Esperante Adoru

Esperanto Unua paĝo || A - Z | Adoru | Biblio | Breviero | Meslibro | Traktatoj | Trezorejo | | | |

Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon



printebla versio
Strukturo de la Breviero

19a de aŭgusto: Johano Eudes ☐


Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Aŭgusto > 19. Johano Eudes
Stato: 2020-07-19


Memoro libervola:


Sankta Johano Eudes


Sacerdoto



Natus est in diœcesi Sagiensi (Séez) in Gallia anno 1601; sacerdotio initiatus, per plures annos prædicationi in parœciis incubuit. Ut optimi sacerdotes instituerentur in seminariis et mulieres periclitantes in vita christiana firmarentur, Congregationes instituit. Devotionem erga Iesu et Mariæ Corda maxime fovit. Mortuus est anno 1680.

Preĝejo de S-ta Petro, Kaeno (Caen) • fotis: AnaMary18 • rekte el Wikimedia Commons • CC-Licenco: BY-SA



Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Ordenanoj


PREĜO


###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Deus,
qui beátum Ioánnem presbýterum ad annuntiándum investigábiles Christi divítias mirabíliter elegísti,
da nobis, eius exémplis et mónitis, ut in tua sciéntia crescéntes, secúndum Evangélii lumen fidéliter conversémur.
Per Dóminum.



HORO DE LA LEGAĴOJ


Dua Legaĵo – Ioannes Eudes


El la traktato de la sankta sacerdoto Johano Eudes pri la admirinda koro de Jesuo

Fonto de la savo kaj de la vera vivo

Te rogo ut cógites Dóminum nostrum Iesum Christum tuum esse verum caput, et te unum ex eius membris. Ipse tibi est sicut membris caput; ómnia sua, tua sunt: spíritus, cor, corpus, ánima omnésque facultátes, quibus ómnibus tibi uténdum est quasi tibi própria sint ut, ei sérviens, eum laudes, ames et glorífices. Tu autem ipsi es sicut membrum cápiti, quaprópter veheménter ipse optat ómnibus tuis facultátibus uti, quasi eius sint, ad Patri serviéndum eúmque glorificándum.

At non tantum ipse tibi est, sed vult étiam in te esse, in te vivens et dóminans sicut caput vivit et regnat in suis membris. Vult autem ut quidquid in eo est vivat et dominétur in te: eius spíritus in tuo spíritu, eius cor in tuo corde, omnes facultátes eius ánimi in tui ánimi facultátibus, ita ut in te adimpleántur hæc verba: Glorificáte et portáte Deum in córpore vestro, et vita Iesu manifestétur in vobis. Nec tantum tu es Dei Fílio, sed in ipso esse debes quemádmodum membra sunt in cápite. Quidquid in te est, in ipsum inseréndum est, vitámque ab eo excípere atque ab eo regi debes. Nulla erit tibi vera vita nisi in eo, qui unus est fons veræ vitæ; extra eum enim nónnisi mortem et intéritum invénies. Princípium sit ipse únicum tuórum mótuum, actiónum et vírium vitæ tuæ; de ipso et propter ipsum tibi vivéndum est, ut illa adímpleas verba: Nemo enim nostrum sibi vivit et nemo sibi móritur; sive enim vívimus Dómino vívimus, sive mórimur Dómino mórimur. Sive ergo vívimus sive mórimur, Dómini sumus. In hoc enim Christus mórtuus est et resurréxit, ut et mortuórum et vivórum dominétur. Unum dénique es cum ipso Iesu, sicut membra unum sunt cum cápite, ideóque unum debes cum eo spíritum habére, unam ánimam, unam vitam, unam voluntátem, unum consílium, unum cor. Et ipse tuus esse debet spíritus, cor, amor, vita omnéque tuum. Magna vero hæc oríginem in christifidéli ducunt a baptísmo, augéntur et corroborántur per confirmatiónem atque bonum exercítium ceterárum gratiárum, quæ a Deo ipsi participántur et per sanctam eucharístiam summópere perficiúntur.


Originala teksto: Ioannes Eudes, Tractatus De admirabili corde Iesu, Lib. 1, 5; en: Opera omnia 6, 107. 113-115

Dua Responsorio


Por tio Kristo mortis kaj viviĝis, por esti Sinjoro de la mortintoj kaj de la vivantoj. Ĉu ni vivas do, aŭ mortas, al la Sinjoro ni apartenas.

Por tio Kristo mortis kaj viviĝis, por esti Sinjoro de la mortintoj kaj de la vivantoj. Ĉu ni vivas do, aŭ mortas, al la Sinjoro ni apartenas.

Neniu el ni vivas al si mem, kaj neniu mortas al si mem. Ĉar se ni vivas, ni vivas al la Sinjoro, kaj se ni mortas, ni mortas al la Sinjoro.

Ĉu ni vivas do, aŭ mortas, al la Sinjoro ni apartenas.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Por tio Kristo mortis kaj viviĝis, por esti Sinjoro de la mortintoj kaj de la vivantoj. Ĉu ni vivas do, aŭ mortas, al la Sinjoro ni apartenas. – el Rom 14, 7-9



supren al la komenco de la paĝo