Esperante Adoru

Esperanto Unua paĝo || A - Z | Adoru | Biblio | Breviero | Meslibro | Traktatoj | Trezorejo | | | |

Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon



reen al la libroj de la Biblio


Libro: Siraĥido


<<    Ĉapitro: 42    >>



    1 Sed pri ĉi tio vi ne hontu
    kaj vi ne peku pro homtimo:
    2 pro la leĝo de la Plejaltulo vi ne hontu nek pro la interligo
    nek pro Lia justa juĝo, ke vi pardonus la malpiulon,
    3 nek pro kontoreguligo kun akompananto aŭ vojkunulo
    nek pro elliverado de heredaĵo al kamaradoj,
    4 nek pro ekzakteco de pesilo kaj pezoj
    nek pro la posedado de multe aŭ malmulte,
    5 nek pro la komercista profito ĉe vendado
    nek pro serioza edukado de la infanoj
    nek pro sanga punado al malbona sklavo.
    6 Por malbona edzino sigelado estas bona,
    kaj kie estas multaj manoj, tie uzu ŝlosilon.
    7 Se ion vi deponas, ĝi estu nombrita kaj pesita,
    kaj liverado kaj pago: ĉio estu skribita!
    8 Ne hontu admoni sensciulon kaj stultulon,
    nek maljunulon, kiu kverelas kun junuloj:
    tiam vi estos vere edukita homo
    kaj honorata de ĉiu, kiu vivas.
    
    9 Filino por sia patro estas kaŝa sendormo
    kaj la zorgo pro ŝi forprenas al li la ripozon:
    en ŝia junaĝo, ke ŝia florado povus pasi,
    dum ŝia geedzeco, ke al la edzo ŝi malplaĉus,
    10 dum ŝia virgeco, ke ŝi estus malpurigita kaj fariĝus graveda en la domo de la patro,
    kiam ŝi estas ĉe la edzo, ke ŝi pekus,
    dum ŝia geedzeco, ke ŝi montriĝus nefekunda.
    11 Pri senhonta filino vi metu firman gardon:
    ŝi povus fari vin ridinda antaŭ viaj malamikoj,
    povus fari vin objekto de babilado en la urbo,
    povus fari vin fifama ĉe la popolo,
    kaj antaŭ la amaso ŝi povus hontigi vin.
    12 Al neniu viro ŝi montru sian belon,
    kaj ŝi ne eksidu meze de la virinoj.
    13 Ĉar el vestaĵoj eliĝas la tineo,
    kaj el virino venas la malbono de alia virino.
    14 Pli bona por ŝi estas malbona edzo ol afabla virino,
    ĉar virino hontigas ĝis malhonoro.
    
    15 <La laŭdo de Dio en naturo kaj historio: 42,15 - 50,24> Nun mi memorigos la farojn de la Sinjoro,
    kaj kion mi vidis, tion mi rakontos.
    Per la vortoj de la Sinjoro ekzistas Liaj faroj.
    16 La brilanta suno rigardas ĉion;
    la gloro de la Sinjoro plenigas ĉiujn Liajn farojn.
    17 La Sinjoro ne ebligis al Siaj sanktuloj
    rakonti ĉiujn Liajn mirindaĵojn,
    kiujn firmigis la Sinjoro, la Ĉiopovanto,
    por ke la universo apogiĝu sur Lia gloro.
    18 Li traserĉas abismon kaj koron
    kaj ĉiujn iliajn pensojn Li komprenas,
    ĉar la Plejaltulo scias ĉiun scion
    kaj Li vidas la signojn de la tempo.
    19 Li klarigas pasintecon kaj estontecon
    kaj malkaŝas la piedsignojn de la sekretoj.
    20 Neniu penso eskapas Lin;
    neniu vorto restas por Li kaŝita.
    21 La grandiozaĵojn de Sia Saĝeco Li ordigis,
    ĉar Li estas antaŭ eterne kaj ĝis eterne.
    Al Li ne estas aldonate nek deprenate,
    kaj Li bezonas neniun konsilanton.
    22 Kiel admirindaj estas ĉiuj Liaj faroj!
    Kaj nur fajreron el ĝi ni povas vidi!
    23 Ĉio ĉi tio vivas kaj daŭras ĝis eterne ĉie, kie ĝi estas bezonata,
    kaj obeas al Li.
    24 Ĉio estas en paroj, unu kontraŭ la alia,
    kaj Li faris nenion nekompleta.
    25 Unu konfirmas la bonecon de la alia:
    kiu ja satiĝus, rigardante Lian gloron?


<<    Ĉapitro: 42    >>



supren al la komenco de la paĝo