| 
| 
| 
Ĉu ... preĝi | mediti | ricevi instigojn || kanti | muziki || informiĝi | legi | studi || prepari Diservon
reen al la libroj de la Biblio
1 Simon, filo de Onias, la ĉefpastro,
riparis la domon dum sia vivo,
fortikigis la templon en siaj tagoj.
2 En lia tempo oni fondis la altajn muregojn,
la altajn submurojn de la sanktejo.
3 En liaj tagoj oni elhakis basenojn en la rokoj,
cisternon kun grandeco de la lavujo.
4 Li defendis sian popolon kontraŭ pereo
kaj fortikigis la urbon kontraŭ sieĝo.
5 Kiel glora li estis, meze de la popolamaso,
kiam tra la vualo li eliris el la domo.
6 Kiel matenstelo meze de la nuboj,
kiel la luno dum la tagoj, kiam ĝi estas plena,
7 kiel la suno, kiu brilas sur la templon de la Plejaltulo,
kiel ĉielarko lumanta en gloraj nuboj,
8 kiel rozo en nova sezono,
kiel lilioj ĉe akvofonto,
kiel verda ŝoso de Lebanon en somero,
9 kiel fajro kaj incenso en la incensilo,
kiel vazo el martelita oro,
ornamita de ĉiaj valoraj ŝtonoj,
10 kiel olivarbo, kiu kreskigas fruktojn,
kiel cipreso, kiu alte leviĝas en la nubojn.
11 Kiam li surmetis sian gloran vestaĵon
kaj sin vestis per perfekta pompo,
suprenirante al la sankta altaro
li plenigis la korton de la templo per gloro.
12 Kiam li ricevis la oferaĵojn el la manoj de la pastroj,
starante ĉe la fajrujo de la altaro,
lin ĉirkaŭis girlando da fratoj,
kiel junaj cedroj sur Lebanon.
Lin ĉirkaŭis kiel trunkoj de palmoj
13 ĉiuj filoj de Aaron en sia gloro,
kun la oferaĵoj de la Sinjoro en la manoj,
antaŭ la tuta kunveno de Izrael.
14 Li plenumis la servadon ĉe la altaro,
dismetante la oferaĵojn por la ĉiopova Plejaltulo.
15 Tiam li elstreĉis sian manon al la pokalo
kaj elverŝis el la sango de la vinberoj.
Li verŝis ĝin sur la fundamenton de la altaro,
kiel plaĉan odoron por la Plejaltulo, la Reĝo de ĉio.
16 Tiam kriis la filoj de Aaron,
ili bruis per la metalaj trumpetoj
kaj siajn voĉojn ili faris aŭdeblaj,
por memorigo antaŭ la Plejaltulo.
17 Tiam la tuta popolo alrapidis
kaj kliniĝis vizaĝaltere
por adori ilian Sinjoron,
la ĉiopovan Dion, la plej altan.
18 Kaj la kantistoj Lin laŭdis per siaj voĉoj,
kaj laŭte sonis ilia dolĉa kanto.
19 Kaj la popolo petegis la Sinjoron, la plej altan,
preĝante antaŭ la kompatema,
ĝis kompletiĝis la laŭdo al la Sinjoro
kaj finiĝis la diservo.
20 Tiam, malsuprenirante,
li levis siajn manojn super la tuta kunveno de la Izraelidoj
kaj donis la benon de la Sinjoro per siaj lipoj
kaj gloris en Lia nomo.
21 Tiam duafoje ili kliniĝis vizaĝaltere
por ricevi la benon de la Plejaltulo.
22 Nun do vi laŭdu la Dion de ĉio,
kiu ĉiam faras grandaĵojn,
kiu grandigas la homon ekde la utero
kaj kiu agas al ni laŭ Sia kompatemo.
23 Li donu al ni koran ĝojon
kaj pacon en niaj tagoj,
en Izrael, kiel en la iamaj tagoj.
24 Li konfidu al ni Sian kompatemon
kaj liberigu nin en niaj tagoj.
25 <La apendicoj: Sir 50,25 - 51,30>
<Apendico 1>
Je du popoloj mi koleras,
kaj la tria ne estas popolo:
26 tiuj, kiuj loĝas en la montaro de Seir,
kaj la Filiŝtoj
kaj la malsaĝa popolo, kiu loĝas en Ŝeĥem.
27 <Apendico 2>
Instruoj pri saĝeco kaj scio estis skribitaj en tiu ĉi libro
de Jesuo, filo de Siraĥ Eleazar, el Jerusalem,
kiu verŝis saĝecon el sia koro.
28 Feliĉa estas tiu, kiu okupiĝas pri ili;
kiu metas ilin en sian koron, tiu fariĝas saĝa.
29 Ĉar kiu agas laŭ ili, tiu estos forta por ĉio:
la lumo de la Sinjoro estas lia forto.
