| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
|
printebla versio
Strukturo de la Breviero |
20a de majo: Bernardeno el Sieno ☐
Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Majo > 20. Bernardeno el Sieno
Stato: 2020-07-21
Memoro libervola:
Sankta Bernardeno el Sieno
Sacerdoto
Natus est Massæ (Massa Marittima) in Tuscia anno 1380; inter Fratres Minores adscriptus et sacerdotio initiatus, munus prædicationis per totam Italiam exercuit magno cum animarum fructu. Devotionem erga sanctissimum Iesu Nomen propagavit; de studio et disciplina in suo Ordine provehendis optime meritus, tractatus etiam theologicos scripsit. Mortuus est Aquilæ anno 1444.
Katedralo, Sieno • fotis: Luca Aless • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA
Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Odenanoj
PREĜO
###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.
Deus,
qui beáto Bernardíno presbýtero sancti nóminis Iesu amórem exímium tribuísti,
eius méritis precibúsque concéde,
ut spíritus nos semper tuæ dilectiónis accéndat.
Per Dóminum.
HORO DE LA LEGAĴOJ
Dua Legaĵo – Bernardinus Senensis
El la predikoj de la sankta sacerdoto Bernardeno el Sieno
Nomen Iesu est splendor prædicántium, eo quod luminóso splendóre annuntiáre et audíre fáciat verbum suum. Et unde putas in toto orbe tanta et tam súbita atque fervens fídei lŭ, nisi de prædicáto Iesu? Nonne et huius nóminis luce ac sapóre Deus nos vocávit in admirábile lumen suum? Quibus illuminátis, et in lúmine isto vidéntibus lumen, mérito Apóstolus dicat: Erátis aliquándo ténebræ, nunc autem lŭ in Dómino: ut fílii lucis ambuláte.
Proínde hoc nomen declarári debet ut lúceat, non latére. Nec tamen in prædicatióne proférri debet corde sórdido vel ore pollúto, sed in vase recondéndum et proferéndum elécto.
Unde Dóminus de Apóstolo ait: Vas, inquit, electiónis est mihi iste, ut portet nomen meum coram géntibus et régibus et fíliis Israel. Vas, inquit, electiónis, ubi liquor dulcíssimus venális expósitus, ut próvocet ad bibéndum, dum rútilat et splendéscit in vasis eléctis: ut portet, inquit, nomen meum.
Nam sicut igne succénso, purgátis agris, consúmitur aríditas et inutílitas véprium et spinárum, et sicut in ortu solárium radiórum, pulsis ténebris, látitant fures, noctívagi fossorésque domórum; sic lingua Pauli pópulis prædicánte, velut magno tonítruo perstrepénte, velut igne veheméntius irruénte, velut sole clárius oriénte, consumebátur infidélitas, disperíbat fálsitas, elucescébat véritas, ad instar ceræ veheméntis ignis incéndio liquefáctæ.
Nomen enim Iesu circumferébat verbis, epístolis, miráculis et exémplis. Laudábat enim nomen Iesu assídue et collaudábat illud in confessióne.
Hoc ínsuper nomen coram régibus et géntibus et fíliis Israel portábat Apóstolus tamquam lumen et illuminábat pátrias, et clamábat ubíque illud: Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Abiciámus ergo ópera tenebrárum et induámur arma lucis. Sicut in die honéste ambulémus. Et monstrábat ómnibus lucérnam ardéntem atque lucéntem super candelábrum, annúntians in omni loco Iesum, et hunc crucifíxum.
Proínde Ecclésia, Christi sponsa, semper eius testimónio fulta, iúbilat cum Prophéta, dicens: Deus, docuísti me a iuventúte mea, et usque nunc pronuntiábo mirabília tua, scílicet semper. Prophéta quoque ad hoc exhortátur, dicens: Cantáte Dómino et benedícite nómini eius, annuntiáte de die in diem salutáre eius, id est Iesum salvatórem eius.
Originala teksto: Bernardinus Senensis, Sermo 49, De glorioso Nomine Iesu Christi, cap. 2; en: Opera omnia, 4, 505-506
Dua Responsorio
Mi daŭre laŭdos Vin en miaj kantoj. Mi benos Vian nomon.
Mi daŭre laŭdos Vin en miaj kantoj. Mi benos Vian nomon.
Mi ĝojos kaj triumfos pro Vi. Mi kantos Vian nomon, ho Vi Plejalta.
Mi benos Vian nomon.
Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.
Mi daŭre laŭdos Vin en miaj kantoj. Mi benos Vian nomon. – kp. Sir 51, 12.10; Psa 9, 3
