| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
reen al la libroj de la Biblio
1 Ne deziru amason da infanoj, kiuj ne taŭgas,
kaj ne ĝoju pri filoj malpiaj.
2 Se vi eĉ havas multajn, ne ĝoju pri ili,
se ili ne timas antaŭ la Sinjoro.
3 Ne fidu, ke ili daŭre vivos,
kaj ne konfidu je ilia multnombreco.
Prefere unu, [kiu timas antaŭ la Sinjoro], ol mil aliaj.
Prefere morti sen infanoj, ol havi infanojn malpiajn.
4 Ĉar pro unu saĝa viro plu ekzistas la urbo,
sed tribo da senleĝuloj pereas.
5 Multon tian vidis mia okulo,
kaj eĉ pli ol tion aŭdis mia orelo.
6 En kunveno de pekuloj ekbrulis la fajro,
kaj kontraŭ peka popolo ekflamis Lia kolero.
7 Li ne pardonis la gigantojn de la pratempo,
kiuj ribelis kun sia tuta forto.
8 Kaj Li ne indulgis la najbarojn de Lot,
kiujn Li abomenis pro ilia malhumileco.
9 Kaj Li ne kompatis popolon anatemitan,
tiujn, kiuj estis elpelitaj pro iliaj pekoj,
10 nek la sescent mil piedirantojn,
kiuj estis ekstermitaj pro la malmoleco de ilia koro.
11 Se eĉ nur unu havas malmolan nukon,
estus mirige, se li restus senpuna;
ĉar Li konas pardonemon kaj koleron:
Li riĉe pardonas, sed Li ankaŭ verŝas Sian koleron.
12 Kiel granda estas Lia pardonemo, tiel granda estas ankaŭ Lia severeco;
Li juĝas ĉiun homon laŭ ties faroj.
13 Ne eskapas la pekulo kun sia rabakiraĵo,
kaj la atendoj de la piulo ne estos vanaj.
14 Kiu bonfaras, al tiu Li rekompencos;
ĉiu ricevos laŭ siaj faroj.
15 [La Sinjoro obstinigis Faraonon, kiu Lin ne rekonis,
por ke Liaj faroj fariĝu konataj sub la ĉielo.]
16 [Al la tuta kreitaro Lia kompato estas konata,
kaj Sian lumon kaj Sian mallumon Li donis al la homoj.]
17 Ne diru: Mi min kaŝos antaŭ la Sinjoro!
En la alteco, kiu memoros pri mi?
En ĉi tiu amaso mi ne rekoniĝos:
kio mi ja estas en tiu ĉi nemezurebla kreaĵaro?
18 Ĉar jen: la ĉielo, kaj la plej alta ĉielo,
la abismo kaj la tero skuiĝas pro Lia rigardo.
19 La montoj kaj la fundamentoj de la tero terure tremas,
se Li ilin alrigardas.
20 Sed pri ĉi tio neniu pripensas;
kiu meditas pri siaj vojoj?
21 Tempeston neniu homo povas vidi;
kion ĝi faras, tio estas plejparte kaŝita.
22 Agojn de justeco: kiu anoncas?
Kiu atendas ilin? La interligo estas malproksima.
23 Tiel en sia koro pensas malsaĝulo,
sensciulo, sencelulo pensas tiajn stultaĵojn.
24 Aŭskultu al mi, infano mia, kaj lernu kompreni,
kaj turnu vian koron al miaj vortoj.
25 Plej detale mi instruos
kaj scion mi donos tre precize.
26 De la komenco la Sinjoro kreis Siajn laborojn
kaj de la kreado Li donis al ĉiuj ilian lokon.
27 Por eterne Li ordigis Siajn laborojn,
kaj iliajn elementojn Li fiksis laŭ ilia naturo;
al ili mankas nenio kaj ili ne laciĝas
kaj siajn laborojn neniam ili demetas.
28 Sian proksimulon ili ne premas
kaj ĝis eterne ili ne malobeas al Lia parolo.
29 Poste la Sinjoro suben rigardis al la tero,
kaj plenigis ĝin per Siaj bonaĵoj.
30 Per ĉiuj vivantaĵoj Li kovris ĝian vizaĝon,
kaj al ĝi ili revenas.
