| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
reen al la libroj de la Biblio
1 Kaj la Eternulo pretigis grandan fiŝon, ke ĝi englutu Jonan; kaj Jona restis en la interno de la fiŝo dum tri tagoj kaj tri noktoj. 2 Kaj Jona ekpreĝis al la Eternulo, sia Dio, el la interno de la fiŝo. 3 Kaj li diris:
Kiam mi suferis, mi vokis al la Eternulo,
Kaj Li respondis al mi;
El la ventro de Ŝeol mi kriis,
Kaj Vi aŭskultis mian voĉon.
4 Vi ĵetis min en la profundegon, en la internon de la maro,
Kaj fluego min ĉirkaŭis;
Ĉiuj Viaj ondegoj kaj ondoj iris super min.
5 Kaj mi pensis: Mi estas forpuŝita de antaŭ Viaj okuloj;
Tamen mi rigardos ankoraŭ Vian sanktan templon.
6 Ĉirkaŭis min akvo ĝis la animo;
Abismo min ĉirkaŭis;
Junko kovris mian kapon.
7 Mi falis malsupren ĝis la fundamento de la montoj;
La tero baris min por ĉiam per siaj rigliloj;
Sed Vi, ho Eternulo, mia Dio, elirigis mian vivon el la pereo.
8 Kiam mia animo senfortiĝis en mi, mi rememoris la Eternulon;
Kaj mia preĝo alvenis al Vi en Vian sanktan templon.
9 Tiuj, kiuj servas al vantaĵoj,
Senigas sin je favorkoreco.
10 Sed mi kun danka voĉo alportos al Vi oferon;
Kion mi promesis, tion mi plenumos;
Savo estas ĉe la Eternulo.
11 Kaj la Eternulo ordonis al la fiŝo, kaj ĝi elvomis Jonan sur la sekteron.
Libro: Jona
<< Ĉapitro: 2 >>
1 Kaj la Eternulo pretigis grandan fiŝon, ke ĝi englutu Jonan; kaj Jona restis en la interno de la fiŝo dum tri tagoj kaj tri noktoj. 2 Kaj Jona ekpreĝis al la Eternulo, sia Dio, el la interno de la fiŝo. 3 Kaj li diris:
Kiam mi suferis, mi vokis al la Eternulo,
Kaj Li respondis al mi;
El la ventro de Ŝeol mi kriis,
Kaj Vi aŭskultis mian voĉon.
4 Vi ĵetis min en la profundegon, en la internon de la maro,
Kaj fluego min ĉirkaŭis;
Ĉiuj Viaj ondegoj kaj ondoj iris super min.
5 Kaj mi pensis: Mi estas forpuŝita de antaŭ Viaj okuloj;
Tamen mi rigardos ankoraŭ Vian sanktan templon.
6 Ĉirkaŭis min akvo ĝis la animo;
Abismo min ĉirkaŭis;
Junko kovris mian kapon.
7 Mi falis malsupren ĝis la fundamento de la montoj;
La tero baris min por ĉiam per siaj rigliloj;
Sed Vi, ho Eternulo, mia Dio, elirigis mian vivon el la pereo.
8 Kiam mia animo senfortiĝis en mi, mi rememoris la Eternulon;
Kaj mia preĝo alvenis al Vi en Vian sanktan templon.
9 Tiuj, kiuj servas al vantaĵoj,
Senigas sin je favorkoreco.
10 Sed mi kun danka voĉo alportos al Vi oferon;
Kion mi promesis, tion mi plenumos;
Savo estas ĉe la Eternulo.
11 Kaj la Eternulo ordonis al la fiŝo, kaj ĝi elvomis Jonan sur la sekteron.
