| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
reen al la libroj de la Biblio
1 Infanoj miaj, aŭskultu min, vian patron,
kaj faru tiel: tiam vi saviĝos.
2 Ĉar la Sinjoro honorigis la patron ĉe la infanoj
kaj la juĝon de la patrino Li faris deviga por la filoj.
3 Kiu honoras sian patron,
al tiu oni pardonos pekojn,
4 kaj kvazaŭ trezorserĉanto estas tiu,
kiu estimas sian patrinon.
5 Kiu honoras sian patron, tiu havos plezuron de siaj infanoj,
kaj kiam li preĝos, li estos aŭdita.
6 Kiu estimas sian patron, tiu havos longvivecon,
kaj kiu aŭskultas la Sinjoron, tiu respektos sian patrinon.
7 Kiu timas antaŭ la Sinjoro, tiu honoros sian patron
kaj servos siajn gepatrojn kvazaŭ siajn mastrojn.
8 Honoru vian patron en agoj kaj faroj,
por ke lia laŭdo venu sur vin.
9 Ĉar la beno de la patro firmigas la domon de la infanoj,
sed la malbeno de la patrino elradikigas la fundamentojn.
10 Ne gloriĝu pro malhonoro de via patro,
ĉar malhonoro de via patro por vi ne estas gloro.
11 Ĉar la gloro de la homo venas el la honoro, kiun havas lia patro,
kaj hontindaĵo por la infanoj estas patrino malrespektata.
12 Infano, prizorgu vian patron, kiam li estas maljuna,
kaj ne dolorigu lin, dum li vivas.
13 Se eĉ perdiĝas lia kompreno, pardonu al li,
kaj ne malestimu lin, vi, kiu estas ankoraŭ forta.
14 Ĉar bonfaro al via patro ne estos forgesita:
kion pekoj malkonstruas, tion ĝi rekonstruas.
15 En tago de mizero oni pensos pri vi:
kiel la suno brilas sur la glacio, tiel fandiĝos viaj pekoj.
16 Kiu la patron lasas en embaraso, tiu estas kvazaŭ blasfemanto,
kaj la Sinjoro malbenas tiun, kiu kolerigas sian patrinon.
17 Infano mia, kion vi faras, faru ĝin kun mildeco,
kaj vi estos amata de bonaj homoj.
18 Ju pli granda vi estas, des pli humiligu vin,
kaj vi trovos gracon ĉe la Sinjoro.
19 [Multaj estas altaj kaj famegaj,
sed al la humiluloj Li malkaŝas Siajn sekretojn.]
20 Ĉar granda estas la povo de la Sinjoro:
Lin gloras la humiluloj.
21 Ne elserĉu tion, kio estas tro malfacila por vi,
kaj ne esploru tion, kio estas preter via povo.
22 Donu vian atenton al tio, kio estas via tasko,
ĉar la kaŝitaĵojn vi ne bezonas.
23 Ne sensence penadu pri tio, kio senutilas por via laboro,
ĉar jam sin montras al vi pli ol homoj kapablas kompreni.
24 Multajn erarigis ilia troa memfido,
kaj malsanaj pensoj stumbligis ilian menson.
25 [Se vi ne havas pupilojn, vi malhavas lumon,
se vi ne partoprenas en scio, ne ŝajnigu ĝin.]
26 Koro fiera finfine malbone vundiĝos,
kaj kiu amas danĝerojn, tiu en ili pereos.
27 Koro fiera fariĝos peza sub penegoj,
kaj pekulo ŝarĝas pekon sur peko.
28 Por la malsano de malhumilulo ne estas kuracado,
ĉar la planto de la malbono radikiĝis en li.
29 La koro de prudentulo pripensas sentencojn,
kaj aŭskultanta orelo estas la deziro de saĝulo.
30 Brulantan fajron estingas la akvo,
kaj bonfaremo repacigas la pekojn.
31 Kiu rekompencas bonfarojn, tiu pensas pri la estonteco:
se li falos, li trovos apoganton.
