printebla versio Strukturo de la Breviero

25a de majo: Beda la Honorinda ☐

Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Majo > 25. Beda la Honorinda

Memoro libervola:

Sankta Beda la Honorinda

Sacerdoto, Doktoro de la Eklezio

Natus est in territorio monasterii Wiremuthensis anno 673; a sancto Benedicto Biscop educatus, monasterio nomen dedit et, sacerdotio initiatus, docens et scribens ministerium implevit. Opera theologica et historica composuit, traditionem Patrum secutus et sacram Scripturam explicans. Mortuus est anno 735.

---

Komunaj Tekstoj > Doktoroj de la Eklezio
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Ordenanoj

PREĜO

###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Deus,
qui Ecclésiam tuam beáti Bedæ, presbýteri, eruditióne claríficas,
fámulis tuis concéde propítius,
et eius semper illustrári sapiéntia, et méritis adiuvári.
Per Dóminum.

HORO DE LA LEGAĴOJ

Dua Legaĵo – Cuthbert

El la letero de Kutberto pri la morto de Beda la Honorinda

Mi deziras vidi Kriston
Cum venísset tértia féria ante Ascensiónem Dómini, Beda cœpit veheméntius ægrotáre in anhélitu, et módicus tumor in pédibus appáruit. Totum autem illum diem docébat et hiláriter dictábat; et nonnúmquam inter ália dixit: «Díscite cum festinatióne, néscio quámdiu subsístam, et si post módicum tollat me Factor meus». Nobis autem videbátur quod suum éxitum bene sciret; et sic noctem in gratiárum actióne pérvigil dŭit.

Mane illucescénte, id est, féria quarta, præcépit diligénter scribi quæ cœperámus; et hoc fécimus usque ad tértiam horam. A tértia autem hora ambulávimus cum relíquiis sanctórum, ut consuetúdo diéi illíus poscébat; unus vero erat ex nobis cum illo, qui dixit illi: «Adhuc, magíster dilectíssime, capítulum unum de libro, quem dictásti, deest; videtúrne tibi diffícile plus te interrogári?». At ille: «Fácile est, inquit, áccipe tuum cálamum et témpera, et festinánter scribe». Quod ille fecit.

Nona autem hora dixit mihi: «Quædam pretiósa in mea capsélla hábeo, id est, piper, orária et incénsa; curre velóciter, et presbýteros nostri monastérii adduc ad me, ut et ego munúscula, quália Deus donávit, illis distríbuam». Et præséntibus illis locútus est ad eos, unumquémque monens et óbsecrans pro ipso Missas celebráre, et oratiónes diligénter fácere, quod illi libénter spopondérunt.

Lugébant autem et flébant omnes, máxime quod díxerat quia æstimáret quod fáciem eius ámplius non multum in hoc sæculo essent visúri. Gaudébant autem de eo quod dixit: «Tempus est (si sic Factóri meo vidétur) ut revértar ad eum qui me fecit, qui me creávit, qui me, quando non eram, ex níhilo formávit. Multum tempus vixi, bene mihi pius iudex vitam meam prævídit: tempus resolutiónis meæ instat, quia cúpio dissólvi et esse cum Christo; étenim ánima mea desíderat regem meum Christum in decóre suo vidére». Sed et ália multa ad ædificatiónem nostram locútus, in lætítia diem usque ad vésperam dŭit.

Et præfátus puer Wiberth adhuc dixit: «Magíster dilécte, adhuc una senténtia non est rescrípta». At ille: «Scribe, inquit, cito». Post módicum dixit puer: «Modo senténtia descrípta est». Ille autem: «Bene, ait, veritátem dixísti: consummátum est. Accipe caput meum in manus tuas, quia multum me deléctat sedére ex advérso loci sancti mei, in quo oráre solébam, ut et ego sedens Patrem meum invocáre possim».

Et sic in paviménto suæ cásulæ decántans: «Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto», cum Spíritum Sanctum nominásset, spíritum e córpore exhalávit últimum; atque (ut sine dúbio credéndum est) pro eo quod hic semper devotíssimus in Dei láudibus laboráverat, ad gáudia desideriórum cæléstium migrávit.

Dua Responsorio

Dum la tuta tempo de mia vivo en la monaĥejo, mi strebis mediti pri la Sanktaj Skriboj, obei la ordonojn de la regulo, kaj kanti la horojn de la eklezio. Ĉiam estis doĉe al mi aŭ lerni aŭ instrui aŭ skribi.

Dum la tuta tempo de mia vivo en la monaĥejo, mi strebis mediti pri la Sanktaj Skriboj, obei la ordonojn de la regulo, kaj kanti la horojn de la eklezio. Ĉiam estis doĉe al mi aŭ lerni aŭ instrui aŭ skribi.

Kiu faros la ordonojn de Dio kaj instruos ilin, tiu estos nomata granda en la regno de la ĉielo.

Ĉiam estis doĉe al mi aŭ lerni aŭ instrui aŭ skribi.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Dum la tuta tempo de mia vivo en la monaĥejo, mi strebis mediti pri la Sanktaj Skriboj, obei la ordonojn de la regulo, kaj kanti la horojn de la eklezio. Ĉiam estis doĉe al mi aŭ lerni aŭ instrui aŭ skribi. – kp. Mat 5, 19