| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
reen al la libroj de la Biblio
1 Ho morto, kiel amare estas pensi pri vi
por homo, kiu bonfartas meze de siaj posedaĵoj,
por viro, kiu estas sen zorgoj kaj prospera en ĉio,
por tiu, kiu ankoraŭ estas forta kaj ĝuas la manĝojn.
2 Ho morto, kiel bone estas, se vi estas ordonita
por homo senhava, kies fortoj malkreskas,
por homo elĉerpita kaj timema pri ĉio,
por tiu, kiu ne plu havas fidon kaj perdis la esperon.
3 Ne timu, kiam la morto estas ordonita,
memoru viajn prapatrojn kaj viajn posteulojn:
4 tiel ordonis la Sinjoro por ĉiu karno.
Kiel vi malakceptu la bontrovon de la Sinjoro?
Ĉu dek aŭ cent aŭ mil jarojn vi vivis,
en Hadeso ne estas eble plendi pri vivodaŭro.
5 Abomenaj infanoj estas la infanoj de pekuloj:
ili frekventas la domojn de malpiuloj.
6 La heredaĵo de la pekuloj pereas,
kaj daŭra malhonoro estas kun ilia idaro.
7 La infanoj riproĉas la malpian patron,
ke pro li ili estas insultataj.
8 Ve al vi, homoj malpiaj,
kiuj forlasas la leĝon de la Plejaltulo.
9 Kiam vi naskiĝas, vi naskiĝas por malbeno,
kaj kiam vi mortas, vi mortas por malbeno.
10 Ĉio, kio devenas el la tero, reiras al la tero,
tiel la malpiuloj el malbeno iras al pereo.
11 La funebro de la homoj rilatas al iliaj korpoj,
sed la malbona nomo de la pekuloj estos neniigita.
12 Atentu pri via nomo,
ĉar ĝi estas pli daŭra ol dek grandaj trezoroj da oro.
13 La tagoj de bona vivo estas kalkuleblaj,
sed bona nomo restas ĝis eterne.
14 Vian edukon, infanoj miaj, en paco vi praktiku.
Saĝeco kaŝita kaj trezoro nevidebla: kiu utilo estas en ambaŭ?
15 Prefere homo, kiu kaŝas sian stultecon,
ol homo, kiu kaŝas sian saĝecon.
16 Hontu pro tio, kion mi diras:
ĉar ne estas bone observi ĉiun hontosenton,
kaj ne ĉiu hontosento estas laŭdinda.
17 Pro malĉasteco hontu antaŭ via patro kaj via patrino,
pro mensogo antaŭ reganto aŭ potenculo,
18 pro miskonduto antaŭ juĝisto aŭ magistratano,
pro senleĝeco antaŭ la kunveno kaj la popolo,
19 pro maljusteco antaŭ kunulo kaj amiko,
pro ŝtelado antaŭ la loko, kie vi loĝas,
20 hontu antaŭ la vero de Dio kaj Lia interligo
kaj hontu pro surkubuta apogado ĉe la manĝoj,
21 kaj pro insultado, dum vi ricevas aŭ donas,
kaj pro silentado al tiuj, kiuj vin salutas,
22 pro rigardado al publikulino
kaj pro forturnado de via vizaĝo for de parenco,
23 pro depreno de lia parto aŭ de lia donaco
kaj pro atento al edzinigita virino,
24 pro tro da atento al lia sklavino
(vi ne alproksimiĝu al ŝia lito),
25 pro uzado de insultaj vortoj al amikoj
(ne insultu, se nenion vi donis),
26 pro plurakontado de tio, kion vi aŭdis,
kaj pro malkaŝado de sekretoj:
27 tiam vi estos homo kun vera hontosento
kaj vi ĝuos favoron de ĉiuj homoj.
Libro: Siraĥido
<< Ĉapitro: 41 >>
1 Ho morto, kiel amare estas pensi pri vi
por homo, kiu bonfartas meze de siaj posedaĵoj,
por viro, kiu estas sen zorgoj kaj prospera en ĉio,
por tiu, kiu ankoraŭ estas forta kaj ĝuas la manĝojn.
2 Ho morto, kiel bone estas, se vi estas ordonita
por homo senhava, kies fortoj malkreskas,
por homo elĉerpita kaj timema pri ĉio,
por tiu, kiu ne plu havas fidon kaj perdis la esperon.
3 Ne timu, kiam la morto estas ordonita,
memoru viajn prapatrojn kaj viajn posteulojn:
4 tiel ordonis la Sinjoro por ĉiu karno.
Kiel vi malakceptu la bontrovon de la Sinjoro?
Ĉu dek aŭ cent aŭ mil jarojn vi vivis,
en Hadeso ne estas eble plendi pri vivodaŭro.
5 Abomenaj infanoj estas la infanoj de pekuloj:
ili frekventas la domojn de malpiuloj.
6 La heredaĵo de la pekuloj pereas,
kaj daŭra malhonoro estas kun ilia idaro.
7 La infanoj riproĉas la malpian patron,
ke pro li ili estas insultataj.
8 Ve al vi, homoj malpiaj,
kiuj forlasas la leĝon de la Plejaltulo.
9 Kiam vi naskiĝas, vi naskiĝas por malbeno,
kaj kiam vi mortas, vi mortas por malbeno.
10 Ĉio, kio devenas el la tero, reiras al la tero,
tiel la malpiuloj el malbeno iras al pereo.
11 La funebro de la homoj rilatas al iliaj korpoj,
sed la malbona nomo de la pekuloj estos neniigita.
12 Atentu pri via nomo,
ĉar ĝi estas pli daŭra ol dek grandaj trezoroj da oro.
13 La tagoj de bona vivo estas kalkuleblaj,
sed bona nomo restas ĝis eterne.
14 Vian edukon, infanoj miaj, en paco vi praktiku.
Saĝeco kaŝita kaj trezoro nevidebla: kiu utilo estas en ambaŭ?
15 Prefere homo, kiu kaŝas sian stultecon,
ol homo, kiu kaŝas sian saĝecon.
16 Hontu pro tio, kion mi diras:
ĉar ne estas bone observi ĉiun hontosenton,
kaj ne ĉiu hontosento estas laŭdinda.
17 Pro malĉasteco hontu antaŭ via patro kaj via patrino,
pro mensogo antaŭ reganto aŭ potenculo,
18 pro miskonduto antaŭ juĝisto aŭ magistratano,
pro senleĝeco antaŭ la kunveno kaj la popolo,
19 pro maljusteco antaŭ kunulo kaj amiko,
pro ŝtelado antaŭ la loko, kie vi loĝas,
20 hontu antaŭ la vero de Dio kaj Lia interligo
kaj hontu pro surkubuta apogado ĉe la manĝoj,
21 kaj pro insultado, dum vi ricevas aŭ donas,
kaj pro silentado al tiuj, kiuj vin salutas,
22 pro rigardado al publikulino
kaj pro forturnado de via vizaĝo for de parenco,
23 pro depreno de lia parto aŭ de lia donaco
kaj pro atento al edzinigita virino,
24 pro tro da atento al lia sklavino
(vi ne alproksimiĝu al ŝia lito),
25 pro uzado de insultaj vortoj al amikoj
(ne insultu, se nenion vi donis),
26 pro plurakontado de tio, kion vi aŭdis,
kaj pro malkaŝado de sekretoj:
27 tiam vi estos homo kun vera hontosento
kaj vi ĝuos favoron de ĉiuj homoj.