Libro: Siraĥido
<< Ĉapitro: 3 >>
1 Infanoj miaj, aŭskultu min, vian patron,
kaj faru tiel: tiam vi saviĝos.
2 Ĉar la Sinjoro honorigis la patron ĉe la infanoj
kaj la juĝon de la patrino Li faris deviga por la filoj.
3 Kiu honoras sian patron,
al tiu oni pardonos pekojn,
4 kaj kvazaŭ trezorserĉanto estas tiu,
kiu estimas sian patrinon.
5 Kiu honoras sian patron, tiu havos plezuron de siaj infanoj,
kaj kiam li preĝos, li estos aŭdita.
6 Kiu estimas sian patron, tiu havos longvivecon,
kaj kiu aŭskultas la Sinjoron, tiu respektos sian patrinon.
7 Kiu timas antaŭ la Sinjoro, tiu honoros sian patron
kaj servos siajn gepatrojn kvazaŭ siajn mastrojn.
8 Honoru vian patron en agoj kaj faroj,
por ke lia laŭdo venu sur vin.
9 Ĉar la beno de la patro firmigas la domon de la infanoj,
sed la malbeno de la patrino elradikigas la fundamentojn.
10 Ne gloriĝu pro malhonoro de via patro,
ĉar malhonoro de via patro por vi ne estas gloro.
11 Ĉar la gloro de la homo venas el la honoro, kiun havas lia patro,
kaj hontindaĵo por la infanoj estas patrino malrespektata.
12 Infano, prizorgu vian patron, kiam li estas maljuna,
kaj ne dolorigu lin, dum li vivas.
13 Se eĉ perdiĝas lia kompreno, pardonu al li,
kaj ne malestimu lin, vi, kiu estas ankoraŭ forta.
14 Ĉar bonfaro al via patro ne estos forgesita:
kion pekoj malkonstruas, tion ĝi rekonstruas.
15 En tago de mizero oni pensos pri vi:
kiel la suno brilas sur la glacio, tiel fandiĝos viaj pekoj.
16 Kiu la patron lasas en embaraso, tiu estas kvazaŭ blasfemanto,
kaj la Sinjoro malbenas tiun, kiu kolerigas sian patrinon.
17 Infano mia, kion vi faras, faru ĝin kun mildeco,
kaj vi estos amata de bonaj homoj.
18 Ju pli granda vi estas, des pli humiligu vin,
kaj vi trovos gracon ĉe la Sinjoro.
19 [Multaj estas altaj kaj famegaj,
sed al la humiluloj Li malkaŝas Siajn sekretojn.]
20 Ĉar granda estas la povo de la Sinjoro:
Lin gloras la humiluloj.
21 Ne elserĉu tion, kio estas tro malfacila por vi,
kaj ne esploru tion, kio estas preter via povo.
22 Donu vian atenton al tio, kio estas via tasko,
ĉar la kaŝitaĵojn vi ne bezonas.
23 Ne sensence penadu pri tio, kio senutilas por via laboro,
ĉar jam sin montras al vi pli ol homoj kapablas kompreni.
24 Multajn erarigis ilia troa memfido,
kaj malsanaj pensoj stumbligis ilian menson.
25 [Se vi ne havas pupilojn, vi malhavas lumon,
se vi ne partoprenas en scio, ne ŝajnigu ĝin.]
26 Koro fiera finfine malbone vundiĝos,
kaj kiu amas danĝerojn, tiu en ili pereos.
27 Koro fiera fariĝos peza sub penegoj,
kaj pekulo ŝarĝas pekon sur peko.
28 Por la malsano de malhumilulo ne estas kuracado,
ĉar la planto de la malbono radikiĝis en li.
29 La koro de prudentulo pripensas sentencojn,
kaj aŭskultanta orelo estas la deziro de saĝulo.
30 Brulantan fajron estingas la akvo,
kaj bonfaremo repacigas la pekojn.
31 Kiu rekompencas bonfarojn, tiu pensas pri la estonteco:
se li falos, li trovos apoganton.