Libro: Siraĥido
<< Ĉapitro: 50 >>
1 Simon, filo de Onias, la ĉefpastro,
riparis la domon dum sia vivo,
fortikigis la templon en siaj tagoj.
2 En lia tempo oni fondis la altajn muregojn,
la altajn submurojn de la sanktejo.
3 En liaj tagoj oni elhakis basenojn en la rokoj,
cisternon kun grandeco de la lavujo.
4 Li defendis sian popolon kontraŭ pereo
kaj fortikigis la urbon kontraŭ sieĝo.
5 Kiel glora li estis, meze de la popolamaso,
kiam tra la vualo li eliris el la domo.
6 Kiel matenstelo meze de la nuboj,
kiel la luno dum la tagoj, kiam ĝi estas plena,
7 kiel la suno, kiu brilas sur la templon de la Plejaltulo,
kiel ĉielarko lumanta en gloraj nuboj,
8 kiel rozo en nova sezono,
kiel lilioj ĉe akvofonto,
kiel verda ŝoso de Lebanon en somero,
9 kiel fajro kaj incenso en la incensilo,
kiel vazo el martelita oro,
ornamita de ĉiaj valoraj ŝtonoj,
10 kiel olivarbo, kiu kreskigas fruktojn,
kiel cipreso, kiu alte leviĝas en la nubojn.
11 Kiam li surmetis sian gloran vestaĵon
kaj sin vestis per perfekta pompo,
suprenirante al la sankta altaro
li plenigis la korton de la templo per gloro.
12 Kiam li ricevis la oferaĵojn el la manoj de la pastroj,
starante ĉe la fajrujo de la altaro,
lin ĉirkaŭis girlando da fratoj,
kiel junaj cedroj sur Lebanon.
Lin ĉirkaŭis kiel trunkoj de palmoj
13 ĉiuj filoj de Aaron en sia gloro,
kun la oferaĵoj de la Sinjoro en la manoj,
antaŭ la tuta kunveno de Izrael.
14 Li plenumis la servadon ĉe la altaro,
dismetante la oferaĵojn por la ĉiopova Plejaltulo.
15 Tiam li elstreĉis sian manon al la pokalo
kaj elverŝis el la sango de la vinberoj.
Li verŝis ĝin sur la fundamenton de la altaro,
kiel plaĉan odoron por la Plejaltulo, la Reĝo de ĉio.
16 Tiam kriis la filoj de Aaron,
ili bruis per la metalaj trumpetoj
kaj siajn voĉojn ili faris aŭdeblaj,
por memorigo antaŭ la Plejaltulo.
17 Tiam la tuta popolo alrapidis
kaj kliniĝis vizaĝaltere
por adori ilian Sinjoron,
la ĉiopovan Dion, la plej altan.
18 Kaj la kantistoj Lin laŭdis per siaj voĉoj,
kaj laŭte sonis ilia dolĉa kanto.
19 Kaj la popolo petegis la Sinjoron, la plej altan,
preĝante antaŭ la kompatema,
ĝis kompletiĝis la laŭdo al la Sinjoro
kaj finiĝis la diservo.
20 Tiam, malsuprenirante,
li levis siajn manojn super la tuta kunveno de la Izraelidoj
kaj donis la benon de la Sinjoro per siaj lipoj
kaj gloris en Lia nomo.
21 Tiam duafoje ili kliniĝis vizaĝaltere
por ricevi la benon de la Plejaltulo.
22 Nun do vi laŭdu la Dion de ĉio,
kiu ĉiam faras grandaĵojn,
kiu grandigas la homon ekde la utero
kaj kiu agas al ni laŭ Sia kompatemo.
23 Li donu al ni koran ĝojon
kaj pacon en niaj tagoj,
en Izrael, kiel en la iamaj tagoj.
24 Li konfidu al ni Sian kompatemon
kaj liberigu nin en niaj tagoj.
25 <La apendicoj: Sir 50,25 - 51,30>
<Apendico 1>
Je du popoloj mi koleras,
kaj la tria ne estas popolo:
26 tiuj, kiuj loĝas en la montaro de Seir,
kaj la Filiŝtoj
kaj la malsaĝa popolo, kiu loĝas en Ŝeĥem.
27 <Apendico 2>
Instruoj pri saĝeco kaj scio estis skribitaj en tiu ĉi libro
de Jesuo, filo de Siraĥ Eleazar, el Jerusalem,
kiu verŝis saĝecon el sia koro.
28 Feliĉa estas tiu, kiu okupiĝas pri ili;
kiu metas ilin en sian koron, tiu fariĝas saĝa.
29 Ĉar kiu agas laŭ ili, tiu estos forta por ĉio:
la lumo de la Sinjoro estas lia forto.
