| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
reen al la libroj de la Biblio
1 Saĝa magistratano edukas sian popolon,
kaj saĝa homo regas ordeme.
2 Laŭ la magistratano de la popolo estas ĝiaj oficistoj,
kaj laŭ la gvidanto de la urbo estas ĉiuj ĝiaj loĝantoj.
3 Reĝo nekapabla pereigas sian popolon,
kaj urbo fariĝas loĝebla pro la scio de la regantoj.
4 La potenco super la tero estas en la mano de la Sinjoro,
kaj ĝustatempe Li estrigas pri ĝi la ĝustan viron.
5 La sukceso de la homo estas en la mano de la Sinjoro,
kaj al la vizaĝo de la leĝisto Li donas Sian brilegon.
6 Ne estu venĝema kontraŭ via proksimulo pro ties malbonagoj,
kaj neniam arbitre agu kontraŭ li.
7 Malhumileco estas malamata de la Sinjoro kaj de la homoj,
kaj maljuston ambaŭ konsideras erara.
8 La regado transiras de popolo al popolo,
dank' al maljusto, malhumileco kaj mono.
9 Kial tiom fieras tiu ĉi polvo kaj cindro?
Jam dum lia vivo, liaj intestoj estas plenaj je putriĝo.
10 Iomete da malsano, kaj la kuracisto konfuziĝas:
hodiaŭ jen reĝo, kaj morgaŭ jam mortinta!
11 Kaj kiam mortas la homo,
li heredas larvojn, fiinsektojn kaj vermojn.
12 La komenco de homa malhumileco estas forgesi la Sinjoron,
kiam la koro sin forturnas de sia Farinto.
13 Ĉar la komenco de malhumileco estas la peko:
kiu alkroĉiĝas al ĝi, tiu pluvas abomenindaĵon.
Tial la Sinjoro faras miraklojn kaj plagojn
kaj batas la pekulojn ĝis neniigo.
14 Tronojn de regantoj la Sinjoro renversis,
kaj mildulojn anstataŭe Li tie sidigis.
15 La Sinjoro elradikigis popolojn,
kaj humilulojn anstataŭe Li plantis.
16 Loĝejojn de popoloj la Sinjoro neniigis,
kaj pereigis ilin ĝis la fundamentoj en la tero.
17 Li elŝiris ilin kaj nuligis,
kaj eĉ la memoron pri ili Li malaperigis.
18 Malhumileco ne apartenas al homoj,
kaj impeta kolero ne decas al idoj de virinoj.
19 Kiuj estas plenhonoraj? Infanoj de homoj.
Kiuj plenhonoraj? Tiuj, kiuj timas antaŭ la Sinjoro.
Kiuj estas senhonoraj? Infanoj de homoj.
Kiuj senhonoraj? Tiuj, kiuj transpaŝas Liajn ordonojn.
20 Honorata meze de siaj fratoj estas ilia gvidanto,
kaj kiuj timas antaŭ la Sinjoro, tiujn honoras li.
21 [Komenco de akceptiĝo ĉe Dio estas timo antaŭ la Sinjoro,
komenco de malaprobiĝo estas obstineco kaj malhumileco.]
22 Riĉulo, famulo aŭ almozulo:
ilia gloro estas la timo antaŭ la Sinjoro.
23 Ne estas juste malŝati prudentan almozulon,
kaj ne decas honori pekulon.
24 Kortegano, juĝisto kaj potenculo estas honorataj,
sed neniu el ili estas pli granda ol timanto antaŭ la Sinjoro.
25 Saĝan sklavon servas liberaj homoj,
sed homo kun kompreno pri tio ne murmuras.
26 Ne saĝumu, se vi devas labori,
ne agu gravule, se vi estas en problemoj.
27 Prefere iu, kiu laboras kaj havas sufiĉe da ĉio,
ol iu, kiu parade promenadas kaj ne havas panon.
28 Infano mia, humile vi laŭdu vin mem,
kaj agnosku la honoron, kiun vi meritas.
29 Se iu pekas kontraŭ si mem: kiu justigos lin?
Kaj kiu honoras iun, kiu malŝatas sin mem?
30 Malriĉulo estas honorata pro sia scio,
kaj riĉulo estas honorata pro sia riĉeco.
31 Kiu jam estis honorata kiel malriĉulo: kiom pli, se li estos riĉa!
Kiu kiel riĉulo jam estis senhonora: kiom pli, se li fariĝos malriĉa!
