndum, voluntáte hílari impendérunt.
Tértius eórum status fuit quantum ad Dóminæ nostræ reveréntiam et honórem. Nam Floréntiæ erat quædam socíetas ad honórem Vírginis Maríæ a longíssimo témpore institúta, quæ, ex sui diuturnitáte et hóminum et mulíerum multitúdine et sanctitáte, nomen maioritátis præ céteris erat consecúta, ita ut speciáliter Socíetas maior Dóminæ nostræ appellabátur. Ex ista prædícti septem viri, velut Dóminæ nostræ præcípui amatóres, ante eórum corporálem uniónem, exstitérunt.
Quartus eórum status fuit quantum ad ánimæ eórum perfectiónem. Deum super ómnia diligébant, et, in eum cuncta quæ per eos fiébant débito órdine dirigéndo, eum in cunctis cogitatiónibus, verbis et opéribus honorábant.
Postquam autem firmo propósito se velle ínvicem corporáliter congregáre divíno spirámine iam firmássent, Dómina nostra ad hoc eos speciáliter inducénte, domos próprias et famílias disposuérunt, famíliis necessária reliquérunt, resíduum vero paupéribus erogárunt. Tandem viros boni consílii, vitæ et exémpli perquiréntes, eis suum concéptum aperuérunt.
Itaque montem Senárium ascendéntes et in eius summitáte quandam domúnculam cóngruam erigéntes, se ad eam corporáliter inhabitándam transtulérunt. Ibi cogitáre incepérunt se non solum ad sanctitátem acquiréndam, sed étiam ut sibi álios aggregándo Ordinem novum per eos a Dómina nostra incéptum augmentárent. Idcírco se ad sibi fratres aggregándos disponéntes, quosdam eórum recepérunt et ita Ordinem nostrum erexérunt. Hoc autem fuit a Dómina nostra principáliter ædificátum, in humilitáte fratrum nostrórum fundátum, ipsórum concórdia fabricátum et paupertáte conservátum.
Originala teksto: Legenda de origine Ordinis Servorum beatæ Mariæ Virginis; en: Monumenta Ord. Serv. B. Mariæ Virginis, 1, 3. 5. 6. 9. 11, pp. 71 ss.
Dua Responsorio
La anaro de la kredantoj estis unukora kaj unuanima. Kaj neniu diris, ke io el lia havaĵo estas propra al li; sed ĉe ili ĉio estis komuna.
La anaro de la kredantoj estis unukora kaj unuanima. Kaj neniu diris, ke io el lia havaĵo estas propra al li; sed ĉe ili ĉio estis komuna.
Ili prenis sian nutraĵon kun ĝojo kaj unueco de koro, laŭdante Dion kaj havante favoron ĉe la tuta popolo.
Kaj neniu diris, ke io el lia havaĵo estas propra al li; sed ĉe ili ĉio estis komuna.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
La anaro de la kredantoj estis unukora kaj unuanima. Kaj neniu diris, ke io el lia havaĵo estas propra al li; sed ĉe ili ĉio estis komuna. – Ago 4, 32; el Ago 2, 46-47
MATENA LAŬDO
Antifono por la Laŭdkanto de Zeĥarja (Benedictus)
¶ Jen, kiel bone kaj ĉarme estas,
se fratoj vivas kune! – Psa 133,1