Libro: Siraĥido
<< Ĉapitro: 16 >>
1 Ne deziru amason da infanoj, kiuj ne taŭgas,
kaj ne ĝoju pri filoj malpiaj.
2 Se vi eĉ havas multajn, ne ĝoju pri ili,
se ili ne timas antaŭ la Sinjoro.
3 Ne fidu, ke ili daŭre vivos,
kaj ne konfidu je ilia multnombreco.
Prefere unu, [kiu timas antaŭ la Sinjoro], ol mil aliaj.
Prefere morti sen infanoj, ol havi infanojn malpiajn.
4 Ĉar pro unu saĝa viro plu ekzistas la urbo,
sed tribo da senleĝuloj pereas.
5 Multon tian vidis mia okulo,
kaj eĉ pli ol tion aŭdis mia orelo.
6 En kunveno de pekuloj ekbrulis la fajro,
kaj kontraŭ peka popolo ekflamis Lia kolero.
7 Li ne pardonis la gigantojn de la pratempo,
kiuj ribelis kun sia tuta forto.
8 Kaj Li ne indulgis la najbarojn de Lot,
kiujn Li abomenis pro ilia malhumileco.
9 Kaj Li ne kompatis popolon anatemitan,
tiujn, kiuj estis elpelitaj pro iliaj pekoj,
10 nek la sescent mil piedirantojn,
kiuj estis ekstermitaj pro la malmoleco de ilia koro.
11 Se eĉ nur unu havas malmolan nukon,
estus mirige, se li restus senpuna;
ĉar Li konas pardonemon kaj koleron:
Li riĉe pardonas, sed Li ankaŭ verŝas Sian koleron.
12 Kiel granda estas Lia pardonemo, tiel granda estas ankaŭ Lia severeco;
Li juĝas ĉiun homon laŭ ties faroj.
13 Ne eskapas la pekulo kun sia rabakiraĵo,
kaj la atendoj de la piulo ne estos vanaj.
14 Kiu bonfaras, al tiu Li rekompencos;
ĉiu ricevos laŭ siaj faroj.
15 [La Sinjoro obstinigis Faraonon, kiu Lin ne rekonis,
por ke Liaj faroj fariĝu konataj sub la ĉielo.]
16 [Al la tuta kreitaro Lia kompato estas konata,
kaj Sian lumon kaj Sian mallumon Li donis al la homoj.]
17 Ne diru: Mi min kaŝos antaŭ la Sinjoro!
En la alteco, kiu memoros pri mi?
En ĉi tiu amaso mi ne rekoniĝos:
kio mi ja estas en tiu ĉi nemezurebla kreaĵaro?
18 Ĉar jen: la ĉielo, kaj la plej alta ĉielo,
la abismo kaj la tero skuiĝas pro Lia rigardo.
19 La montoj kaj la fundamentoj de la tero terure tremas,
se Li ilin alrigardas.
20 Sed pri ĉi tio neniu pripensas;
kiu meditas pri siaj vojoj?
21 Tempeston neniu homo povas vidi;
kion ĝi faras, tio estas plejparte kaŝita.
22 Agojn de justeco: kiu anoncas?
Kiu atendas ilin? La interligo estas malproksima.
23 Tiel en sia koro pensas malsaĝulo,
sensciulo, sencelulo pensas tiajn stultaĵojn.
24 Aŭskultu al mi, infano mia, kaj lernu kompreni,
kaj turnu vian koron al miaj vortoj.
25 Plej detale mi instruos
kaj scion mi donos tre precize.
26 De la komenco la Sinjoro kreis Siajn laborojn
kaj de la kreado Li donis al ĉiuj ilian lokon.
27 Por eterne Li ordigis Siajn laborojn,
kaj iliajn elementojn Li fiksis laŭ ilia naturo;
al ili mankas nenio kaj ili ne laciĝas
kaj siajn laborojn neniam ili demetas.
28 Sian proksimulon ili ne premas
kaj ĝis eterne ili ne malobeas al Lia parolo.
29 Poste la Sinjoro suben rigardis al la tero,
kaj plenigis ĝin per Siaj bonaĵoj.
30 Per ĉiuj vivantaĵoj Li kovris ĝian vizaĝon,
kaj al ĝi ili revenas.
