reen al la libroj de la Biblio

Ĉapitro 1      Ĉapitro 2      Ĉapitro 3      Ĉapitro 4      Ĉapitro 5      Ĉapitro 6      Ĉapitro 7      Ĉapitro 8      Ĉapitro 9      Ĉapitro 10      Ĉapitro 11      Ĉapitro 12      Ĉapitro 13      Ĉapitro 14      Ĉapitro 15      Ĉapitro 16      Ĉapitro 17      Ĉapitro 18      Ĉapitro 19      Ĉapitro 20      Ĉapitro 21      Ĉapitro 22      Ĉapitro 23      Ĉapitro 24      Ĉapitro 25      Ĉapitro 26      Ĉapitro 27      Ĉapitro 28      Ĉapitro 29      Ĉapitro 30      Ĉapitro 31      Ĉapitro 32      Ĉapitro 33      Ĉapitro 34      Ĉapitro 35      Ĉapitro 36      Ĉapitro 37      Ĉapitro 38      Ĉapitro 39      Ĉapitro 40      Ĉapitro 41      Ĉapitro 42      Ĉapitro 43      Ĉapitro 44      Ĉapitro 45      Ĉapitro 46      Ĉapitro 47      Ĉapitro 48      Ĉapitro 49      Ĉapitro 50      Ĉapitro 51

Libro: Siraĥido

<<    Ĉapitro: 27    >>

    1 Pro gajno multaj pekis,
    kaj kiu strebas riĉiĝi, tiu deturnas la okulon.
    2 Kejlo fiksiĝas en fendon meze inter ŝtonoj;
    same inter aĉetado kaj vendado enpremiĝas la peko.
    3 Se vi ne forte staras en timo antaŭ la Sinjoro,
    baldaŭ via domo ruiniĝos.
    4 Ĉe skuado de kribrilo postrestas malpuraĵo,
    same la fatraso de la homo, se oni rezonas pri li.
    5 La forno elprovas la argilaĵojn,
    same la homon oni elprovas, se oni juĝas pri li.
    6 La frukto montras la kvaliton de la arbo,
    same la rezonado la dezirojn de la homa koro.
    7 Ĉar antaŭ la rezonado la homon vi ne laŭdu;
    tio ja estas elprovilo de la homo.
    8 Se justecon vi serĉas, vi ĝin trovos
    kaj vestos ĝin kvazaŭ gloran mantelon.
    9 Birdoj loĝas apud siaj similuloj,
    kaj la vero returniĝas al tiuj, kiuj ĝin faras.
    10 La leono embuskas sian predon,
    same la peko tiujn, kiuj faras maljustaĵon.
    11 La rakontado de piulo ĉiam estas saĝeco,
    la malsaĝulo estas same ŝanĝema kiel la luno.
    12 Se vi estas meze de malsaĝaj homoj, vi atentu la horon,
    sed meze de pensemuloj vi prenu la tempon.
    13 La rakontado de stultuloj estas kolerinda,
    kaj ilia ridado sonas en diboĉa pekado.
    14 La klaĉado de homo, kiu multe ĵuras, hirtigas la harojn,
    kaj pro ilia kverelado oni fermas al si la orelojn.
    15 Sangoverŝado estas la kverelado de la malhumiluloj,
    kaj ilia insultado estas ĉagrena aŭdaĵo.
    
    16 Kiu malkaŝas sekretojn, tiu perdas fidindecon,
    kaj ne plu trovas amikon laŭ sia koro.
    17 Amu la amikon kaj restu fidela je li;
    sed se liajn sekretojn vi malkaŝis, ne plu postkuru lin.
    18 Ĉar kiel homo neniigas sian malamikon,
    tiel same vi neniigis la amikecon de via proksimulo.
    19 Kaj kiel birdon vi lasis eskapi el via mano,
    tiel vi perdis vian proksimulon kaj vi ne plu kaptos lin.
    20 Ne plu postĉasu lin, ĉar li jam estas longe for,
    eskapinte kiel gazelo el la kaptilo.
    21 Ĉar vundon eblas bandaĝi, kaj insulton eblas pardoni,
    sed kiu malkaŝis sekretojn, tiu nenion plu esperu.
    22 Kiu okulsignas, tiu havas malbonan intencon,
    kaj neniu povas deteni lin de tio.
    23 Antaŭ viaj okuloj li parolas dolĉe kaj tre admiras viajn vortojn,
    sed poste li tordas siajn dirojn kaj faligas vin per viaj propraj vortoj.
    24 Multe mi malamas, sed nenion same kiel lin,
    kaj ankaŭ la Sinjoro malamas lin.
    25 Kiu supren ĵetas ŝtonon, tiu trafas sian propran kapon,
    kaj perfida frapo ŝiras vundojn.
    26 Kiu fosas truon, tiu mem enfalos en ĝin,
    kaj kiu starigas kaptilon, tiu kaptiĝas en ĝi.
    27 Se iu faras malbonon, ĝi returniĝas sur lin,
    kaj li eĉ ne scias, de kie ĝi lin trafas.
    28 Mokojn kaj insultojn por la malhumilulo,
    kaj venĝo embuskas lin, kvazaŭ leono.
    29 Kiuj ĝojas pro la falo de piuloj, tiuj en kaptiloj estos mem kaptitaj,
    kaj ankoraŭ antaŭ la morto ĉagreno konsumos ilin.
    30 Venĝemo kaj kolero estas teruraj aferoj;
    nur la pekulo ilin daŭre nutras.

<<    Ĉapitro: 27    >>