Esperante Adoru

Esperanto Unua paĝo || A - Z | Adoru | Biblio | Breviero | Meslibro | Traktatoj | Trezorejo | | | |

Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon



reen al la libroj de la Biblio


Libro: Siraĥido


<<    Ĉapitro: 13    >>



    1 Kiu ektuŝas peĉon, tiu malpuriĝos,
    kaj kiu rilatas al malhumilulo, similiĝas al li.
    2 Ne levu ŝarĝon tro pezan por vi,
    kaj ne rilatu al homo pli forta kaj pli riĉa ol vi.
    Kiel rilatus poto kun kaldrono?
    Unu ekpuŝo de la kaldrono, kaj ĝi rompiĝus.
    3 Riĉulo faris maljustaĵon, kaj laŭte distrumpetas ĝin.
    Malriĉulo suferas maljustaĵon, kaj petas pri graco.
    4 Se vi estas utila al li, li uzas vin;
    sed se vi subfalas, li delasas vin.
    5 Se vi ion posedas, li eluzas vin,
    kaj malplenigas vin, kaj al li tio neniom ĝenas.
    6 Se li vin bezonas, li flatas vin,
    kaj li alridas kaj esperigas vin;
    li afable parolas kaj demandas: Kion vi bezonas?
    7 Li misuzas vin, dum tio nutras lin,
    ĝis du- aŭ trifoje li malplenigis vin,
    kaj fine li primokas vin.
    Se poste li revidas vin, li vin lasos,
    kaj sian kapon pri vi li skuos.
    8 Atentu, ke li ne erarigu vin,
    kaj ke en via senprudento li ne humiligu vin.
    9 Se potenculo invitas vin, estu diskreta,
    kaj des pli insiste li invitos vin.
    10 Ne trudu vin mem, por ke vi ne estu repuŝita,
    sed ankaŭ ne tenu vin tro distanca, por ne forgesiĝi.
    11 Ne provu konduti kvazaŭ lia egalulo,
    kaj ne fidu liajn multajn dirojn.
    Ĉar per sia vortabundo li vin elprovas
    kaj alridetante vin, li vin pridemandas.
    12 Senkompata li estas, ne kalkulas pri aliaj,
    kaj ne hezitas pri perforto kaj katenoj.
    13 Do estu singarda kaj tre atenta,
    ĉar vi rilatas al via propra faligo.
    14 [Se ankoraŭ dormetante tion ĉi vi aŭdas, vekiĝu!
    Amu la Sinjoro tutan vian vivon,
    kaj alvoku Lin por via saviĝo!]
    15 Ĉio vivanta amas sian similulon,
    kaj ĉiu homo sian proksimulon.
    16 Ĉiu karno ligiĝas al sia propra speco,
    kaj ankaŭ la viro alkroĉiĝas al sia similulo.
    17 Kion komunan havas lupo kun ŝafido?
    Same pekulo kun piulo.
    18 Kiel estus paco inter hieno kaj hundo?
    Kaj kiu paco inter riĉulo kaj senhavulo?
    19 Predaĵo por leonoj estas sovaĝaj azenoj en dezerto,
    kaj malriĉuloj formas paŝtejon por riĉuloj.
    20 Abomenaĵo por malhumilulo estas humileco,
    kaj abomenaĵo por riĉulo estas malriĉulo.
    21 Riĉulon subtenas amikoj, se li ŝanceliĝas,
    humilulon plu puŝas amikoj, se li falas.
    22 Riĉulon multaj helpas, se li stumblas,
    se sensence li parolas, oni justigas lin;
    humilulon oni riproĉas, se li falas,
    se saĝe li parolas, neniu vidas lin stari.
    23 Riĉulo parolas – kaj ĉiuj silentas,
    kaj liajn vortojn oni levas ĝis la nuboj.
    Humilulo parolas – kaj oni diras: Kiu li estas?
    Kaj se li stumblas, oni eĉ puŝas lin.
    
    24 Bona estas riĉeco, kiu ne devenas el peko,
    kaj malbona estas malriĉo, fontanta el malpieco.
    25 La koro de la homo ŝanĝas lian vizaĝon,
    ĉu en bona, ĉu en malbona senco.
    26 Signo de feliĉa koro estas gaja vizaĝo,
    kaj trovi sentencojn kaŭzas penigan pripensadon.


<<    Ĉapitro: 13    >>



supren al la komenco de la paĝo