Libro: Siraĥido
<< Ĉapitro: 10 >>
1 Saĝa magistratano edukas sian popolon,
kaj saĝa homo regas ordeme.
2 Laŭ la magistratano de la popolo estas ĝiaj oficistoj,
kaj laŭ la gvidanto de la urbo estas ĉiuj ĝiaj loĝantoj.
3 Reĝo nekapabla pereigas sian popolon,
kaj urbo fariĝas loĝebla pro la scio de la regantoj.
4 La potenco super la tero estas en la mano de la Sinjoro,
kaj ĝustatempe Li estrigas pri ĝi la ĝustan viron.
5 La sukceso de la homo estas en la mano de la Sinjoro,
kaj al la vizaĝo de la leĝisto Li donas Sian brilegon.
6 Ne estu venĝema kontraŭ via proksimulo pro ties malbonagoj,
kaj neniam arbitre agu kontraŭ li.
7 Malhumileco estas malamata de la Sinjoro kaj de la homoj,
kaj maljuston ambaŭ konsideras erara.
8 La regado transiras de popolo al popolo,
dank' al maljusto, malhumileco kaj mono.
9 Kial tiom fieras tiu ĉi polvo kaj cindro?
Jam dum lia vivo, liaj intestoj estas plenaj je putriĝo.
10 Iomete da malsano, kaj la kuracisto konfuziĝas:
hodiaŭ jen reĝo, kaj morgaŭ jam mortinta!
11 Kaj kiam mortas la homo,
li heredas larvojn, fiinsektojn kaj vermojn.
12 La komenco de homa malhumileco estas forgesi la Sinjoron,
kiam la koro sin forturnas de sia Farinto.
13 Ĉar la komenco de malhumileco estas la peko:
kiu alkroĉiĝas al ĝi, tiu pluvas abomenindaĵon.
Tial la Sinjoro faras miraklojn kaj plagojn
kaj batas la pekulojn ĝis neniigo.
14 Tronojn de regantoj la Sinjoro renversis,
kaj mildulojn anstataŭe Li tie sidigis.
15 La Sinjoro elradikigis popolojn,
kaj humilulojn anstataŭe Li plantis.
16 Loĝejojn de popoloj la Sinjoro neniigis,
kaj pereigis ilin ĝis la fundamentoj en la tero.
17 Li elŝiris ilin kaj nuligis,
kaj eĉ la memoron pri ili Li malaperigis.
18 Malhumileco ne apartenas al homoj,
kaj impeta kolero ne decas al idoj de virinoj.
19 Kiuj estas plenhonoraj? Infanoj de homoj.
Kiuj plenhonoraj? Tiuj, kiuj timas antaŭ la Sinjoro.
Kiuj estas senhonoraj? Infanoj de homoj.
Kiuj senhonoraj? Tiuj, kiuj transpaŝas Liajn ordonojn.
20 Honorata meze de siaj fratoj estas ilia gvidanto,
kaj kiuj timas antaŭ la Sinjoro, tiujn honoras li.
21 [Komenco de akceptiĝo ĉe Dio estas timo antaŭ la Sinjoro,
komenco de malaprobiĝo estas obstineco kaj malhumileco.]
22 Riĉulo, famulo aŭ almozulo:
ilia gloro estas la timo antaŭ la Sinjoro.
23 Ne estas juste malŝati prudentan almozulon,
kaj ne decas honori pekulon.
24 Kortegano, juĝisto kaj potenculo estas honorataj,
sed neniu el ili estas pli granda ol timanto antaŭ la Sinjoro.
25 Saĝan sklavon servas liberaj homoj,
sed homo kun kompreno pri tio ne murmuras.
26 Ne saĝumu, se vi devas labori,
ne agu gravule, se vi estas en problemoj.
27 Prefere iu, kiu laboras kaj havas sufiĉe da ĉio,
ol iu, kiu parade promenadas kaj ne havas panon.
28 Infano mia, humile vi laŭdu vin mem,
kaj agnosku la honoron, kiun vi meritas.
29 Se iu pekas kontraŭ si mem: kiu justigos lin?
Kaj kiu honoras iun, kiu malŝatas sin mem?
30 Malriĉulo estas honorata pro sia scio,
kaj riĉulo estas honorata pro sia riĉeco.
31 Kiu jam estis honorata kiel malriĉulo: kiom pli, se li estos riĉa!
Kiu kiel riĉulo jam estis senhonora: kiom pli, se li fariĝos malriĉa!
