printebla versio Strukturo de la Breviero

6a de oktobro: Bruno ☐

Breviero > Tagoj laŭ la Kalendaro > Oktobro > 6. Bruno

Memoro libervola:

Bruno

Sacerdoto

Coloniæ Agrippinæ (Köln) natus est circa annum 1035; Parisiis educatus et sacerdotio auctus disciplinas theologicas docuit; sed vitam solitariam desiderans, monasterium fundavit Carthusianorum. Urbanum papam II, a quo vocatus erat, adiuvit in Ecclesiæ necessitatibus. Mortuus est apud Scylacium in Calabria anno 1101.

---

Komunaj Tekstoj > Paŝtistoj
aŭ:
Komunaj Tekstoj > Ordenanoj

PREĜO

###
Pri tio ni petas per nia Sinjoro Jesuo Kristo, Via Filo,
kiu vivas kaj regas kun Vi en unueco kun la Sankta Spirito,
Dio en ĉiuj jarcentoj. Amen.

Deus,
qui sanctum Brunónem ad serviéndum tibi in solitúdine vocásti,
eius nobis intercessióne concéde,
ut, per huius mundi varietátes, tibi iúgiter vacémus.
Per Dóminum.

HORO DE LA LEGAĴOJ

Dua Legaĵo – Bruno

El letero de la sankta sacerdoto Bruno al siaj filoj kartuzianoj

Mia spirito ĝojkrias en Dio
Cógnito rationábilis et vere laudándæ disciplínæ vestræ inflexíbili rigóre, ex crebra ac dulci relatióne beatíssimi fratris nostri Landowíni; necnon audíto sancto amóre vestro et incessánti stúdio erga ea quæ integritátis et honestátis sunt, exsúltat spíritus meus in Dómino. Vere exsúlto et feror in laudem et gratiárum actiónem Dómino, et tamen amáre suspíro. Exsúlto quidem, ut iustum est, pro increménto frugum vestrárum virtútum, me autem dóleo et erubésco inértem et socórdem iacére in sorde peccatórum meórum.

Gaudéte ergo, fratres mei caríssimi, pro sorte beatitúdinis vestræ et pro larga manu grátiæ Dei in vos. Gaudéte, quia evasístis fluctuántis mundi multímoda perícula et naufrágia. Gaudéte, quia quiétam et tutam statiónem portus secretióris obtinuístis, ad quem cum multi veníre desíderent, multi quoque nonnúllo conátu conténdant, non pervéniunt tamen. Multi vero, postquam potíti fuére, exclúsi sunt, quóniam nulli eórum désuper concéssum est.

Ideo, fratres mei, certum ac probátum sit vobis quod quicúmque hoc optábili usus est bono, si quocúmque modo id amíserit, usque in finem dolébit, si quis respéctus vel cura salútis ánimæ suæ sibi fúerit.

De vobis, dilectíssimis frátribus meis láicis, dico: Magníficat ánima mea Dóminum, quia magnificéntiam misericórdiæ suæ super vos intúeor secúndum intimatiónem prióris vestri et patris amantíssimi, qui multum gloriátur pro vobis et gaudet. Gaudeámus et nos quóniam cum sciéntiæ litterárum expértes sitis, potens Deus dígito suo inscríbit in córdibus vestris non solum amórem, sed et notítiam sanctæ legis suæ. Opere enim osténditis quid amátis, quidve nostis. Nam cum obœdiéntiam veram cum omni cautéla et stúdio observátis, maniféstum est vos sapiénter légere ipsum fructum suavíssimum et vitálem Scriptúræ divínæ.

Dua Responsorio

Ho, se mi havus flugilojn de kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus. Malproksimen mi foriĝus, mi ekloĝus en dezerto.

Ho, se mi havus flugilojn de kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus. Malproksimen mi foriĝus, mi ekloĝus en dezerto.

Forpasas la mondo kaj ĝia dezirego; sed la plenumanto de la volo de Dio restas por eterne.

Malproksimen mi foriĝus, mi ekloĝus en dezerto.

Gloro al la Patro kaj al la Filo kaj al la Sankta Spirito.

Ho, se mi havus flugilojn de kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus. Malproksimen mi foriĝus, mi ekloĝus en dezerto. – Psa 55, 7-8; 1 Joh 2, 17