Esperante Adoru

Esperanto Unua paĝo || A - Z | Adoru | Biblio | Breviero | Meslibro | Traktatoj | Trezorejo | | | |

Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon



reen al la libroj de la Biblio


Libro: Siraĥido


<<    Ĉapitro: 11    >>



    1 Saĝeco altigas la kapon de humilulo,
    kaj sidigas lin meze de potenculoj.
    2 Ne laŭdu viron pro lia beleco,
    kaj ne malŝatu homon pro ties aspekto.
    3 Malgranda inter la flugantaĵoj estas la abelo,
    sed ĝia frukto estas kulmino de dolĉeco.
    4 Ne fieru pro la vestoj, kiujn vi portas,
    kaj ne fanfaronu en la tago de gloro;
    ĉar mirindaj estas la agoj de la Sinjoro,
    kaj kaŝitaj por la homoj estas Liaj faroj.
    5 Multaj regantoj eksidis sur la planko,
    dum homo, pri kiu oni ne atentis, ricevis diademon.
    6 Multaj princoj estis profunde malhonorigitaj,
    kaj gloraj personoj transdonitaj en la manon de fremduloj.
    7 Antaŭ prienketado vi ne riproĉu,
    unue informiĝu antaŭ ol vi admonos.
    8 Ne respondu antaŭ aŭskultado,
    kaj ne interrompu meze de parolado.
    9 Pri afero, kiu por vi ne estas grava, ne kverelu,
    kaj ne kune kun pekuloj sidiĝu por juĝado.
    
    10 Infano mia, ne okupiĝu pri tro multe da aferoj!
    Se vi faras tro multe, vi ne restos sen kulpo;
    se vi postkuras, vi ne atingos,
    se vi fuĝas, vi ne eskapos.
    11 Estas homoj, kiuj sin lacigas, penadas, hastas,
    kaj des pli ili malfruiĝas.
    12 Estas mallertuloj, bezonantaj helpon,
    kun nesufiĉe da forto, kaj tro da malriĉo:
    la okuloj de la Sinjoro bonvoleme rigardas ilin,
    kaj levas ilin el ilia humileco.
    13 Li altigas ilian kapon,
    kaj primiras tion multaj.
    14 Bono kaj malbono, vivo kaj morto, malriĉo kaj riĉo:
    ili venas de la Sinjoro.
    15 [Saĝo, kompreno kaj scio de la leĝo venas de la Sinjoro;
    amo kaj la irado laŭ rektaj vojoj venas de Li.]
    16 [Erarado kaj mallumo estas kreitaj por la pekuloj;
    kiuj fieras pri malbono, kun tiuj kunaĝiĝas la malbono.]
    17 La donoj de la Sinjoro al la piulo daŭras,
    kaj Lia graco ĝis eterne prosperigos.
    18 Kelkaj fariĝas riĉaj per obstino kaj havemo,
    kaj tio ĉi estas ilia rekompenco,
    19 ke ili diras: Ripozon mi trovis!
    Nun mi manĝos el miaj posedaĵoj!
    Sed ili ne scias, kiam venos ilia horo,
    kaj ĉe la morto ili ĉion postlasos al aliaj.
    20 Restu ĉe via interligo kaj plenumu ĝin,
    kaj daŭrigu vian laboron ĝis maljunaĝo.
    21 Ne ekmiru pri la agoj de pekulo,
    fidu je la Sinjoro kaj persistu en via penado,
    ĉar estas nur etaĵo en la okuloj de la Sinjoro
    subite riĉigi malriĉulon.
    22 La beno de la Sinjoro estas rekompenco por la piulo,
    kaj en ekmomento Li florigas lian laŭdon.
    23 Ne diru: Kion mi bezonas?
    Kian bonaĵon mi ankoraŭ povos ricevi?
    24 Ne diru: Mi estas memsufiĉa;
    kian malbonon mi ankoraŭ povos suferi?
    25 Dum prospero oni forgesas la malbonon,
    kaj dum malprospero oni forgesas la bonaĵojn.
    26 Estas nur etaĵo por la Sinjoro,
    en la tago de la morto rekompenci al la homo pro ĉiuj ties vojoj.
    27 Unuhora sufero forgesigas ĝuadon,
    kaj ĉe la morto de la homo malkaŝiĝas liaj faroj.
    28 Antaŭ la morto neniun vi nomu feliĉa;
    el la infanoj oni ekkonas la viron.
    
    29 Ne ĉiun homon venigu en vian domon,
    ĉar multaj estas la malicaĵoj de perfidulo.
    30 Logoperdriko en kaĝo: tio estas la koro de malhumilulo,
    kaj kvazaŭ spiono li gvatas vian falon.
    31 Ŝanĝante bonon en malbonon, li embuskas,
    kaj eĉ la plejvaloraĵojn li hontindigas.
    32 El fajrero fariĝas karbofajro;
    pekulo embuskas je sango.
    33 Atentu pri malbonemulo, ĉar li forĝas malbonon;
    neniel li hontindigu vin por eterne.
    34 Se fremdulon vi loĝigas, li konfuzos vin
    kaj fremdigos vin de viaj propraĵoj.


<<    Ĉapitro: 11    >>



supren al la komenco de la paĝo